Με την ολοκλήρωση της αγόρευσης του συνήγορου υπεράσπισης Φρ. Ραγκούση ολοκληρώθηκε η ακροαματική διαδικασία της τρομοδίκης με πρόεδρο την Μ. Τζανακάκη και εισαγγελέα τον Σ. Μπάγια και την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη το τρομοδκείο θα εκδώσει την καταδικαστική του απόφαση.
Οταν ανέλαβε την υπεράσπιση της ΣΠΦ, αναρωτήθηκε γιατί δεν είναι επικίνδυνοι οι άνθρωποι εναντίον των οποίων στράφηκε η οργάνωση, κάποιοι από τους οποίους πέρασαν απ’ αυτή την αίθουσα χαρωπά, γιατί ξέρουν ότι ποτέ δε θα διωχθούν, ενώ βαρύνονται με πολλά εγκλήματα σε βάρος του λαού. Αναφέρθηκε στην απόφαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που πριν δύο χρόνια χαρακτήρισε τη ΣΠΦ ως την πιο επικίνδυνη οργάνωση που δρα στην Ελλάδα και επίσης στην πρόσφατη απόφασή του να χρηματοδοτήσει την επικήρυξη του Χρ. Ξηρό τον οποίο τον θεωρεί πολύ επικίνδυνο. Τα μέλη της ΣΠΦ, τόνισε ο συνήγορος, απέρριψαν συνειδητά το δρόμο που θα θέλατε εσείς, που θα ήθελαν οι γονείς τους, και διάλεξαν τον μοναχικό δρόμο του αγώνα, που δικάζεται από εσάς.
Ο συνήγορος έθεσε μερικά ρητορικά ερωτήματα για την επιλογή των μελών της ΣΠΦ. Εχουν να δώσουν κάτι στο κοινωνικό σύνολο ή είναι κάποιοι Ναπολέοντες που πέρασαν από ψυχιατρικά καταστήματα και νομίζουν ότι θα σώσουν τον κόσμο, είναι Δον Κιχώτες ή στρατιώτες επαναστάτες, αποτελούν ελπίδα ή είναι επικίνδυνοι; Απαντώντας, είπε ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι με τη δράση τους επιδιώκουν να δώσουν μια άλλη εικόνα για το επικίνδυνο σύστημα. Σε ό,τι αφορά τη θεωρία της επικινδυνότητας της ΣΠΦ, είπε ότι όποιον και αν ρωτήσετε, στις στάσεις των λεωφορείων, στις ουρές και στο ΙΚΑ για το ποιος ευθύνεται για την άθλια και δεινή κατάσταση στην οποία βρέθηκε, δε θα βρεθεί κανένας που θα δείξει τη ΣΠΦ. Απευθυνόμενος στους δικαστές, ο Φρ. Ραγκούσης είπε ότι δεν δικάζουν ανθρώπους που έχουν το φόβο, ανθρώπους που τους φοβούνται, ανθρώπους που υπολογίζουν τις ποινές που θα τους βάλουν, αλλά δικάζουν ανθρώπους συγκροτημένους, όχι παιδιά παρασυρμένα, δικάζουν συνειδητούς επαναστάτες και αντάρτες πόλεων. Δεν ακούσατε ποτέ να μιλούν για ελαφρυντικά και για αλλαγή κατηγορητηρίου, τόνισε.
Στα δύο και κάτι χρόνια που κράτησε αυτή η δίκη, σημείωσε ο συνήγορος, τα μέλη της ΣΠΦ διεξήγαγαν μια δίκη ρήξης και όχι συναίνεσης. Κι αξν ρωτήσετε γιατί υποβλήθηκαν ενστάσεις και εξετάστηκαν μάρτυρες, θα σας πω ότι αυτό έγινε για να αποδείξουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα, που πιάνει συγγενείς και φίλους, που το ποινικό δίκαιο από δίκαιο αποδείξεων το μετατρέπει σε δίκαιο φρονημάτων. Χρησιμοποίησαν το βήμα του δικαστηρίου για να προβάλουν συνεχώς τις απόψεις τους και για να στέλνουν το εξεγερτικό τους μήνυμα. Η δική σας ηθική εχθρεύεται την κοινωνική, πολιτική και ηθική σημασία των πράξεων της ΣΠΦ.
