Λόμπινγκ στην Αμερική με όχημα το παπαδαριό της Αρχιεπισκοπής

Δύο εκατομμύρια ευρώ το χρόνο έταξε ως επιχορήγηση ο Μητσοτάκης στο Θεολογικό Κολλέγιο της Βοστώνης, ένα ιδιωτικό ίδρυμα της Αρχιεπισκοπής της Αμερικής, με 80 φοιτητές και 20 καθηγητές, όταν αντίστοιχο ποσό δίνεται σε ελληνικά δημόσια Πανεπιστήμια (π.χ. Ιόνιο, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου) με χιλιάδες φοιτητές και εκατοντάδες εκπαιδευτικό προσωπικό. Η πράξη του αυτή αποτελεί μεγάλη πρόκληση τη στιγμή που τα δημόσια Πανεπιστήμια στην Ελλάδα αγκομαχούν να πληρώσουν ακόμη και τα στοιχειώδη και η Κεραμέως ακόμη και αυτήν την πετσοκομμένη κρατική χρηματοδότηση τη δίνει υπό την αίρεση της «αξιολόγησης» και επαίρεται, μάλιστα, ξεδιάντροπα ότι αυτό «αποτελεί τη μεγαλύτερη τομή για την οποία είμαστε πραγματικά ιδεολογικά υπερήφανοι»!
 
Ο Κούλης προχώρησε σε αυτήν την εξαγγελία, ενώ γνωρίζει ότι το ίδρυμα αυτό ελέγχεται για κακοδιαχείριση και κατασπατάληση του κληροδοτήματος με βάση ακόμη και τα επίσημα στοιχεία των αμερικανικών αρχών και τίθεται ζήτημα αφαίρεσης της δυνατότητάς του να δίνει ακαδημαϊκούς τίτλους από το υπουργείο Παιδείας της Πολιτείας της Μασαχουσέτης.
 
Τα «μαχαίρια» έχουν βγει ανάμεσα στις διάφορες «φατρίες» της ελληνικής ομογένειας, με πυρά ομαδόν από διάφορες ιστοσελίδες.
 
Δε γνωρίζουμε την αιτία των εσωτερικών φαγωμάτων, γεγονός πάντως είναι ότι ο Κούλης, με δούρειο ίππο το υψηλόβαθμο παπαδαριό της Αμερικής, προσπαθεί να δημιουργήσει ομάδες κρούσης ενόψει και της ψήφου των αποδήμων, αλλά και των εκκλήσεων που κάνει στους αμερικανούς ιμπεριαλιστές να ενισχύσουν τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού στο εθνικιστικό και πολεμοκάπηλο παιχνίδι του με την Τουρκία.
 
Στο θέμα επανήλθε ο ίδιος, στην ομιλία του στο δείπνο του Ελληνοαμερικάνικου Εμπορικού Επιμελητήριου, λέγοντας: «Πολύ σημαντικός είναι ο ρόλος της Εκκλησίας. Ακουσα κάποιες κριτικές γιατί στηρίζουμε τη Θεολογική Σχολή στη Βοστώνη. Χρέος μας είναι να στηρίξουμε την Εκκλησία, την Αρχιεπισκοπή της Αμερικής διότι το έργο το οποίο επιτελεί η Εκκλησία να κρατάει τους δεσμούς της ομογένειας ζωντανούς με τη μητέρα Πατρίδα είναι απολύτως καθοριστικό». Πιο καθοριστικό, προφανώς, από το έργο που επιτελούν τα ελληνικά Πανεπιστήμια, τα οποία φυτοζωούν και μορφώνουν φοιτητές σε άθλιες συνθήκες.