Ο Φλεβάρης κοντεύει να βγει και η πρόταση της Φώφης για συνέδριο όλων των κεντροαριστερών, σοσιαλδημοκρατών ή όπως αλλιώς αυτοπροσδιορίζονται δεν έχει κάνει κανένα βήμα. Στο προσκήνιο, γιατί στο παρασκήνιο σίγουρα γίνονται πολλά και το παζάρι έχει φουντώσει. Βασική αιτία της δυστοκίας είναι η άρνηση του Θεοδωράκη να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση, καθώς φοβάται ότι το Ποτάμι μπορεί να διαλυθεί παταγωδώς, χωρίς καν να προλάβει να πάει σε συνέδριο.
Δεν μπορεί η πολιτική ανασυγκρότηση να είναι αποτέλεσμα συζητήσεων κομματικών μηχανισμών, αλλά πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας (!), λέει ο Θεοδωράκης, κλωτσώντας τη μπάλα στην κερκίδα. «Είναι ώρα ν' αφήσουμε όλοι τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις. Κινήσεις και κόμματα του ευρύτερου χώρου, μεταξύ αυτών και το Ποτάμι, θα πρέπει να το πάρουν απόφαση και να κάνουν υπερβάσεις», επιμένει ο Θεοχαρόπουλος της ΔΗΜΑΡ, που μαζί με τον Χατζησωκράτη ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν την επιχείρηση «πίεση προς το Ποτάμι». Στην πραγματικότητα, η πίεση ασκείται για λογαριασμό του Λυκούδη και της ομάδας του, που αφού διασώθηκαν μέσω Ποταμιού, είναι έτοιμοι να γυρίσουν με ένα πήδημα, όχι στη ΔΗΜΑΡ, αλλά σ' ένα ευρύτερο σχήμα της «Κεντροαριστεράς», στο οποίο ο Λυκούδης θα έχει ρόλο ομαδάρχη, ισότιμο μ' αυτόν των υπόλοιπων.
Λόγω της δυστοκίας με το Ποτάμι (ο Λυκούδης δε θέλει να κατηγορηθεί ως διασπαστής, γι' αυτό θα περιμένει το συνέδριο που έχει προκηρύξει ο Θεοδωράκης) καθυστερεί και το παζάρι με τους ανθρώπους του Γιωργάκη, το οποίο διεξάγεται κυρίως στο παρασκήνιο, καθώς η ομάδα Γεννηματά-Σκανδαλίδη θέλει ν' αποφύγει τις κατηγορίες από την ομάδα Βενιζέλου, που ακούει το όνομα Παπανδρέου και βγάζει σπυράκια.
