Η μεγάλη εικόνα είναι προς μία θετική κατεύθυνση. Ομως την ελληνική οικονομία μπορούν να τραυματίσουν ορισμένα ανησυχητικά φαινόμενα. (…) Στο παραγωγικό μας μοντέλο λ.χ. εξακολουθεί να είναι μεγάλη η εξάρτηση απ’ τον τουρισμό και να μη διαπερνά την οικονομική σκέψη της κυβέρνησης η διάσταση της κλιματικής αλλαγής, της έρευνας και της καινοτομίας. Το Ταμείο Ανάπτυξης κι Ανθεκτικότητας προσφέρει μια σπουδαία ευκαιρία για τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας, πρέπει όμως να πιστέψουμε σ΄ αυτό και να δουλέψουμε γι’ αυτό. (…) Το επενδυτικό κλίμα που επιδιώκει να δημιουργήσει η κυβέρνηση είναι ένας επιβεβλημένος στόχος που, χωρίς να υποτιμώ καθόλου ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, έχει αποδώσει ασταθή αποτελέσματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις κυριαρχούν οι επενδύσεις στο real estate και τα deals κερδοσκοπικών funds, τα οποία μάλιστα συχνά χρηματοδοτούνται με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες! Δηλαδή, με τα εθνικά μας κεφάλαια οι ξένοι αποκτούν τον έλεγχο της οικονομίας μας. Αυτό δεν λέγεται ξένη επένδυση, αλλά κερδοσκοπικός οπορτουνισμός.
Κώστας Σημίτης
(Γίνεται να έχουμε «κερδοσκοπικό οπορτουνισμό» των ξένων κεφαλαίων και ταυτόχρονα «θετική μεγάλη εικόνα» της οικονομίας; Κατά τον Σημίτη, ναι. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιστρατεύει κάποιες επιμέρους αλήθειες για να πασπαλίσει τα πιο πρόστυχα ψέματα. Παλαιότερα, όταν τα αστικά μίνντια τον αγιογραφούσαν όπως αγιογραφούν τα τελευταία χρόνια τον Κούλη, είχε πετάξει σε κάποιες δηλώσεις του ότι οι σχέσεις ΕΕ-Ελλάδας δεν πρέπει να θεωρούνται από μια στενή λογιστική σκοπιά: τι εισφέρει η Ελλάδα στον κοινοτικό προϋπολογισμό και τι εισπράττει απ’ αυτόν. Πρέπει να συνυπολογίζονται –είπε- τα οφέλη των ανεπτυγμένων χωρών από την προνομιακή εκμετάλλευση της ελληνικής αγοράς. Μετά τα ξέχασε, βέβαια, και παρέμεινε ένας γλοιώδης προπαγανδιστής της ευρωδουλείας. Τώρα πετάει μια κουβέντα περί «κερδοσκοπικού οπορτουνισμού» στο real estate και στα deals των funds, που χρηματοδοτούνται με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες! Πέταξε τη σπόντα, γιατί πάντοτε διακατεχόταν από το κόμπλεξ της παραγνωρισμένης μεγαλοφυΐας, που όσο περνούν τα χρόνια τον κατατρύχει ολοένα και περισσότερο. Θέλει να του αναγνωρίσουν ότι υπήρξε πολύ σημαντικότερος του Κούλη, σημαντικότερος όλων, ο σημαντικότατος. Ποιος; Ο αστός πολιτικός που κήρυξε την έναρξη της συντηρητικής ανασυγκρότησης του ελληνικού καπιταλισμού, σαρώνοντας βιαίως όλες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, που είχε αναγκαστεί να αποδεχτεί το ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1981-85. Αυτός που έδωσε το αεροδρόμιο στη γερμανική Hochtief, τη γέφυρα Ρίου-Αντίρριου στη γαλλική Vinci, τους αυτοκινητόδρομους σε κοινοπρακτικά σχήματα ξένων και ελλήνων μεγαλοεργολάβων κτλ. κτλ. Μήπως μπορεί να μας πει με τι κεφάλαια πήραν αυτά τα τεράστια έργα οι ξένοι; Με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες, με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου! Δεκάρα δεν έβαλαν. Πήραν τις επιχορηγήσεις από την ΕΕ και από το ελληνικό κράτος, πήραν δάνεια από ελληνικές τράπεζες, τα προσέθεσαν στη συμμετοχή του ελληνικού κράτους, κατασκεύασαν τα έργα χωρίς να βάλουν δεκάρα και πήραν την εκμετάλλευσή τους για έναν αιώνα! Αυτό που κριτικάρει σήμερα ο Σημίτης είναι το ίδιο που εφάρμοσε ως πρωθυπουργός. Για να μην μιλήσουμε για τις μίζες από τη Siemens, που αλώνιζε στον ΟΤΕ, από μονοπώλια του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Γαλλίας κτλ. κτλ.)