Την καταστροφική δασική πολιτική όλων των κυβερνήσεων, που έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας, επισημαίνει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΔΣ της ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημόσιων Υπαλλήλων), προβάλλοντας ταυτόχρονα αιτήματα που αν υλοποιούνταν θα συνέβαλαν στο να αποτραπεί η συνέχιση της καταστροφής του δασικού πλούτου της χώρας.
Το Δελτίο Τύπου της ΠΕΔΔΥ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΕΔΔΥ (ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ) ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2023Συμπληρωματικά στα όσα επισημαίνει η ΠΕΔΔΥ, θα κάνουμε μερικές επισημάνσεις.
Σε ό,τι αφορά την απoτελεσματικότητα των προγραμμάτων Antinero I και II, τονίζουμε την άρνηση όλων των κυβερνήσεων να κάνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμων δασολόγων, δασοπόνων, διοικητικών υπαλλήλων και δασεργατών. Επίσης, την πενιχρή κρατική χρηματοδότηση για την προστασία και ανάπτυξη του δασικού πλούτου της χώρας, όπως και τη μεταφορά της δασοπυρόσβεσης από το 1998 στην Πυροσβεστική. Τέλος, αναφερόμαστε στους δασικούς χάρτες-καρικατούρα, με τους οποίους νομιμοποιείται όλο το αντιδασικό οπλοστάσιο που προστέθηκε στο βασικό νόμο 998/1979 και ο μαζικός αποχαρακτηρισμός σημαντικού τμήματος του δασικού πλούτου.
Για την αναποτελεσματικότητα των Antinero I και II και την μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική, παραθέτουμε αποσπάσματα από άρθρο μας με τίτλο: Οι εμπρηστές των δασών κάθονται διαχρονικά σε κυβερνητικές καρέκλες, που δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου του 2023:
-
Το διαφημιζόμενο από την κυβέρνηση πρόγραμμα Antinero I και II για τη δήθεν προστασία των δασών είναι αναποτελεσματικό
-
Η μεταφορά από το 1998 της δασοπυρόσβεσης από τις δασικές υπηρεσίες στην Πυροσβεστική ήταν καταστροφική για τα δάση
Μητσοτάκης, Κικίλιας και Φλωρίδης, για να συγκαλύψουν τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης από τις συνεχιζόμενες και φέτος καταστροφικές πυρκαγιές, λόγω της εγκατάλειψης του δασικού πλούτου της χώρας, ανήγγειλαν την αυστηροποίηση των ποινών που προβλέπονται στον Ποινικό Κώδικα για το αδίκημα του εμπρησμού.
Η κίνησή τους αυτή θα πέσει στο κενό, γιατί οι εμπρηστές των δασών κάθονται διαχρονικά σε κυβερνητικές καρέκλες και θα συνεχίσουν την πολιτική της εγκατάλειψης του δασικού πλούτου της χώρας, χωρίς να υποστούν την παραμικρή ποινική και διοικητική κύρωση.
Επαναλαμβάνουμε πως οι καταστροφικές δασικές πυρκαγιές δεν οφείλονται μόνο στις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται την άνοιξη και ιδιαίτερα το καλοκαίρι στεγνώνοντας την ατμόσφαιρα, αλλά σε άλλες αιτίες:
- Στη συσώρρευση μεγάλου όγκου καύσιμης ύλης, λόγω της εγκατάλειψης των δασών στην τύχη τους, διαχρονικά απ΄ όλες τις κυβερνήσεις. Το ίδιο συνέβη και φέτος και πέρυσι με τις μεγάλες καταστροφές των δασών στη διάρκεια του χειμώνα. Τα δάση δεν καθαρίστηκαν από τη νεκρή ξύλινη μάζα, η οποία έγινε συσσωρευμένο μπαρούτι στο εσωτερικό τους.
- Στην ύπαρξη μέσα στα δάση (και όχι μόνο) διάσπαρτων αδέσποτων χωματερών.
