Φροντιστήριο απέλυσε την Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Αττικής «Ο Βύρων», επειδή τόλμησε να μιλήσει στους μαθητές για την εξέγερση του Πολυτεχνείου του ΄73, «να τους καλέσει να καταθέσουν ένα λουλούδι στη μνήμη όσων έπεσαν για τη δημοκρατία και την ελευθερία» και «να υπενθυμίσει στην εργοδότριά της ότι η 17η Νοεμβρίου είναι, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, αργία, καθώς αυτή σκόπευε (όπως πολλοί παραβατικοί ιδιοκτήτες, άλλωστε) να το κρατήσει ανοιχτό».
Τα παραπάνω καταγγέλλουν η ΟΙΕΛΕ, αλλά και το ΕΚΑ.
Το θράσος και η ασυδοσία των εργοδοτών έχουν ξεπεράσει πλέον κάθε όριο, ειδικά μετά την ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη.
Αλλωστε, είναι γνωστό ότι οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών είναι χειρότερες από αυτές όσων εργάζονται ακόμη και στα ιδιωτικά σχολεία (χαμηλό ωρομίσθιο, αδήλωτες ώρες, υποδηλωμένη εργασία, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, κ.λπ.). Οι φροντιστηριάδες έχουν ξεσαλώσει, καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και πατούν στο λαιμό τους εργαζόμενους.
Μάλιστα κάποιοι είναι τόσο αποθρασυμμένοι που διαφημίζουν ανοιχτά ότι η διάρκεια της διδακτικής ώρας είναι 60 λεπτά, σε αντίθεση με τη θεσμοθετημένη διδακτική ώρα, που είναι 45 λεπτά! Τούτο σημαίνει ότι οι εργοδότες κλέβουν 15 διδακτικά λεπτά από τον εργαζόμενο, στον οποίο βέβαια δεν καταβάλλουν προσαυξημένες αποδοχές και αντίστοιχα κλέβουν ασφαλιστικές εισφορές.
Στην περίπτωση βέβαια της συνδικαλίστριας εκπαιδευτικού στο εν λόγω φροντιστήριο, δεν έχουμε απλά τις εργασιακές σχέσεις-γαλέρας, που είναι κανόνας για τη συντριπτική πλειοψηφία των φροντιστηρίων, αλλά και την προσπάθεια ιδεολογικού φρονιματισμού της και απαγόρευσης της συνδικαλιστικής της δράσης.
Ασφαλώς και η περίπτωσή της δεν αποτελεί εξαίρεση. Στα σύγχρονα αυτά κάτεργα η «δουλεία» πάει αντάμα με την τρομοκρατία.