Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πονάει» με τους πλειστηριασμούς. Ο Φίλης, ο Δρίτσας, ο Κυρίτσης, που εμφανίζονται ως «αριστερή πτέρυγα» του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του «πόνου». Στην κυβέρνηση, όμως, ξέρουν ότι δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο υπαναχώρησης. Γι' αυτό ο Τσακαλώτος έκανε τη γνωστή, θατσερικού τύπου δήλωση (χωρίς πλειστηριασμούς θα δεχτούν πλήγμα οι τράπεζες). Γι' αυτό ο Τζανακόπουλος κάρφωσε ενοχλημένος τον Φίλη («ξέρει το νομοθετικό πλαίσιο για την πρώτη κατοικία, γιατί το έχει ψηφίσει»).
Ο ΣΥΡΙΖΑ πονάει με τους πλειστηριασμούς, γιατί προεκλογικά ακολούθησε προπαγάνδα τύπου «Τσοβόλα δώσ' τα όλα». Δεν ήταν μόνο το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», που είχε γίνει καραμέλα στα χείλη κάθε συριζαίου. Ηταν και η «σεισάχθεια», την οποία χρησιμοποιούσαν σαν… νερό του Καματερού για να τραβήξουν στην εκλογική τους δεξαμενή τους λεγόμενους μικρομεσαίους, δηλαδή ένα μεγάλο κομμάτι της μικροαστικής τάξης που βρέθηκε στην κρίση να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη του και κινδύνευε να χάσει τα περιουσιακά του στοιχεία (ακόμα και την πρώτη κατοικία). Σ' αυτούς τους ανθρώπους, που παλεύουν να σωθούν από την καταστροφή, είχαν υποσχεθεί ότι όχι μόνο δε θα χάσουν τα σπίτια τους, αλλά με τη «σεισάχθεια» θα απαλλαγούν από τα χρέη, για να μπορέσουν να ξαναστήσουν στα πόδια τους τις μικροεπιχειρήσεις τους. Για όλους αυτούς, όχι μόνο δεν υπήρξε «σεισάχθεια», όχι μόνο δεν υπήρξε προστασία της όποιας ακίνητης περιουσίας τους, αλλά το καθεστώς έγινε χειρότερο επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καθώς επί αυτής της κυβέρνησης εντάχθηκε στο μνημονιακό καθεστώς η ρύθμιση για τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια».
Κι επειδή η πραγματικότητα είναι γνωστή στον κόσμο που έχει το πρόβλημα κι απ' αυτόν τον κόσμο περνάει στον περίγυρό του, η γκεμπελίστικη προπαγάνδα των συριζαίων, γεμάτη ψέματα, που προσπαθεί να βγάλει εκείνους που διαμαρτύρονται και ακυρώνουν πλειστηριασμούς… πράκτορες των «στρατηγικών κακοπληρωτών», δεν μπορεί να πιάσει τόπο. Το πολύ να πιάσει σε μερικούς που δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει και είναι γενικώς ευεπίφοροι στην κυβερνητική προπαγάνδα. Οι Τσιπραίοι έχουν εναντίον τους και τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ (όχι μόνο του Μαρινάκη), που αντιλήφθηκαν ότι με τους πλειστηριασμούς υπάρχει έδαφος για να απογυμνώσουν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από την ίδια την κοινωνική τους βάση. Γι' αυτό και η γκεμπελίστικη προπαγάνδα που έχει σχεδιάσει ο Βερναρδάκης ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι όλα είναι μια «απαράδεκτη δημόσια απάτη», που στηρίζεται σε «κατασκευή ψευδών ειδήσεων». Προσπαθούν να πείσουν ότι η πραγματικότητα είναι δημιούργημα του Μαρινάκη και όχι ζόφος που αντιμετωπίζουν τόσοι άνθρωποι. Ενα άλλο ψέμα που έχουν επιστρατεύσει είναι ότι πλειστηριασμοί κατοικιών δε γίνονται από τις τράπεζες, αλλά από ιδιώτες.
Ας δούμε με συντομία πώς έχει η κατάσταση, για να φανεί το μέγεθος του γκεμπελισμού των συριζαίων.