- Στην ύπαρξη μέσα στα δάση ηλεκτροφόρων καλωδίων της ΔΕΗ, χαμηλής και υψηλής τάσης, καθώς και πυλώνων που δεν καθαρίζονται, για να εμφανίζει η ΔΕΗ υψηλά κέρδη. Στη διέλευση μέσω δασών των τραίνων.
- Στην εγκατάλειψη της ρητινοκαλλιέργειας.
- Στις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις, δηλαδή στη δημιουργία ολόκληρων παράνομων οικισμών μέσα στα δάση.
- Στην ύπαρξη πεδίων βολής του στρατού δίπλα σε δάση…
Για το διαφημιζόμενο από την κυβέρνηση πρόγραμμα Antinero
Καταρχάς, αυτό το πρόγραμμα δεν αφορά τα δάση αλλά τη συντήρηση και διάνοιξη δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών (δεξιά και αριστερά των δασικών δρόμων) σε περιορισμένες περιοχές των δασών της χώρας και όχι σε όλη την Ελλάδα.
Δεύτερο, η διάνοιξη των λεγόμενων αντιπυρικών ζωνών δεξιά και αριστερά των δασικών δρόμων δεν προσφέρει καμία προστασία στο δάσος όταν ξεσπάσει μια πυρκαγιά σε τμήμα του, γιατί απλούστατα αυτή μπορεί να περάσει σε οποιοδήποτε τμήμα της άλλης πλευράς του δασικού δρόμου και της αντιπυρικής ζώνης.
Το λέμε με τόση βεβαιότητα, γιατί απλούστατα τα δάση είναι φορτωμένα με καύσιμη ύλη. Ας θυμηθούμε τι έγινε στις 23 Ιούλη του 2018 με την πυρκαγιά που ξεκίνησε από το Νταού Πεντέλης, συνέχισε στο Ν. Βουτζά, «πήδησε» πάνω από την άσφαλτο της Λεωφόρου Μαραθώνος στο Μάτι, του οποίου κατέκαυσε μεγάλο τμήμα (μαζί με τα σπίτια χάθηκαν και 104 άνθρωποι). Το ίδιο συνέβη την ίδια ημέρα με την πυρκαγιά που ξέσπασε στα Γεράνεια και στο ύψος της Εθνικής Οδού Αθηνών Κορίνθου στην Κινέτα πέρασε από πάνω και συνέχισε να καίει και στο παλιό εθνικό δίκτυο. Μάλιστα, αυτό δεν συνέβη μόνο το 2018.
Τρίτο, είναι προκλητικό να δαπανάς για ένα αναποτελεσματικό πρόγραμμα, όπως είναι το Antinero, 148 εκατ. ευρώ και να εγκρίνεις (διαχρονικά μάλιστα) μόλις 1,7 εκατ. ευρώ το χρόνο για έργα προστασίας και ανάπτυξης των δασών, ενώ τα Δασαρχεία και οι Διευθύνσεις Δασών ζητούν περίπου 17 εκατ. ευρώ το χρόνο!
Τέταρτο, οι προσλήψεις εποχικών δασεργατών γίνονται με το σταγονόμετρο. Σε μια ολόκληρη δεκαετία (2009-2018) προσελήφθησαν μόνο μερικές εκατοντάδες δασεργάτες το 2009, το 2010 και το 2014, ενώ τα υπόλοιπα εφτά χρόνια δεν προσελήφθη κανένας! Ετσι, τα δάση αφέθηκαν στην τύχη τους, ανοχύρωτα στις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών, που ήταν επόμενο να προκληθούν, αφού τους καλοκαιρινούς μήνες «βράζει ο τόπος».
