Και μάλιστα έχουμε συλλογικές συμβάσεις τις οποίες έχουν επεκτείνει, στη Ρόδο, στην Κρήτη, με μεγαλύτερους μισθούς. Aρα ο καλύτερος τρόπος να μειωθούν οι μισθοί, είναι να μειώνεται διαρκώς η ανεργία. Να δημιουργούνται πολλές και καλύτερα πληρωμένες θέσεις εργασίας.
Kυριάκος Μητσοτάκης
(Προφανώς έκανε σαρδάμ, μιλώντας για μείωση μισθών. Κι ας λένε ό,τι θέλουν τα συριζοτρόλ που έστησαν πάρτι στα social media. Προηγουμένως είχε αναφερθεί τουλάχιστον δυο φορές σε αύξηση μισθών, που υποτίθεται ότι είναι ο στόχος της κυβέρνησής του για την επόμενη τετραετία -το γιατί δεν το έκανε την πρώτη τετραετία ουδέποτε το εξήγησε και τα παπαγαλάκια-γλάστρες στα οποία δίνει συνεντεύξεις δεν τον ρωτούν. Γιατί όμως έκανε ένα τόσο χοντρό σαρδάμ; Μπερδεύτηκε, γιατί όταν μιλάει για αυξήσεις μισθών λέει ψέματα. Δεν πιστεύει σε μια τέτοια πολιτική. Πες, πες το ίδιο ψέμα, λοιπόν, κάποια στιγμή θα μπερδευόταν και θα του ξέφευγε αυτό που πραγματικά πιστεύει. Είπε ο Μητσοτάκης στην ίδια συνέντευξη στις γλάστρες του πρωινάδικου του ΟΡΕΝ: «Η ίδια η μείωση της ανεργίας, αναγκάζει τελικά τους εργοδότες να πληρώσουν καλύτερους μισθούς». Στο στόμα του Μητσοτάκη αυτό είναι ψέμα. Πιστεύει ακριβώς το αντίθετο. Ας θυμηθούμε τι έλεγαν όταν πετσόκοβαν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα στα χρόνια των μνημονίων, εφαρμόζοντας μια πολιτική που είχε και δυσμενή δημοσιονομικά αποτελέσματα, διότι χαμηλότεροι μισθοί σημαίνει λιγότεροι φόροι. Ελεγαν, λοιπόν, τότε πως όλοι οι μισθοί πρέπει να πετσοκοπούν. Πετσόκοψαν ακόμα και τον κατώτατο και θέσπισαν τον υποκατώτατο για τους νέους μέχρι 25 ετών. Ελεγαν πως οι μισθοί πρέπει να πετσοκοπούν για να μειωθεί η ανεργία. Μόνο αν η Ελλάδα γίνει «φιλική στις επενδύσεις», μειώνοντας μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, θα γίνουν επενδύσεις και θα μειωθεί η ανεργία, έλεγαν. Συνέδεσαν ευθέως τη μείωση της ανεργίας με τη μείωση των εργατικών μισθών. Τώρα ο Μητσοτάκης, καθαρά για λόγους προεκλογικής δημαγωγίας, λέει το αντίθετο: συνδέει μείωση της ανεργίας με υψηλότερους μισθούς. Λέει ψέματα, απολύτως συνειδητά, γι’ αυτό και του ξέφυγε το σαρδάμ. Μιλώντας για μείωση μισθών, είπε αυτό που σκέφτεται, αυτό που πιστεύει, αυτό που είναι στον πυρήνα του λεγόμενου οικονομικού φιλελευθερισμού, παρακλάδι του οποίου είναι ο λεγόμενος νεοφιλελευθερισμός. Οι μισθοί πρέπει να παραμείνουν χαμηλοί, για να προσελκύονται επενδύσεις. Αυτό είναι το οικονομικό δόγμα του Μητσοτάκη, του Πατέλη, του Σκέρτσου, του Σκυλακάκη και των υπόλοιπων. Αυτό είναι επίσης αποτυπωμένο και στα τρία Μνημόνια, όταν αναφέρονται στις περιβόητες μεταρρυθμίσεις. Οι μισθοί στην Ελλάδα πρέπει να είναι συγκρίσιμοι με αυτούς στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, δηλαδή Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Αλβανίας, Βόρειας Μακεδονίας, για να υπάρξει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και να γίνει η Ελλάδα χώρα φιλική στις επενδύσεις. Αυτό αναφέρεται σε όλα τα Μνημόνια. Ως μόνιμη ιδιότητα που πρέπει να αποκτήσει ο ελληνικός καπιταλισμός και όχι σαν κάποια ολιγόχρονη παρέκκλιση)
