Δε λέει να χωνέψει η Αννα Διαμαντοπούλου το πολιτικό της τέλος. Που το σφράγισε κυρίως η τακτική που επέλεξε για την επιβολή διά ροπάλου του νόμου που ισοπεδώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο. Με στραπατσαρισμένη μούρη επανέρχεται με κάθε ευκαιρία (ακόμη και από την αλλοδαπή, όπου μετέβη για να ξεπεράσει το σοκ) για να μας υπενθυμίσει ότι ο νόμος της πρέπει να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα.
Το κόμπλεξ της «αποτυχημένης» υπουργού, που την έχει σημαδέψει (ευτυχώς έχει φροντίσει γι’ αυτό το φοιτητικό κίνημα και ο αγώνας της πανεπιστημιακής κοινότητας, που έθεσε το νόμο Διαμαντοπούλου, προς το παρόν, σε αχρηστία), έγινε φανερό και στην τοποθέτηση που έκανε -διά σχετικής επιστολής που έστειλε- σε εκδήλωση για τον αποχωρούντα Ειδικό Γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας Βασίλη Παπάζογλου.
Σ’ αυτή σημειώνει χαρακτηριστικά: «Δεν θα είναι υπερβολή αν πω ότι από όλες τις ευχάριστες και δύσκολες στιγμές της θητείας μου στο Υπουργείο Παιδείας, εκείνη που θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη, είναι η πρωτοφανής για τα Ελληνικά πολιτικά δεδομένα, επιτυχία της ψήφισης του Νόμου για την αναβάθμιση των ελληνικών ΑΕΙ.
Μία μεγάλη πολιτική επιτυχία που προέκυψε μέσα από συνδυασμό διεθνούς και εθνικής εμπειρίας, μεθοδικότητας, υψηλής επιστημοσύνης, συντονισμού, ευελιξίας και κυρίως βούλησης και αποφασιστικότητας.
Αυτά τα χαρακτηριστικά, δηλαδή, που διαθέτει ο Βασίλης και πάνω στα οποία μαζί με τους συνεργάτες μας, αλλά και τη στήριξη πολλών από εσάς, χτίσαμε κάτι για το οποίο αξίζει να λες ότι η πολιτική έχει ακόμα να δώσει στον τόπο.
Αυτή τη μεταρρύθμιση λοιπόν, θα κληθεί και το πολιτικό σύστημα και οι άνθρωποι της Ανώτατης Εκπαίδευσης και οι φοιτητές και οι πολίτες να υπερασπισθούν ως ένα δικό τους κτήμα. Ένας δικός τους στόχος έξω και πέρα από τη Δανειακή Σύμβαση και το Μνημόνιο.
Ούτε δογματικοί είμαστε ούτε ριψάσπιδες όμως. Ο Νόμος πρέπει να εφαρμοστεί και, όπως ο ίδιος άλλωστε περικλείει στην φιλοσοφία του, όπου χωλαίνει πρέπει να διορθωθεί.
Δεν νοείται όμως επέμβαση εκ των προτέρων και με ιδιοτέλεια σε έναν Νόμο που δεν εφαρμόζεται πλήρως από ανθρώπους που αποσκο- πούν και έχουν δημοσίως δηλώσει τη συνολική ακύρωση του».
Αμήν! Καλή χώνεψη φράου Αννα. Οσονούπω θα έρθει και η οριστική κατάργηση του νόμου-έκτρωμα που κατασκεύασες, έτσι και εγερθεί και πάλι δυναμικά και αποφασιστικά το φοιτητικό κίνημα.