Οταν η δασική πυρκαγιά εκδηλώνεται κοντά σε κατοικημένη περιοχή, φτάνουμε και σε θανάτους, όπως έγινε το 2007 στην Ηλεία και το 2018 στην Αττική. Για την εκατόμβη των νεκρών, πέρα από την ίδια την πυρκαγιά και τη γρήγορη εξάπλωσή της, που οφείλονται –όπως είπαμε- στην πλήρη εγκατάλειψη των δασών, φταίει και η ανικανότητα (και η διαφθορά) του μηχανισμού καταστολής πυρκαγιών, ο οποίος συγκροτείται επίσης με βάση το όσο το δυνατόν μικρότερο λειτουργικό κόστος και όχι την προστασία του δάσους, των οικιστικών ιστών και των ανθρώπων.
Εστιάζουμε στο σκέλος της δασοπροστασίας, γιατί αυτό ουδέποτε απασχολεί τη δημόσια συζήτηση (το περιεχόμενο της οποίας καθορίζουν τα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ), ενώ είναι το σημαντικότερο. Η δασοπροστασία αποτελεί το θεμέλιο για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, αφού μόνον αυτή μπορεί να εξασφαλίσει την εκδήλωση όσο γίνεται λιγότερων πυρκαγιών, αλλά και τον περιορισμό του καταστροφικού έργου όσων εκδηλώνονται…
Οι συνέπειες από τη μεταφορά της δασοπυρόβεσης στην Πυροσβεστική είναι πολύ μεγάλες:
Πρώτο, καταστρέφεται ο δασικός πλούτος της χώρας, γιατί όταν ξεσπάει μια πυρκαγιά οι πυροσβέστες, με άνωθεν εντολή, δεν επιχειρούν να την σβήσουν μπαίνοντας μέσα στο δάσος, αλλά στέκονται στις παρυφές του και προσπαθούν να μην επεκταθεί η πυρκαγιά στους οικισμούς.
Δεύτερο, η δαπάνη για τη δασοπροστασία μετά τη μεταφορά της στην Πυροσβεστική τετραπλασιάστηκε. Αυτό αναφέρει ο Ανδριανός Γκουρμπάτσης (απόστρατος αντιστράτηγος και υπαρχηγός του ΠΣ) στην έρευνά του για το κόστος της δασοπυρόσβεσης στην Ελλάδα, που δημοσίευσε τον Ιούνη του 2015. Παραθέτουμε εκτενές απόσπασμα:
Συνολικό μέσο ετήσιο κόστος της δασοπυρόσβεσης*, σήμερα που την ευθύνη και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της καταστολής των δασικών πυρκαγιών έχει το ΠΣ = Α + Β + Γ = (147.000.000) + (14.500.000) + (34.238.160 + 30.000.000) + 5.000.000 = 230.738.160 ευρώ και στρογγυλοποιημένο ανέρχεται σε 230.000.000 ευρώ περίπου.
(*) Σημείωση: Στο ως άνω κόστος δεν έχουν υπολογιστεί:
- Οι δαπάνες κεφαλαίου (κτίρια, υποδομές δηλαδή τα λειτουργικά έξοδα των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών), κατά το μέρος που αναλογούν στο έργο της δασοπυρόσβεσης,
- Χρηματοδοτήσεις ερευνητικών δραστηριοτήτων φορέων και προγραμμάτων από πιστώσεις προϋπολογισμού του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (πρώην ΥΠΕΚΑ) (τακτικός προϋπολογισμός ΠΔΕ και προσαρτημένων προϋπολογισμών που διατίθενται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ στον τομέα ”ΔΑΣΗ”).
Κάθε δασική πυρκαγιά έχει εκτιμώμενο μέσο κόστος για Δημόσιο (ΠΣ), περίπου 150.000 ευρώ.
