Σε εκδήλωση με θέμα «Εμπόριο – Παιδεία -Πολιτισμός», που συνδιοργάνωσαν στο χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, απηύθυνε χαιρετισμό ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πάνος Τσακλόγλου, ο οποίος μίλησε ως ένθερμος βαστάζος της κυβερνητικής πολιτικής στην Παιδεία και ειδικά του νέου νομοσχέδιου νεοφιλελεύθερης κοπής των Μητσοτάκη-Κεραμέως, καθώς αυτά που περιέγραψε αποτελούν κατευθύνσεις του.
Καταρχάς να σημειώσουμε ότι η εκδήλωση ήταν ό,τι πρέπει για μια τέτοια τοποθέτηση -και αυτό αποτελεί μομφή για τη συμμετοχή ενός δημόσιου πανεπιστημιακού ιδρύματος. Διότι Παιδεία και Πολιτισμός, δηλαδή πανανθρώπινα αγαθά που οφείλουν να είναι καθολικά, δημόσια και δωρεάν προσβάσιμα σε όλους, καθώς εξυψώνουν τον άνθρωπο και πλαταίνουν τους ορίζοντές του, υποβιβάζονται σε εμπορεύματα που πουλιούνται και αγοράζονται.
Μίλησε, λοιπόν, ο Τσακλόγλου, ο οποίος επικαλέστηκε και την ιδιότητά του «ως ενεργού μέλους της πανεπιστημιακής κοινότητας» και είπε τα εξής: «H αγορά εργασίας και η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά», «τα πεδία αυτά πρέπει να συνομιλούν, πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται, πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία».
Η δε συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων και πανεπιστημίων, θα αναπτυχθεί, λέει, πάνω σε «καίρια πεδία», βασικότερα εκ των οποίων είναι η τσάμπα ή και φθηνή εργασία των φοιτητών στις επιχειρήσεις στο πλαίσιο της «πρακτικής άσκησης», η διεξαγωγή στοχευμένης έρευνας από τα Ιδρύματα κατ’ εντολή και προς όφελος των επιχειρήσεων (π.χ. βιομηχανικά διδακτορικά), οι ερευνητικές εργασίες, μικρότερης διάρκειας από αυτές των διδακτορικών, σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων:
«- Η παροχή κατάρτισης και πρακτικής άσκησης στους φοιτητές από τις επιχειρήσεις…
– Οι ερευνητικές συνεργασίες που μπορούν να αναπτυχθούν μεταξύ επιχειρήσεων και πανεπιστημίων – κάτι στο οποίο βοηθά πολύ και η πρόσφατη πρόταση του Υπουργείου Παιδείας για τα λεγόμενα Βιομηχανικά Διδακτορικά.
– Τα projects τα οποία σχετίζονται με ανάγκες του ιδιωτικού (αλλά και του δημόσιου) τομέα τα οποία μπορεί να μην είναι μεγέθους διδακτορικού, όμως πέραν του οφέλους τους για τις επιχειρήσεις μπορούν να παράγουν υλικό το οποίο να χρησιμοποιηθεί για ερευνητικούς σκοπούς από τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας».
Αναφέρθηκε επίσης ο Τσακλόγλου και στην άλλη μεγάλη μπίζνα που πλέον μπορεί να αναλαμβάνει το ίδιο το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, στο πλαίσιο της χορήγησης «πτυχίων» και πιστοποιήσεων ταχύρρυθμων προγραμμάτων: την κατάρτιση και επανακατάρτιση του εργατικού δυναμικού των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, την οποία το αστικό κράτος αναλαμβάνει επιπλέον να επιχορηγήσει με κονδύλια από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης.
