Πού πας, ωρέ καπετάν-Γκιουλέκα; Με τέτοιες παπαριές θέλεις να γίνεις δήμαρχος; Είναι δυνατόν, να είσαι βουλευτής της ΝΔ, να είσαι ο επικεφαλής προγράμματος της ΝΔ, να παίρνεις το χρίσμα από το Σαμαρά, και αμέσως να ζητάς να σε αντιμετωπίζουν ως υπερκομματικό υποψήφιο «πάνω και πέρα από κομματικές σφραγίδες και από χρίσματα»;
«Δεν έχω καμία απολύτως δέσμευση – και το τονίζω – με κανένα πολιτικό κόμμα, από τη στιγμή που δηλώνω την υποψηφιότητά μου, με κανένα επιχειρηματικό συμφέρον και με κανένα απολύτως πρόσωπο», δήλωσε στα σοβαρά ο Γκιουλέκας. Εχει απαίτηση να τον πιστέψει κανένας; Οχι βέβαια. Με τέτοιες παπαριές παίζεται το παιχνίδι χρόνια τώρα και δεν χρειάζεται να πειραματιστεί ο υποψήφιος της μεγαλύτερης δημοτικής παράταξης της Θεσσαλονίκης. Ας πειραματιστούν οι αντίπαλοί του. Οταν ο Πανίκας, με τις αποκριάτικες μεταμφιέσεις και το λάιβ τραγούδι πάει στα σοβαρά για περιφερειάρχης, γιατί να μην πάει για δήμαρχος ο Γκιουλέκας, που αν μη τι άλλο έχει το προφίλ ενός μετρημένου και σοβαρού συντηρητικού πολιτικού, με θητεία στα δημοσιογραφικά πράγματα της πόλης.
Κοντολογίς, το πρόβλημα το έχουν οι Πασόκοι. Δεν κατάφεραν να νικήσουν τον Παπαγεωργόπουλο που ήταν φθαρμένος μετά από τόσα χρόνια στη δημαρχία, θα καταφέρουν να νικήσουν το Γκιουλέκα, που έρχεται σαν φρέσκο πρόσωπο της Δεξιάς, ενώ η κυβέρνηση έχει τον πιο χαμηλό βαθμό αποδοχής στον κόσμο; Θα πάνε να διεκδικήσουν το δήμο Θεσσαλονίκης με κάποιον βουλευτή που έχει ψηφίσει το Μνημόνιο; Αυτό θα σήμαινε παραίτηση. Μάλλον προς την υποψηφιότητα κάποιου από τους «διατειθέμενους» καπιταλιστές (Μπουτάρης, Μπακατσέλος, Ευθυμιάδης) τους βλέπουμε.