Σε κάθε Έλληνα πολίτη η δασοπυρόσβεση κοστίζει ετησίως 22 ευρώ,
Δαπάνη από Δασική Υπηρεσία
Η Δασική Υπηρεσία για το διάστημα που είχε την δασοπυρόσβεση χρησιμοποιούσε πολύ μικρότερο αριθμό προσωπικού και μέσων για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και επίσης χρησιμοποιούσε μόνον τα εθνικά εναέρια μέσα των ΕΔ, πλην εξαιρέσεων, όπως το 1993. Για τον λόγο αυτό η δαπάνη της αεροπυρόσβεσης ήταν πολύ μικρότερη από εκείνη που είναι σήμερα του ΠΣ. Πιο συγκεκριμένα το μέσο κόστος δασοπυρόσβεσης / ανά έτος ανέρχονταν για το διάστημα (1990 – 1996) στα 30.000.000 ευρώ και σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνεται το κόστος από τη χρήση του εθνικού εναέριου στόλου Α/Φ (Ν. Στάμου / ΑΠΘ ”Κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις των δασικών πυρκαγιών”). Το ποσό αυτό για να συγκριθεί με τα σημερινά δεδομένα πρέπει να αναπροσαρμοστεί με τον ετήσιο μέσο δείκτη καταναλωτή (πληθωρισμό) των ετών 1998 μέχρι 2014, που ανέρχεται για το εν λόγω διάστημα συνολικά στο ποσοστό των 42,8% (ΕΛ.ΣΤΑΤ).
Με σημερινά δεδομένα λοιπόν το ανωτέρω ποσό, μετά τον υπολογισμό και του συνολικού πληθωρισμού των 17 ετών (1998-2014), ανέρχεται στα (30.000.000 + 12.840.000)= 42.840.000 ευρώ.
Στο εν λόγω κόστος πρέπει να προστεθεί και το κόστος της αεροπυρόσβεσης με εθνικά εναέρια μέσα των ΕΔ, τα οποία ήταν σε αριθμό πολύ μικρότερα από τον αντίστοιχο σήμερα αριθμό. Αν το κόστος του εθνικού εναέριου στόλου των πυροσβεστικών Α/Φ και Ε/Π σήμερα είναι 34.238.160 ευρώ, το 1997 που ήταν το τελευταίο έτος που την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία, ήταν 34.238.160 ευρώ μείον το 42,8%, που είναι ο συνολικός πληθωρισμός για το διάστημα (1998 – 2014) δηλαδή 14.653.933 ευρώ = 19.584.227 ευρώ.
Συνολικό μέσο ετήσιο κόστος το διάστημα που την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία είναι (42.840.000 + 19.584.227 =) 62.424.227 ευρώ και στρογγυλοποιημένο το ποσό αυτό ανέρχεται σε 62.500.000 ευρώ.
Το μέσο κόστος /ανά δασική πυρκαγιά με σημερινά δεδομένα για το διάστημα που την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία ήταν 41.834 ευρώ.
Για το κόστος της δασοπυρόσβεσης υπό την ευθύνη της Δασικής Υπηρεσίας, σήμερα κάθε Έλληνας πολίτης θα φορολογείτο με 6 ευρώ.
Το κόστος της δασοπυρόσβεσης σήμερα που την ευθύνη της καταστολής των δασικών πυρκαγιών έχει το ΠΣ σχεδόν τετραπλασιάστηκε, σε σχέση με το διάστημα που την ίδια ευθύνη είχε η Δασική Υπηρεσία (σελίδες 43-44).
-
Διαχρονικά ελάχιστες προσλήψεις και πενιχρή χρηματοδότηση για την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας
Από άρθρο μας με τίτλο: Η δασοκτόνα πολιτκή της κυβέρνησης Μητσοτάκη με αριθμούς, που δημοσιεύτηκε στις 20 Ιούλη του 2022, παραθέτουμε δύο αποσπάσματα:
Εγκατάλειψη
Εδώ και χρόνια κραυγάζουμε ότι οι δασικές πυρκαγιές ούτε «ασύμμετρο φαινόμενο» είναι ούτε έργο εμπρηστών. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οφείλονται στα καλώδια της ΔΕΗ, που διατρέχουν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, στους πυλώνες της ΔΕΗ που είναι εγκαταστημένοι μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις και δεν καθαρίζονται (για λόγους αύξησης των κερδών της ΔΕΗ), στις χιλιάδες αδέσποτες χωματερές που βρίσκονται μέσα σε δάση. Οφείλονται, τέλος, στην εύφλεκτη ύλη με την οποία είναι πλημυρισμένα τα δάση. Ξεραμένα δέντρα, ξεραμένα χόρτα, σπασμένα κλαδιά συσσωρεύονται στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, καθώς από το 2009 οι προσλήψεις δασεργατών, που είναι απαραίτητοι για μια σειρά ουσιαστικών εργασιών μέσα στα δάση, σταμάτησαν.
