Την περασμένη Κυριακή διέρρευσε στο «Πρώτο Θέμα» η κατάθεση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή, που «καίει» την εποπτευόμενη απ' αυτόν εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη (και τον περιβόητο «Ρασπούτιν» βεβαίως). Δεν μας ενδιαφέρει πώς έγινε η διαρροή, αν την έκανε ο ίδιος ο Αγγελής ή κάποιο άλλο κανάλι (η 19σέλιδη κατάθεση Αγγελή υπάρχει στη δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή, επομένως οι πιθανές πηγές της διαρροής πολλαπλασιάζονται). Η ουσία μας ενδιαφέρει.
Ο Αγγελής αναφέρεται στο περιβόητο περιστατικό της Βιέννης, υποστηρίζοντας ότι πρόθεση της Τουλουπάκη ήταν να πει στους αμερικανούς πράκτορες ότι θα ασκήσει διώξεις κατά των Γεωργιάδη, Λοβέρδου και Σαλμά (για να της δώσουν στοιχεία), ότι αυτός αντέδρασε, τσακώθηκαν στο λόμπι του ξενοδοχείου και έγινε το δικό του (δεν είπαν στους Αμερικανούς ονόματα) και ότι τελικά η συζήτηση μ' αυτούς ήταν… καφές και βουτήματα.
Φιλοσυριζαϊκά έντυπα, βέβαια, έχουν γράψει ότι οι Αμερικανοί ήθελαν να δώσουν λογαριασμό πολιτικού σε στικάκι, όμως ο Αγγελής αρνήθηκε να το παραλάβει, ζητώντας η παράδοση να γίνει νομότυπα, μέσω της Eurojust. Το ερώτημα που προκύπτει, όμως, είναι γιατί η Τουλουπάκη δε ζήτησε το λογαριασμό από τους Αμερικανούς μέσω της νόμιμης οδού; Από το Δεκέμβρη του 2018, που έγινε η συνάντηση στη Βιέννη, πέρασαν τόσοι μήνες. Ζητήθηκε ο αριθμός λογαριασμού ή όχι;
Ο Αγγελής ισχυρίζεται πως μόλις επέστρεψε από τη Βιέννη πήγε αμέσως στο γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου, συνοδευόμενος από τη γενική επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης Μαρία Παπασπύρου (;!), του είπε τα καθέκαστα για την Τουλουπάκη, ο Καλογήρου εξεμάνη και άρχισε να καταφέρεται κατά του «Ρασπούτιν», όταν όμως η κουβέντα έφτασε στην ανάγκη να απομακρυνθεί η Τουλουπάκη, «διευκρίνισε ότι συμφωνούσε μεν προσωπικώς, πλην όμως η απόφαση θα έπρεπε να ληφθεί από άλλον, τον οποίο θα ενημέρωνε». Μολονότι ο «άλλος» δεν μπορεί παρά να είναι ο Τσίπρας, ο Αγγελής ισχυρίζεται: «Δεν γνωρίζω ποιον ενημέρωσε και πώς, γνωρίζω όμως ότι η κυρία Τουλουπάκη όχι μόνο δεν απομακρύνθηκε, αλλά αντιθέτως ανανέωσε τη θητεία της».
Προσέξτε τι περιγράφεται εδώ: η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς, η οποία είναι έμπιστη του «Ρασπούτιν», πλακώνεται με τον επόπτη της, ο οποίος είναι έμπιστος της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποία είναι γενικώς έμπιστη της κυβέρνησης, και γι' αυτό ο επόπτης σπεύδει από το αεροδρόμιο στο γραφείο του υπουργού, συνοδευόμενος από παντελώς άσχετο παράγοντα (τη γενική επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης), όπου συσκέπτονται και καταλήγουν πως πρέπει να διώξουν την Τουλουπάκη! Ενας ανώτατος δικαστικός ομολογεί ότι έπαιρνε μέρος σε παραθεσμικό όργανο, συνεργαζόμενος αναρμοδίως με τον υπουργό και μια άλλη κρατική παράγοντα, προς δόξαν της αρχής της… διάκρισης των εξουσιών. Ο ίδιος λέει ότι και με την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου συζητούσαν για το πώς θα διώξουν την Τουλουπάκη χωρίς να γίνει ντόρος.