♦ Πλειστηριασμοί κατοικιών (ακόμα και πρώτης κατοικίας), αξίας μικρότερης (πολύ μικρότερης) των 300.000 ευρώ γίνονται. Οχι μόνο, ούτε κυρίως από ιδιώτες δανειστές, αλλά και από τις τράπεζες. Κυρίως από τις τράπεζες. Η ΛΑΕ έδωσε στη δημοσιότητα μια μακρά λίστα κατοικιών που βγήκαν στο σφυρί μετά τις 10 του Οκτώβρη, που υποτίθεται ότι έγινε η συμφωνία Κοντονή-τραπεζών, ή που προγραμματίζονται να βγουν στο σφυρί το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα (Δεκέμβρη-Γενάρη). Ενδεικτικά, σε μία μόνο μέρα (Τετάρτη, 29 Νοέμβρη, τότε που οι μπάτσοι πλάκωσαν με γκλομπ και χημικά τους διαδηλωτές μέσα στο Ειρηνοδικείο Αθήνας) στα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας ήταν προγραμματισμένοι 169 πλειστηριασμοί ακινήτων (80 διαμερισμάτων και μονοκατοικιών, 99 οικοπέδων και χωραφιών και 61 επαγγελματικών χώρων). Οι 32 πλειστηριασμοί αφορούσαν ακίνητα με αξία μικρότερη από 50.000 ευρώ, οι 26 ακίνητα με αξία μεταξύ 50.000 και 100.000 ευρώ, οι 39 ακίνητα με αξία μεταξύ 100.000 και 200.000 ευρώ, οι 28 ακίνητα με αξία μεταξύ 200.000 και 300.000 ευρώ και μόνο 34 ακίνητα με αξία άνω των 300.000 ευρώ. Επομένως, τα τρία τέταρτα των ακινήτων που βγήκαν στο σφυρί ήταν εμπορικής αξίας κάτω των 300.000 ευρώ. Από τους επισπεύδοντες (δηλαδή αυτούς που βγάζουν το υποθηκευμένο ακίνητο στο σφυρί) οι 138 (81,7% του συνόλου) ήταν τράπεζες, οι 18 (10,6%) ήταν ιδιώτες και οι 13 (7,7%) ήταν εταιρίες.
Και μόνο αυτά τα στοιχεία αρκούν για να κάνουν σκόνη τη γκεμπελίστικη προπαγάνδα της κυβέρνησης.
♦ Προστασία της πρώτης κατοικίας νομικά δεν υφίσταται. Η προστασία που θεσπίστηκε το 2014 έληξε στις 31.12.2014 και έκτοτε δεν ανανεώθηκε. Για να εξαιρεθεί από τον πλειστηριασμό μια πρώτη κατοικία, πρέπει ο δανειολήπτης να προσφύγει στον αναθεωρημένο «νόμο Κατσέλη» μέχρι τις 31.12.2018. Ομως οι προϋποθέσεις του νόμου έχουν γίνει απαγορευτικές για μεγάλο μέρος των δανειοληπτών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους. Τα σπίτια αυτά θα βγουν στο σφυρί σε επόμενη φάση. Το είπε ρητά και κατηγορηματικά ο πρόεδρος των τραπεζών Καραμούζης: δεν υπάρχει καμιά συμφωνία για εξαίρεση της πρώτης κατοικίας αξίας κάτω των 300.000 ευρώ. Απλά, δεν είναι στις προτεραιότητες των τραπεζών. Αλλά όταν ολοκληρώσουμε με τις ακριβές κατοικίες, θα γίνουν πλειστηριασμοί και για τις φτηνότερες.
Εδώ πρέπει να σημειωθούν δύο θέματα. Πρώτον, ο δανειολήπτης για να ενταχθεί στο «νόμο Κατσέλη» θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει τη δυνατότητα να ξοφλήσει μέχρι το τέλος το ποσό που θα του ορίσει το δικαστήριο! Δεύτερο, ότι τα «κόκκινα δάνεια» μπορούν να πουληθούν σε ένα fund σε τιμή πολύ χαμηλότερη της ονομαστικής (έτσι θα γίνουν ελκυστικά τα «πακέτα»), όμως ο δανειολήπτης δεν έχει τη δυνατότητα να ζητήσει να αγοράσει ο ίδιος το δάνειό του στην ίδια τιμή με το fund!
♦ Οσοι υποθήκευσαν ακίνητα (ακόμα και πρώτη κατοικία) για να πάρουν επαγγελματικό δάνειο (μικρέμποροι και επαγγελματίες) δεν έχουν καν τη δυνατότητα ένταξης στο «νόμο Κατσέλη». Αυτοί είναι «σφαγμένοι από χέρι». 'Η θα κάνουν ρύθμιση με την τράπεζα και θα πληρώνουν τις δόσεις που θα τους καθορίσει ή τα σπίτια τους θα βγουν στο σφυρί (είναι σίγουρο ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι πολλά από τα μικρά ακίνητα που βγάζουν αυτή την περίοδο στο σφυρί οι τράπεζες για χρέη μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ). Ακόμα, όσοι μικρέμποροι και επαγγελματίες οφείλουν λιγότερα από 20.000 ευρώ ή δεν μπορούν να αποδείξουν ότι για κάποια χρόνια έχουν κερδοφορία, δεν μπαίνουν ούτε στις ρυθμίσεις του νόμου Δραγασάκη για τα επιχειρηματικά δάνεια.