Την περασμένη Τετάρτη, ο Σταϊκούρας έκανε δήλωση για τον «Δείκτη Οικονομικού Κλίματος», που «αυξήθηκε στις 109,5 μονάδες τον Δεκέμβριο του 2019, από τις 107 μονάδες τον Νοέμβριο 2019, αγγίζοντας τα ιστορικά υψηλά επίπεδα του Οκτωβρίου του 2007». «Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει ότι η εμπιστοσύνη νοικοκυριών και επιχειρήσεων σταδιακά αποκαθίσταται», τόνισε ο υπουργός Οικονομικών.
Την ίδια μέρα, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Επιμελητηριακού Συμβουλίου Αττικής Κορκίδης, δεξιός μέχρι τα μπούνια, άρα υπεράνω υποψίας, έκανε τη δική του δήλωση για το τζίρο των καταστημάτων την περίοδο των γιορτών, σημειώνοντας: «Τα πρώτα στοιχεία που προκύπτουν μετά από σχετική τηλεφωνική έρευνα του τμήματος Μελετών του ΕΒΕΠ σε επιχειρήσεις λιανικής στην Αττική, δείχνουν πως, το 2019, ο τζίρος των εορτών κινήθηκε περίπου στα περυσινά επίπεδα. Ομως, η αγοραστική κίνηση που παρατηρήθηκε στις διάφορες αγορές του Λεκανοπεδίου, ήταν αλλού έντονη και αλλού υποτονική. Πανελλαδικά, με τα καταστήματα να είναι και φέτος ανοικτά τις τρεις τελευταίες Κυριακές του έτους, εκτιμάται πως ο συνολικός τζίρος του Δεκεμβρίου το 2019, κυμάνθηκε κοντά στα περυσινά 3,5 δισ. ευρώ, αλλά βεβαίως πολύ μακριά από τα 5,4 δισ. ευρώ του 2009. Η σωρευτική μείωση “υπερδεκαετίας“ του τζίρου του Δεκεμβρίου, υπολογίζεται στο -35%, με απώλειες σχεδόν 2 δισ. ευρώ στις πωλήσεις».
Τα στοιχεία του ΕΒΕΠ για τον τζίρο κάθε άλλο παρά ανάκαμψη (σχετική έστω) του εισοδήματος των λαϊκών νοικοκυριών που αποτελούν τη μεγάλη καταναλωτική μάζα. Οπότε αναρωτιέται κανείς: σε ποια αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των νοικοκυριών αναφέρεται ο Σταϊκούρας; Τι είδους εμπιστοσύνη μπορεί να υπάρξει με άδειο πορτοφόλι; Εκτός αν αναφέρεται σε μοιρολατρική αποδοχή της κατάστασης που διαμορφώθηκε με τα Μνημόνια. Της φτώχειας και της υποκατανάλωσης. Μια τέτοια αποδοχή, όμως, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει, είναι συνήθως παροδική. Κάποια στιγμή έρχεται η έκρηξη.
Σχετικά Αρθρα