Εμβόλιμα, ο Φρ. Ραγκούσης έκανε μια σύντομη αναφορά στο πολιτικό έγκλημα, λέγοντας ότι στη θεωρία, καλώς ή κακώς, θεοποιείται το πολιτικό έγκλημα, ενώ στην πράξη εντάσσεται στην καταστολή του κοινού ποινικού δικαίου. Επικαλέστηκε, δε, τον Μανωλεδάκη και τις απόψεις του για την ασφάλεια του δικαίου: Η εγκληματικότητα θα αυξάνεται σε όλους τους τομείς, όσο το κράτος δικαίου και κοινωνικής πρόνοιας θα υποχωρεί και η κοινωνική αδικία θα επιβάλλεται με τα μέσα της ποινικής καταστολής. Ο Μανωλεδάκης, όπως σημείωσε ο συνήγορος, δεν ήταν ξένος προς το σύστημα, γιατί ήταν καθηγητής πανεπιστημίου, δεν ήταν μέλος της ΣΠΦ. Και όμως, εάν διαβάσετε προκηρύξεις της ΣΠΦ, θα βρείτε και στοιχεία που είναι ταυτόσημα από πλευράς, ευαισθησίας, τιμιότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης μ’ αυτά που λέει ο Μανωλεδάκης. Ολοκληρώνοντας με τις απόψεις του Μανωλεδάκη για το πώς λύνονται τα κοινωνικά ζητήματα, ο Φρ. Ραγκούσης επανήλθε στον αγώνα που έδωσαν τα μέλη της ΣΠΦ στο τρομοδικείο προκειμένου να αποδείξουν πόσο σάπιο είναι το καπιταλιστικό σύστημα.
Στη συνέχεια, άρχισε να διαβάζει μεγάλα αποσπάσματα από προκηρύξεις της ΣΠΦ, με ενδιάμεσες αναφορές και σε έργα καθηγητών, όπως ο Χρ. Γιανναράς. Αναφέρθηκε ακόμη στη υπόθεση για το «σχέδιο Φοίνικας«, που εκδικάζεται παράλληλα από ένα ομοιόβαθμο τρομοδικείο, στο οποίο παραπέμφθηκε πολιτικός κρατούμενος χωρίς να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο. Παραπέμφθηκε γιατί είχε επισκεφθεί στις φυλακές Κορυδαλλού μέλος της ΣΠΦ (η αναφορά έγινε προφανώς για τον πολιτικό κρατούμενο Σπ. Μάνδυλα).
