Γιατί, όπως έχω πει ανοιχτά και στην Βουλή, αυτός ο δραστικός εκσυγχρονισμός του τόπου τον οποίον έχουμε δρομολογήσει, ναι, έχει ενοχλήσει πολλούς. Και η συλλογική δυναμική της χώρας έχει στερήσει ισχύ από ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία άλλοτε επηρέαζαν εξωθεσμικά την πορεία της. Αυτά τα κέντρα, λοιπόν, θα ήθελαν πολύ έναν πιεζόμενο Πρωθυπουργό και μία αγκυλωμένη κυβέρνηση. Ηδη, μάλιστα, κάποιοι μάς δείχνουν τα δόντια τους. Εμείς, οι Νεοδημοκράτες, δεν μασάμε. (…)
Πράγματι, όπως είπα και στην αρχή, η Νέα Δημοκρατία και εγώ προσωπικά είμαστε εμπόδιο σε κάποιους «ισχυρούς», αλλά λίγους. Δεν πειράζει. Μας αρκεί που είμαστε με τους πολλούς. Και στο όνομά τους δηλώνω πως δεν θα δεχτούμε καμία υπονόμευση. Κανένα φρένο στις αλλαγές που δεσμευτήκαμε να κάνουμε. Αλλο το τερέν της πολιτικής και άλλο το γήπεδο των ιδιωτικών συμφερόντων. Και όποιος τα μπερδεύει μετατρέπει σε αρένα την δημόσια ζωή. Είναι κάτι το οποίο δεν πρέπει να επιτρέψουμε. Αυτή η κυβέρνηση, άλλωστε, έχει αποδείξει ότι τους επιχειρηματίες τους θέλει συμμάχους. Αλλά ούτε υποβολείς, ούτε ρυθμιστές τους θέλει και τους ανέχεται.
Κυριάκος Μητσοτάκης
(Ρωτάει ο ένας: «Μασάει η κατσίκα ταραμά;». Απαντάει ο άλλος: «Μασάει και φτύνει και τα κουκούτσια»! Αυτό το «δεν μασάμε», που το είχε πει μ’ εκείνο το ψευτοκουτσαβάκικο ύφος του και ο Σαμαράς, ειδικά από το στόμα του πορφυρογέννητου Κούλη των αμερικάνικων κολλεγίων και της τρυφηλής μπουρζουάδικης ζωής ακούγεται σαν μακροβούτι στη θάλασσα της γελοιότητας. Πώς να το κάνουμε, οι λαϊκές εκφράσεις ακούγονται γελοίες από τα στόματα κάτι τέτοιων τύπων. Πέρα από το πρόσωπο, βέβαια, υπάρχει και η ουσία. Πώς να πείσει ότι «δεν μασάει» κάποιος που δεν τολμά να κατονομάσει τον Μαρινάκη, αλλά απλά τον φωτογραφίζει; Οταν πετάει διάφορα περί «εκβιασμών», αλλά δεν μας λέει ποιο είναι το αντικείμενο του εκβιασμού; Τι του ζήτησε ο Μαρινάκης, δεν του το έδωσε και αυτός -ο Μαρινάκης- του κάνει πόλεμο; Υπάρχει και το αντίστροφο ερώτημα, όμως: Οταν το Συγκρότημα Μαρινάκη ασχολούταν επί σχεδόν ένα χρόνο με τη «βίλα του Τσίπρα στο Σούνιο», τι είχε πάρει ως αντάλλαγμα από τον Μητσοτάκη; Η ίδια η λογική του Κούλη οδηγεί σ’ αυτό το ερώτημα. Γι’ αυτό και το λαϊκό… όλον αντιλήφθηκε ότι ο Κούλης δεν μασάει απλά, αλλά φτύνει και τα κουκούτσια. Στις περιβόητες σχέσεις διαπλοκής οι καπιταλιστές μένουν, οι πρωθυπουργοί φεύγουν. Αρκεί μια ματιά στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία για να το επιβεβαιώσει)