Μεταξύ όσων ισχυρίζεται ο Αγγελής είναι και ότι η Τουλουπάκη έστησε τη δικογραφία κατά του Πικραμμένου χωρίς στοιχεία, όταν δε αυτός τη ρώτησε τι στοιχεία έχει, του είπε ότι υπάρχει βίντεο στο οποίο ο Φρουζής (της Novartis) λέει ότι λάδωσε τον Πικραμμένο με 100.000 ευρώ. Οταν όμως της ζήτησε να του στείλει το βίντεο, του απάντησε ότι είχε κάνει λάθος και πως τέτοιο βίντεο δεν υπάρχει. Οταν δε τη ρώτησε ποια στοιχεία έχει για τον Πικραμμένο, αυτή δεν του απάντησε!
Απαντώντας στον Αγγελή, «πηγές της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς» (η Τουλουπάκη δηλαδή) χαρακτήριζαν αποκύημα της φαντασίας του όσα φέρεται να αναφέρει σε κατάθεσή του για βίντεο σε σχέση με την αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή για τον Πικραμμένο. Σημείωναν, δε, με νόημα ότι την περίοδο που στάλθηκαν τα στοιχεία για τους δέκα πολιτικούς στη Βουλή, ο Αγγελής δεν ήταν καν επόπτης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς!
Δεν ξέρουμε τι θα ανταπαντήσει ο Αγγελής (κάτι θα βρει να πει σίγουρα), ούτε έχει νόημα να καθήσουμε και να μεταφέρουμε όλα όσα βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας (τα απολαμβάνουμε κι εμείς, όπως αντιλαμβάνεστε). Αν καθόμασταν να τα παραθέσουμε όλα, τώρα που οι παίκτες έγιναν πολλοί, δε θα κάναμε άλλη δουλειά. Σκεφτείτε μόνο τις… γλύκες που ανταλλάσσουν η πρώην εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς Ράικου με τον Παπαγγελόπουλο. Η Ράικου λέει ότι ο Παπαγγελόπουλος ήταν ο «Ρασπούτιν», ο οποίος την πίεζε να ασκήσει διώξεις χωρίς στοιχεία, απειλώντας την ότι θα φάει το κεφάλι της (όπως και έγινε), ο Παπαγγελόπουλος τη διαψεύδει, της λέει ότι αντέδρασε πολύ ετεροχρονισμένα και την απειλεί με μηνύσεις. Η Ράικου, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν, κατέθεσε ότι και η δημοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου πήγε στο γραφείο της και της είπε ότι υπάρχει βίντεο που δείχνει τον πρώην πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο να παίρνει λεφτά από τον Φρουζή κι ότι ξαναπήγε στο γραφείο της και της έλεγε «Τι στοιχεία έχεις για πολιτικούς; Γιατί τα κρύβεις; Γιατί δεν προχωράς την υπόθεση;». Ισχυρίζεται ακόμα, ότι η εν λόγω δημοσιογράφος έστηνε ψεύτικα δημοσιεύματα για να εμπλέκει ανθρώπους. Η Παπαδάκου, αφού παραδέχτηκε ότι έχει επισκεφτεί τη Ράικου στο γραφείο της (όπως και άλλους δικαστικούς, προκειμένου να κάνει ρεπορτάζ) χαρακτήρισε αθλιότητες, ψευτιές και συκοφαντίες όσα της καταλογίζει η Ράικου και δήλωσε ότι θα στραφεί νομικά εναντίον της, σημειώνοντας ότι η Ράικου τη στοχοποιεί επειδή αποκάλυψε ότι ο σύζυγός της χρηματοδοτούνταν από τη Novartis. Και συμπληρώνει με νόημα ότι η Ράικου έχει οχτώ πειθαρχικές διώξεις σε βάρος της.
