Αλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε είπε ο Στυλιανίδης στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες που συναντήθηκαν μαζί του. Τι για τα «έξυπνα σχολεία» τους είπε, τι για τα νομοθετήματα για τους ανάπηρους που ετοιμάζει, τι για το «καινοτόμο πρόγραμμα» Ελληνας Πολίτης της Ευρώπης, Ελληνας Πολίτης του Κόσμου, τι για την «επιμόρφωση» που τους επιφυλλάσσει, για την οποία μάλιστα ζητά τη γνώμη τους, για να τη λάβει, λέει, σοβαρά υπόψη, τι για την ταχεία απορρόφηση των κονδυλίων από το Γ΄ΚΠΣ, τι για το νέο τρόπο έγκαιρης τοποθέτησης των εκπαιδευτικών και διανομής των βιβλίων (θυμάστε τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, Γκεσούλη, που το είχε κάνει αυτό στόχο ζωής και που όμως, φευ, δεν το κατόρθωσε).
Αφού, λοιπόν, τους φλόμωσε στην απλόχερη «παροχολογία» πέρασε και στο δια ταύτα, την αύξηση των μισθών τους. Που ήταν ξινό και πικρό, όπως πάντα.
«Δε μπορούμε να συμφωνούμε πάντα σε όλα –είπε. Για ορισμένα οικονομικά αιτήματα που εκκρεμούν επί χρόνια, η κυβέρνηση πάντα αποφασίζει με κριτήριο τη δημοσιονομική πειθαρχία και τις δυνατότητες της ίδιας της οικονομίας».
Μααάλιστα! Το «καινοτόμο πρόγραμμα» Ελληνας Πολίτης της Ευρώπης δεν έχει, βλέπετε, εφαρμογή εδώ. Οι αποδοχές των εκπαιδευτικών είναι τελευταίες στη λίστα ανάμεσα σ’ αυτές των ευρωπαίων συναδέλφων τους, όμως της κυβέρνησης το αυτί δεν ιδρώνει.
Γιατί να ιδρώσει άλλωστε; Μήπως ζορίζεται από την επίσκεψη στο υπουργείο Παιδείας της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας; Οταν, μάλιστα, έχει και το προηγούμενο ότι αυτή έκλεισε πέρυσι με διαδικασίες εξπρές τη μεγάλη απεργία των δασκάλων, μετά τη συνάντηση με τον Καραμανλή, χωρίς να αποσπάσει απολύτως τίποτε, με την ίδια ακριβώς μπουρδολογία από την πλευρά του;
