Στο Indymedia είδαμε δημοσιευμένη την παρακάτω επιστολή-σχόλιο:
«Προς τους υπεύθυνους του site – https://www.eksegersi.gr/
Στην σελιδα σας δημοσιεύεται το κάτωθι κείμενο που αφορά το διήμερο που συμμετείχατε/διοργανώσατε: (σ.σ. ακολουθεί ρεπορτάζ της «Κ», που δημοσιεύτηκε και στο site, το οποίο αναφέρει τις συλλογικότητες που πήραν μέρος στο πανελλαδικό διήμερο των Κινήσεων Αλληλεγγύης, μεταξύ των οποίων αναφέρεται και «τμήμα της Συσπείρωσης Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία»).
Δεν ξέρω κατά πόσο το γνωρίζετε αλλά η Συσπείρωση Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία είχε λάβει απόφαση να ΜΗΝ εκπροσωπηθεί στο διήμερό σας. Το να δημοσιεύεται λοιπόν ότι τμήμα της, εμφανίστηκε στο διήμερό σας το μόνο που μπορεί να καταλάβει κανείς είναι σύγχιση και σαφέστατα όχι την πραγματικότητα. Το να παραβρεθεί ένας σύντροφος με δική του βούληση ή και για δικούς του λόγους που για τον καθένα μας μπορεί να καταλάβει τους προσωπικούς λόγους που συμμετείχε, δεν σημαίνει αυτόματα ότι η Συσπείρωση Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία (τεμαχισμένη ή όχι, για μένα η λογική αυτή προκαλεί γέλιο και μόνο) έχει πάρει τέτοια σχετική απόφαση που να δίνει το δικαίωμα να την εκπροσωπήσει ή ακόμα περισσότερο να μιλήσει στο όνομά της.
Γνώμη μου είναι ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι η απαλοιφή της αναφοράς στην Συσπείρωση Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία για την αποκατάσταση της πραγματικότητας. Να σημειωθεί δε, ότι αυτό είναι η προσωπική γνώμη μου η οποία υπάρχει βάσει των αποφάσεων που είχε λάβει η Συσπείρωση Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία κατά τις συζητήσεις που αφορούσαν το ζήτημα.
Επίσης προσωπική μου γνώμη είναι ότι για το διήμερό σας κρίνεται σκόπιμο να γίνει συνολική κριτική με την δέουσα σοβαρότητα που αφορά το ζήτημα πολιτικοί κρατούμενοι και η αλληλεγγύη προς αυτούς.
Μέλος της Συσπείρωση Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία»
Εισαγωγικά θέλουμε να παρατηρήσουμε ότι είναι τουλάχιστον παράδοξο μια επιστολή που απευθύνεται στο site της «Κ» να δημοσιεύεται στο Indymedia. Προφανώς, ο ανώνυμος επιστολογράφος δεν επεδίωκε την επικοινωνία με την «Κ» και το site της, αλλά την πρόκληση μιας ακόμη σκανδαλώδους συζήτησης μεταξύ ανωνύμων.
Αν είχε κάποιος λόγο να διαμαρτυρηθεί, αυτή θα ήταν η Συσπείρωση και όχι ένας ανώνυμος που δηλώνει μέλος της. Και αν η Συσπείρωση επέλεγε να διαμαρτυρηθεί, δεν θα έπρεπε να απευθυνθεί στην «Κ», αλλά στα μέλη της που εμφανίστηκαν (και) με αυτή την ιδιότητα, του τμήματος της Συσπείρωσης, στο πανελλαδικό διήμερο των Κινήσεων Αλληλεγγύης. Η «Κ» απλά κατέγραψε το γεγονός, όπως συνέβη και όπως κατατέθηκε στα πρακτικά της διήμερης συνέλευσης. Και βέβαια, αποτελεί ένδειξη θράσους να εγκαλείται η «Κ» επειδή έκανε σωστά αυτό που έπρεπε να κάνει και πολύ περισσότερο να ζητείται η απάλειψη της σχετικής αναφοράς από το ρεπορτάζ. Δεν ξέρουμε αν το έχει συνειδητοποιήσει ο ανώνυμος επιστολογράφος, αλλά ουσιαστικά μας ζητάει να γράψουμε ψέματα.
Αυτά ως προς τη (δημοσιογραφική και πολιτική) δεοντολογία, για να πάμε και στην ουσία που δεν θέλουμε να την παραλείψουμε.
Οσοι ήταν στο διήμερο διαπίστωσαν ότι σ’ αυτό συμμετείχαν όχι ένας αλλά αρκετά από τα πιο δραστήρια μέλη της Συσπείρωσης. Συντρόφισσες και σύντροφοι που τους έχουμε γνωρίσει να παλεύουν ανοιχτά στο κίνημα αλληλεγγύης ως μέλη της Συσπείρωσης και συλλογικοτήτων που την δημιούργησαν. Αυτοί οι σύντροφοι είχαν το «πολιτικό τακτ» να δηλώσουν ότι συμμετέχουν (και) ως τμήμα της Συσπείρωσης και όχι ως εκπρόσωποι της Συσπείρωσης. Εχουν χάσει αυτή την ιδιότητα; Τους διέγραψε η Συσπείρωση, αποφασίζοντας να λειτουργήσει ως κόμμα με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό; Από όσο γνωρίζουμε όχι. Αλλά και έτσι να έχει συμβεί, αυτό δεν είναι κάτι που αφορά την «Κ». Αν συμβεί αυτό, αν έχουμε σχετική τοποθέτηση της Συσπείρωσης, θα πάρουμε θέση.
Τί ενόχλησε, λοιπόν; Προφανώς ενόχλησε η δημοσιοποίηση του γεγονότος ότι η Συσπείρωση δεν είχε ενιαία θέση για το πανελλαδικό διήμερο. Γιατί, όμως, θα έπρεπε αυτό να κρατηθεί μυστικό; Οι σύντροφοι που επέλεξαν να συμμετάσχουν (και) ως τμήμα της Συσπείρωσης εξέθεσαν ανοιχτά τις θέσεις τους. Καλό θα ήταν να μάθουμε και τις θέσεις εκείνων που αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν. Αυτό είναι το σημαντικότερο ζήτημα ουσίας. Τα άλλα είναι εκ του πονηρού.