Η Ράικου ισχυρίστηκε, ακόμα, ότι παραιτήθηκε από το πόστος της επειδή της είχαν στήσει κατασκευασμένες κατηγορίες με μάρτυρες την Τουλουπάκη και η πρόεδρος Πρωτοδικών Ηλιάννα Ζαμανίκα! Οπως αντιλαμβάνεστε, το πολιτικο-δικαστικο-δημοσιογραφικό ξεκατίνιασμα θα έχει και συνέχεια, χωρίς αυτή τη στιγμή να φαίνεται δυνατότητα να μαζέψουν οι πιο ψύχραιμοι τον τραχανά που έχει απλωθεί.
Εννοείται πως δεν πρόκειται εμείς να πάρουμε θέση για το ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Καταγράφουμε απλά τα γεγονότα και τους ισχυρισμούς, όπως διατυπώνονται ή διαρρέουν σε καθημερινή βάση στον αστικό Τύπο, γιατί όλ' αυτά σχηματίζουν τη μεγάλη εικόνα. Τη μεγάλη εικόνα της διαπλοκής, του άγριου ανταγωνισμού, των χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη, που δε θυμίζουν βέβαια… διάκριση των εξουσιών, αλλά μάχη συμμοριών για τον έλεγχο των «περιοχών». Μόνο τα κουμπούρια και τα αίματα λείπουν. Αυτό το βλέπουν πλέον ακόμα και εκείνοι που διάκεινται θετικά προς την «αρχή της διάκρισης των εξουσιών», επειδή αυτό διδάχτηκαν κάποτε στο σχολείο και έχει διαποτίσει τον τρόπο σκέψης τους.
Εμείς, φυσικά, έχουμε άλλη άποψη και για την υποκριτική αρχή της διάκρισης των εξουσιών και για την αστική Δικαιοσύνη και τις δομές της. Κι επειδή προσπαθούν -ακόμα και τώρα!-να μας πείσουν ότι αυτός ο μηχανισμός, η αστική Δικαιοσύνη, ο διαβρωμένος από πάνω μέχρι κάτω, είναι η απαντοχή του ελληνικού λαού, θέλουμε να φύγουμε από το ξεκατίνιασμα (που κάποια στιγμή θα σταματήσει, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιόδους κρίσης στο παρελθόν, π.χ. τότε με τα περιβόητα παραδικαστικά κυκλώματα) και να εστιάσουμε στην ουσία αυτού που αποκαλύπτεται με το ξεκατίνιασμα.
Να μιλήσουμε για το ρόλο του αστικού Δικαίου, που προστατεύει την καθεστηκυία τάξη, δηλαδή τον καπιταλισμό, αλλά και για το ρόλο του αστικού δικαστικού μηχανισμού που είναι μηχανισμός καταστολής του αστικού κράτους, κάθε άλλο παρά ανεξάρτητος, αλλά δεμένος με χίλια νήματα με την εκτελεστική εξουσία. Οταν αυτός ο μηχανισμός αναμιγνύεται στην επίλυση πολιτικών διαφορών, τότε είναι σίγουρο ότι θα ξεσπάσει κρίση. Διότι κάθε πολιτική φατρία έχει τα δικά της ερείσματα στο δικαστικό μηχανισμό, τα οποία κινητοποιεί όταν βρίσκεται σε θέση άμυνας. Κι όταν μπορεί να περάσει στην αντεπίθεση, όπως συμβαίνει τώρα με τη ΝΔ, χρησιμοποιεί αυτά τα ερείσματα για να αποδυναμώσει -αν όχι να εξοντώσει- τα ερείσματα της αντίπαλης φατρίας.