Σε μια ολόκληρη δεκαετία (2009-2018) προσελήφθησαν μόνο μερικές εκατοντάδες δασεργάτες το 2009, το 2010 και το 2014, ενώ τα υπόλοιπα εφτά χρόνια δεν προσελήφθη κανένας! Ετσι, τα δάση αφέθηκαν στην τύχη τους, ανοχύρωτα στις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών, που ήταν επόμενο να προκληθούν, αφού τους καλοκαιρινούς μήνες «βράζει ο τόπος». Οταν η δασική πυρκαγιά εκδηλώνεται κοντά σε κατοικημένη περιοχή, φτάνουμε και σε θανάτους, όπως έγινε το 2007 στην Ηλεία και το 2018 στην Αττική. Για την εκατόμβη των νεκρών, πέρα από την ίδια την πυρκαγιά και τη γρήγορη εξάπλωσή της, που οφείλονται –όπως είπαμε- στην πλήρη εγκατάλειψη των δασών, φταίει και η ανικανότητα (και η διαφθορά) του μηχανισμού καταστολής πυρκαγιών, ο οποίος συγκροτείται επίσης με βάση το όσο το δυνατόν μικρότερο λειτουργικό κόστος και όχι την προστασία του δάσους, των οικιστικών ιστών και των ανθρώπων.
Εστιάζουμε στο σκέλος της δασοπροστασίας, γιατί αυτό ουδέποτε απασχολεί τη δημόσια συζήτηση (το περιεχόμενο της οποίας καθορίζουν τα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ), ενώ είναι το σημαντικότερο. Η δασοπροστασία αποτελεί το θεμέλιο για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, αφού μόνον αυτή μπορεί να εξασφαλίσει την εκδήλωση όσο γίνεται λιγότερων πυρκαγιών, αλλά και τον περιορισμό του καταστροφικού έργου όσων εκδηλώνονται…
Λεφτά ένα προς δέκα ως προς τις ανάγκες
Ας δούμε τώρα το σημαντικότατο ζήτημα των κονδυλίων που εγκρίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις 53 Διευθύνσεις Δασών, με προορισμό την ανάπτυξη και την προστασία των δασών.
Στις 10 Ιούνη του 2015, ο αναπληρωτής υπουργός ενέκρινε 1.843.000 ευρώ για 53 Διευθύνσεις, για εργασίες προστασίας και ανάπτυξης των δασών, και 500.000 ευρώ σε 17 Διευθύνσεις Δασών για να γίνουν δασικές μελέτες. Τι εργασίες να γίνουν, όμως, όταν την ίδια χρονιά δεν έγιναν προσλήψεις έμπειρων δασεργατών, ενώ το προσωπικό των Διευθύνσεων Δασών και των Δασαρχείων είναι λειψό και δε φτάνει για να καλύψει ούτε τις υπόλοιπες αρμοδιότητές τους;
Οι εργασίες ανάπτυξης και προστασίας των δασών πρέπει να γίνονται το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη κάθε χρονιάς και όχι τους καλοκαιρινούς μήνες. Οταν, όμως, το κονδύλι εγκρίνεται στις 10 Ιούνη και με δεδομένο ότι οι εργασίες στις Διευθύνσεις Δασών δε θ’ αρχίσουν την επόμενη μέρα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πρακτική αποτελεσματικότητα αυτού του ισχνού κονδυλίου γίνεται ακόμα πιο ισχνή. Αυτή η πολιτική χρηματοδότησης των Διευθύνσεων Δασών για εργασίες ανάπτυξης και προστασίας των δασών έχει γίνει καθεστώς απ’ όλες τις κυβερνήσεις.