Ο συνήγορος αναφέρθηκε στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και ιδιαίτερα στην αγγλική κατοχή της Κύπρου. Οι Αγγλοι, είπε, απαγχόνιζαν νέα παιδιά που αντιστέκονταν στην κατοχή, μολονότι υπήρχε στην Κύπρο εκλεγμένη κυβέρνηση και όχι στρατιωτική δικτατορία, για να κάνει στη συνέχεια, εμμέσως πλην σαφώς, παραλληλισμό της τωρινής κατάστασης στην Ελλάδα με την κατάσταση στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο και να υποστηρίξει ότι η δίκη αυτή είναι δίκη πολιτική και δίκη ρήξης και πως οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες και το αντάρτικο πόλης δεν είναι τρομοκρατία. Εδώ έχουμε δράση που ξεκινάει από αντίδραση, δράση που δεν έχει τυφλά χτυπήματα, που δεν επιλέγει παράπλευρους στόχους και την πολιτική εκτέλεση ως πολιτικό στόχο. Δεν λέει να βάλουμε κάτι και να τινάξουμε όλο τον κόσμο, αλλά προειδοποιεί και επιλέγει ώρες, τόνισε ο συνήγορος, θέτοντας αμέσως μετά το ερώτημα: Θα περιμένουμε τον ιστορικό του μέλλοντος να καθορίσει τι είναι το πολιτικό έγκλημα και για να μάθουμε εάν η ΣΠΦ έκανε ή όχι πολιτικό έγκλημα;
Στη συνέχεια, ο Φρ. Ραγκούσης, πριν περάσει στο κεφάλαιο των ενστάσεων που υποβλήθηκαν στο πρώτο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας και απορρίφθηκαν όλες από το τρομοδικείο, έκανε μια εκτενή προσωπική αναφορά στο σύνταγμα, στις λεγόμενες προληπτικές και κατασταλτικές εγγυήσεις, τη δημοκρατία που αποπνέει αυτό όταν εφαρμόζονται οι προληπτικές εγγυήσεις, για να υποστηρίξει ότι κατάλυση του συντάγματος δεν έχουμε μόνο στην περίπτωση της εγκαθίδρυσης στρατιωτικής δικτατορίας. Δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι αυτές είναι καθαρά προσωπικές απόψεις και όχι των εντολέων του. Σε ό,τι αφορά τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν, άρχισε από αυτή της κακής συνθέσεως, θυμίζοντας στους δικαστές ότι αυτού του τύπου η κλήρωση δεν εφαρμόστηκε στις σοβαρές υποθέσεις του ναυαγίου του Σάμινα ή της Ρικομέξ και σε άλλες εξίσου σοβαρές υποθέσεις. Εφαρμόστηκε μόνο στις υποθέσεις των ανταρτών πόλης για να επιλεγούν δικαστές που ήταν αποφασισμένοι να καταδικάσουν, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι τα κατηγορητήρια που τους έφερνε η Αντιτρομοκρατική ήταν σαθρά και διάτρητα.
Μιλώντας για τις διώξεις που ασκήθηκαν σε βάρος της ΣΠΦ αναφέρθηκε στο ρόλο που διαδραμάτισε η Αντιτρομοκρατική και ανέφερε ότι την υπόθεση αυτή τη χειρίστηκαν δύο με τρία στελέχη της, που μάλιστα πέρασαν και από αυτή τη δίκη. Ενας απ’ αυτούς ζήτησε τα πρακτικά τ της ημέρας που εξετάστηκε από τον Φρ. Ρακούση (κάτι που ήταν αδύνατο να γίνει), προκειμένου να ασκήσει δίωξη σε βάρος του συνηγόρου. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για τον Ε. Χαραδαλιά που φερόταν ως προστατευόμενος του Χρυσοχοΐδη. Εκείνη την ημέρα ο Φρ. Ραγκούσης είχε ξετινάξει τον Χαρδαλιά, τον είχε φέρει σε αδιέξοδο και από εκεί που το έπαιζε άνετος στις προηγούμενες συνεδριάσεις και έλεγε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι λέει ο καθένας, ζήτησε απόσπασμα των πρακτικών «για να υπερασπίσει την τιμή του που προσβλήθηκε βάναυσα» από το συνήγορο.
