Επιστολή διαμαρτυρίας στη διοίκηση των φυλακών και στη γενική γραμματεία (Αντ)εγκληματικής Πολιτικής έστειλαν χτες κρατούμενοι των Φυλακών Δομοκού. Διαμαρτύρονται για τις πολύωρες διακοπές στην ύδρευση, που εν μέσω καύσωνα συνιστά καθαρό βασανιστήριο.
Το νερό κόβεται σε καθημερινή βάση από τη 1 μετά το μεσημέρι μέχρι τις 5-6 το απόγευμα. Δηλαδή, τις ώρες που κορυφώνεται ο καύσωνας, τις ώρες που ο κρατούμενος έχει ανάγκη να δροσιστεί λίγο, να κάνει ένα ντους, να ανακουφιστεί κάπως από τον καύσωνα που μέσα στον κλειστό τσιμεντένιο χώρο της φυλακής είναι ανυπόφορος.
Οι κρατούμενοι μαζεύουν νερό σε μπουκαλάκια! Σε τι να το πρωτοχρησιμοποιήσουν, όμως; Για να πιουν, για να καθαρίσουν την τουαλέτα ή για να δροσίσουν λίγο το κεφάλι τους; Ούτε έχουν όλοι οι κρατούμενοι την οικονομική άνεση να αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό από το κυλικείο. Εξακόσιοι άνθρωποι είναι φυλακισμένοι στον Δομοκό. Ενα μικρό χωριό. Υπάρχουν πτέρυγες με αλλοδαπούς κρατούμενους που δεν έχουν καμιά βοήθεια απ’ έξω.
Η διοίκηση της φυλακής το παίζει Πόντιος Πιλάτος, ρίχνοντας την ευθύνη στο δήμο που κόβει το νερό για να εξυπηρετήσει τα ποτίσματα. Τη φυλακή, όμως, δεν τη διοικεί ο δήμος αλλά το υπουργείο Προ Πο και η διοίκηση που αυτό έχει τοποθετήσει. Το πρόβλημα το ξέρουν εδώ και καιρό. Οφειλαν και μπορούσαν να δώσουν λύση. Οταν όμως αντιμετωπίζουν τους κρατούμενους σαν «πράγματα» (πρόσφατη είναι η εγκληματική πολιτική τους στη διαχείριση της Covid), γιατί να ενδιαφερθούν ακόμα και για τα στοιχειωδέστερα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως είναι η πρόσβαση στο νερό;
Στον 21ο αιώνα ζούμε. Δε φτάνει ο συνωστισμός κρατούμενων στις φυλακές, έχουμε και το βασανιστήριο της έλλειψης νερού εν μέσω καύσωνα. Σας καλούμε να υψώσουμε όλοι φωνή διαμαρτυρίας. Να μπει ΑΜΕΣΑ τέλος στο βασανιστήριο της λειψυδρίας στις Φυλακές Δομοκού. Οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι! Για νερό μιλάμε, ρε γαμώτο. Στην Ελλάδα ζούμε, όχι στην υποσαχάρια Αφρική.