Η ίδια πολιτική συνεχίστηκε και τα επόμενα τρία χρόνια. Στις 25 Απρίλη του 2016 εγκρίθηκαν 1.854.800 ευρώ, στις 9 Μάη του 2017 εγκρίθηκαν 1.617.140 ευρώ και στις 24 Απρίλη του 2018 εγκρίθηκαν 1.635.500 ευρώ. Τα ποσά που διατέθηκαν ήταν πενιχρά, ενώ δεν προσελήφθησαν έμπειροι δασεργάτες για να εκτελέσουν τις εργασίες που μπορούν να γίνουν έστω μ’ αυτά τα κονδύλια!
Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, παραθέτουμε τα κονδύλια που είχαν ζητήσει οι Διευθύνσεις Δασών για εργασίες προστασίας και ανάπτυξης των δασών τις ίδιες χρονιές. Το 2016 είχαν ζητήσει 14,945 εκατ. ευρώ, το 2017: 14,779 εκατ. και το 2018: 15,448 εκατ. ευρώ. Η απόκλιση ανάμεσα στα κονδύλια που ζήτησαν οι Διευθύνσεις Δασών και σ’ αυτά που εγκρίθηκαν είναι τεράστια. Αθροιστικά, για την τριετία 2016-2018 οι Διευθύνσεις Δασών ζήτησαν 45,172 εκατ. ευρώ και εγκρίθηκαν 5,107 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, ποσοστό μόλις 11%! Οπως καταλαβαίνετε, για να γίνουν αυτές οι απαραίτητες εργασίες δασοπροστασίας απαιτούνταν πολλοί δασεργάτες, με πλήρη και όχι μερική απασχόληση, που θα εργάζονταν εντατικά το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη και όχι το καλοκαίρι. (Δείτε εδώ, εδώ και εδώ τις προτάσεις των Διευθύνσεων Δασών).
Ιδια κατάσταση και το 2019. Οι δασικές υπηρεσίες ζήτησαν 16.313.910 ευρώ, η κυβέρνηση Τσίπρα ενέκρινε μόλις 1.600.000 ευρώ (δείτε εδώ). Ζήτησαν δέκα, τους έδωσαν ένα!»
Φράγματα Βάρους ή έργα Ορεινής Υδρονομίας: ΔΙΑΒΑΣΤΕ
-
-
Χωρίς φράγματα βάρους στα βουνά, οι πλημμύρες θα καταστρέφουν και θα σκοτώνουν
-
Τη δεκαετία του 1930 κατασκεύαζαν φράγματα βάρους στα ορεινά των χειμάρρων, σήμερα… αφήνουν τα βουνά να κατεβαίνουν στα πεδινά
-
Ετσι «έπνιξαν» τη Βόρεια Εύβοια: Κανένα από τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα δεν έχει ολοκληρωθεί
-
Δασικοί χάρτες-καριακατούρα: ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Με ξεπατωμένα δάση και δασικές εκτάσεις δεν μπορούν να γίνουν πραγματικοί δασικοί χάρτες
Δραματική υποστελέχωση των δασικών υπηρεσιών στην Κρήτη
Παραθέτουμε και Δελτίο Τύπου της ΠΕΔΔΥ για τη δραματική υποστελέχωση των δασικών υπηρεσιών στην Κρήτη, δείγμα κι αυτό του κυβερνητικού… ενδιαφέροντος για την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας. Η πραγματικότητα αποκαλύπτει τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα του Μητσοτάκη, των υπουργών του και των παπαγαλακίων της κυβερνητικής προπαγάνδας:
PEDDY_DASIKES_YPHR_KRHTHS