Αμέσως μετά ο Φρ. Ραγκούσης πέρασε στο ρόλο που διαδραμάτισαν οι Παπαχελάς και Τέλογλου, πριν ξεκινήσουν οι τρομοδίκες. Ο μεν πρώτος, με δημοσιεύματά του ένα μήνα πριν ξεκινήσει η τρομοδίκη για τη 17Ν, δημοσίευσε ένα σωρό στοιχεία από την ογκώδη δικογραφία, ενώ ο Τέλογλου, δύο βδομάδες πριν ξεκινήσει η πρώτη τρομοδίκη του Χαλανδρίου, έβγαλε ένα σωρό στοιχεία γι’ αυτή την υπόθεση. Ο Δ. Χωριανόπουλος, σε συνέντευξή του στον Τέλογλου, παραδέχτηκε ότι είχε μπει στο σπίτι στο Χαλάνδρι, ενώ όταν εξετάστηκε στο τρομοδικείο το αρνήθηκε. Ο Ε. Χαρδαλιάς και τ’ άλλα σαΐνια της Αντιτρομοκρτικής, όταν είχαν εξεταστεί, αρνήθηκαν ότι συντάσσονταν Δελτία Παρακολούθησης. Ο Δ. Χωριανόπουλος, όμως, παραδέχθηκε στον Τέλογλου ότι συντάσσονταν. Ο συνήγορος διάβασε μεγάλο μέρος από τη συνέντευξη Χωριανόπουλου στον Τέλογλου και επειδή ο Χωριανόπουλος ισχυριζόταν ότι τα μέλη της ΣΠΦ δεν ενδιαφέρονταν για τίποτα, εμβόλιμα διάβασε μεγάλο απόσπασμα από προκήρυξη της ΣΠΦ.
Στη συνέχεια, ο συνήγορος έκανε μια αναφορά στο πότε συγκροτήθηκε η Αντιτρομοκρατική, πόσα τμήματα είχε, καθώς και στην ειδική ομάδα που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ. Διάβασε πολλά δημοσιεύματα του περιβόητου Β. Λαμπρόπουλου στο «Βήμα» για τη δράση της Αντιτρομοκρατικής, που δε διαψεύστηκαν. Στα δημοσιεύματα αυτά περιγράφεται η τακτική που χρησιμοποιούν σε όλες της τρομοδίκες για τη ΣΠΦ, ότι δηλαδή άγνωστος τηλεφώνησε και τους έδωσε στοιχεία για εμπλεκόμενους σε διάφορες υποθέσεις «τρομοκρατίας».
Ο Φρ. Ραγκούσης απάντησε στον ισχυρισμό του εισαγγελέα Σ. Μπάγια, ότι τα μέλη της ΣΠΦ με τη στάση τους να μην «απολογούνται» δεν τον βοήθησαν. Τα μέλη της ΣΠΦ, είπε, διεξάγουν δίκη ρήξης, δεν επικαλούνται ελαφρυντικά και δεν τα απασχολεί τις ποινές θα επιβάλει το δικαστήριο. Ομως, το δικαστήριο έχει το βάρος να αποδείξει την ενοχή τους. Και τις αμφιβολίες που θα προκύψουν στην ακροαματική διαδικασία οφείλει να τις μετρήσει υπέρ των κατηγορούμενων.
Στη συνέχεια, ο συνήγορος έκανε μια ιστορική αναδρομή στους τρομονόμους που επιβλήθηκαν από το 2001, με πρώτο τον 2928/2001, και διάβασε αποσπάσματα από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλής κατά τη συζήτηση και ψήφισή του. Στην ποινική δίκη φτάνει η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για την καταδίκη ενός ανθρώπου; Δεν πρέπει να αποδείξουμε τη συμμετοχή του σε συγκεκριμένες πράξεις; αναρωτήθηκε ρητορικά ο συνήγορος, για ν’ απαντήσει ότι όχι μόνο δε φτάνει η ανάληψη πολιτικής ευθύνης για να καταδικαστεί κάποιος, αλλά δεν αποτελεί καν αδίκημα. Στο σημείο αυτό ο Φρ. Ραγκούσης επανήλθε στην ανάπτυξη των απόψεών του για το πολιτικό έγκλημα, έχοντας σαν βάση τις απόψεις του καθηγητή Μανωλεδάκη, οι οποίες έχουν εκτεθεί από τους συνηγόρους υπεράσπισης σε όλα τα τρομοδικεία σε βάρος των ένοπλων οργανώσεων 17Ν, ΕΛΑ, Επαναστατικού Αγώνα, ΣΠΦ. Επανέλαβε για μια ακόμη φορά την ξεκάθαρη θέση, ότι οι κατηγορούμενοι σ’ αυτές τις δίκες, όταν απαιτούν από τα τρομοδικεία να χαρακτηρίσουν τα «αδικήματα» ως πολιτικά, δεν το κάνουν για να μην πους καταδικάσουν, αλλά απαιτούν να τους αναγνωρίσουν ωςπολιτικούς κρατούμενους και ως πολιτικούς αντιπάλους του συστήματος,μιας και ως τέτοιους τους αντιμετωπίζουν στην πράξη.
Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον Μανωλεδάκη, που διάβασε ο Φρ. Ραγκούσης: «Οι θεωρητικοί του δικαίου ας αποκτήσουν επιτέλους συνείδηση της αποστολής τους, ως θεράποντες της δικαιοσύνης και της ελευθερίας και ας παύσουν να θεραπεύουν άκριτα τις επιλογές της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας επιδιώκοντας το ατομικό τους συμφέρον και τα κοντοπρόθεσμα οφέλη». Εχει διαφορά αυτό με τις προκηρύξεις της ΣΠΦ,ρώτησε ο συνήγορος μετά την ανάγνωσή του. Ερχεται και λέει ο καθηγητής, ότι με τους πλουτοκράτες πάτε, γι’ αυτούς γράφετε, είστε κονδυλοφόροι και εξωνημένοι.
Ο Φρ. Ραγκούσης έκλεισε την αγόρευσή του με ένα απόσπασμα από τον «Επαναστατημένο άνθρωπο του Αλμπέρ Καμί: «Οι επαναστάτες σε όλες τις εποχές δεν ήταν αδύναμα παιδιά. Γεννήθηκαν και αισθάνονταν μεγάλοι. Πίστευαν στον δυνατό άνθρωπο και η φιλοσοφία του τον μεταμόρφωνε σε δυνατό άνθρωπο. Η ελευθερία, αυτό το τρομερό όνομα, γραμμένο πάνω στο άρμα της τρομερής θύελλας, είναι κοινή αρχή σε όλες τις επαναστάσεις. Χωρίς αυτή οι επαναστάτες δεν μπορούν να φανταστούν δικαιοσύνη. Ερχεται όμως καιρός που η δικαιοσύνη απαιτεί την αναστολή της ελευθερίας. Η τρομοκρατία τότε, μικρή, μεγάλη, στεφανώνει την επανάσταση. Κάθε εξέγερση είναι η νοσταλγία της αθωότητας, είναι η έγκληση προς το ανθρώπινο πλάσμα. Η νοσταλγία μια μέρα παίρνει τα όπλα και αναλαμβάνει μια ενοχή για έγκλημα και βία. Οι εξεγέρσεις των δούλων, οι βασιλοκτόνες επαναστάσεις και αυτές του 20ού αιώνα στόχευαν, μέσα από το έγκλημα και τη βία, να υιοθετήσουν μια ολοκληρωτική απελευθέρωση».
ΥΓ. Η πρόταση του εισαγγελέα Σ. Μπάγια ήταν βαριά καταδικαστική, υιοθετώντας το σαθρό και κατασκευασμένο από την Αντιτρομοκρατική κατηγορητήριο. Η θέση της προέδρου, όπως αναδείχτηκε μέσα από τις ερωτήσεις και όλη τη στάση της κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, θα είναι εξίσου καταδικαστική. Οι δύο εφέτες θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, τιμώντας το πρότερο παρελθόν τους, ή θα συνταυτιστούν με την πρόεδρο; Αναμένουμε.
Ολοι και όλες στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη για να συμπαρασταθούμε στους πολιτικούς κρατούμενους.
