Από την έναρξη των Μνημονίων, ο αριθμός των καθηγητών στα πανεπιστήμια μειώνεται συνεχώς, αφού οι προσλήψεις έχουν παγώσει, ενώ αυξάνονται οι συνταξιοδοτήσεις. Οι γενικές δαπάνες για τη λειτουργία των πανεπιστημίων πετσοκόβονται συνεχώς, οδηγώντας σε τερματισμό εργαστηριακών μαθημάτων ή συγχώνευση μαθημάτων, λόγω έλλειψης πόρων και υλικών.
Είναι προφανές ότι αυτό κοστίζει πολιτικά στη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (και ιδιαίτερα στον ΣΥΡΙΖΑ που έχει τους γνωστούς δεσμούς με τα πανεπιστήμια). Η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων συνεχίζει με σταθερά βήματα τη διάλυση της δημόσιας δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, μια διαδικασία που ξεκίνησε πριν από δεκαετίες από τις προγενέστερες κυβερνήσεις και στα μνημονιακά χρόνια επιταχύνεται με τελικό στόχο την επιβολή διδάκτρων και εξετάστρων. Οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, σκαρφίστηκαν να πετάξουν στα τέλη Αυγούστου ένα καρότο στους πανεπιστημιακούς και σε τμήμα του μόνιμου ερευνητικού προσωπικού.
Βάσει του άρθρου 61, παρ. 2 του νόμου 4415/2016 (ΦΕΚ Α’ 159/06.09.2016), τμήμα του ερευνητικού προσωπικού που διαθέτει διδακτορικό τίτλο σπουδών και μια τουλάχιστον δημοσίευση μπορεί να ενταχθεί στη βαθμίδα του Λέκτορα με κλειστές διαδικασίες! Εκατοντάδες διδακτορικοί με δεκάδες δημοσιεύσεις και πλούσιο ερευνητικό και διδακτικό έργο, αρκετοί από τους οποίους παραμένουν στην Ελλάδα υπο-απασχολούμενοι σε ευκαιριακές θέσεις εργασίας, αποκλείονται αυτομάτως από τη διαδικασία. Αντί να προκηρυχθούν νέες θέσεις για προσλήψεις και να υπάρξει ανοιχτός διαγωνισμός υποψηφίων για τη θέση, η κυβέρνηση αποφασίζει να μεταφέρει ερευνητικό προσωπικό με ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα στις θέσεις των καθηγητών!
Με αυτό τον τρόπο επιδιώκουν να διαφθείρουν συνειδήσεις, να συγκροτήσουν έναν κομματικό στρατό στα πανεπιστημιακά κλιμάκια της χώρας και να τιθασεύσουν αντιδράσεις του καθηγητικού κατεστημένου που κατά καιρούς χτυπάει λεκτικά την κυβέρνηση για την υποχρηματοδότηση, προκειμένου να εξασφαλίζει κονδύλια για μπίζνες, αφού μεγάλο τμήμα των ερευνητών προσελήφθη σε μόνιμη θέση με το γνωστό διάταγμα Παυλόπουλου, επειδή απασχολούνταν σε κρατικά χρηματοδοτούμενα προγράμματα παροχής υπηρεσιών που ελέγχονταν από τμήμα του καθηγητικού κατεστημένου. Την ίδια στιγμή, οι θέσεις των ερευνητών που μετακινούνται δεν καλύπτονται, οπότε τα εργαστήρια και τα φροντιστήρια υφίστανται απώλειες σε προσωπικό.
Τόσο οι μόνιμοι ερευνητές όσο και οι καθηγητές που δεν έχουν πάρε-δώσε με το κατεστημένο, πρέπει να ξεσηκωθούν ενάντια στις νέες αλχημείες της κυβέρνησης, αλλιώς το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό για τα πανεπιστήμια.
