Δύο είναι πλέον οι νεκροί από την κατάρρευση της γέφυρας στα Μποζαΐτικα της Πάτρας. Ενας 22χρονος Ρομά, που είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά και νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πάτρας, κατέληξε. Ενας άλλος Ρομά, 44 ετών, είχε ανασυρθεί νεκρός από τα συντρίμμια της γέφυρας αμέσως μετά την κατάρρευση. Οι τραυματίες ήταν 10, εργάτες του συνεργείου κατεδάφισης και Ρομά που μάζευαν σίδερα κάτω από τη γέφυρα.
Η εταιρία ΑΒΑΞ ΑΕ δεν παρέλειψε να εκφράσει τα… συλλυπητήριά της στην οικογένεια του δεύτερου νεκρού, εκδίδοντας την εξής προκλητική ανακοίνωση: «Η εταιρεία ΑΒΑΞ Α.Ε. εκφράζει την βαθιά της θλίψη και τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένεια του δεύτερου εκλιπόντος. Η εταιρεία θα συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με τις αρμόδιες αρχές, όπως έκανε από την πρώτη στιγμή, ώστε να ολοκληρωθεί η διερεύνηση του δυστυχήματος».
- Είναι δυνατόν να καταρρέει «σάπια» γέφυρα την ώρα που πάνω της δουλεύουν βαριά μηχανήματα και να μην υπάρχει σχετική μελέτη για την εξασφάλιση της απαραίτητης για την ασφάλεια των εργατών στήριξης;
Εδώ δούλευαν Κυριακή και με καύσωνα, θα ξόδευαν χρήματα για να γίνει μελέτη και να υπάρξει στήριξη για λόγους ασφάλειας;
- Είναι δυνατόν να κατεδαφίζεται «σάπια» γέφυρα και την ώρα της κατεδάφισης να βρίσκονται από κάτω άνθρωποι που μαζεύουν παλιοσίδερα για να τα πουλήσουν για σκραπ;
Οι Ρομά δεν ακούνε και δεν φεύγουν, λένε οι άνθρωποι της εταιρίας. Αρα φταίνε οι ίδιοι για τους θανάτους και τους τραυματισμούς.
Η ευθύνη για την ασφάλεια του έργου είναι της εταιρίας, λένε τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης; Και το κράτος τι ρόλο παίζει; Το ρόλο του μηχανισμού που βλέπει τις γέφυρες να πέφτουν πάνω σε ανθρώπους, τα τρένα να εκτροχιάζονται και τους εργάτες με προβλήματα καρδιάς ν’ αφήνουν την τελευταία τους πνοή σε μια βάρκα, δουλεύοντας ματσακόνι μέσα στον καύσωνα, υπερωριακά μάλιστα;
Τη μέρα που κατέρρευσε η γέφυρα ήταν σε ισχύ Υπουργική Απόφαση για «μείωση της απασχόλησης ή/και παύση εργασιών κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ των ωρών 12.00-17.00». Η κατάρρευση της γέφυρας, σύμφωνα με την Πυροσβεστική, έγινε στις 12.47 μ.μ. Εκανε κάναν έλεγχο το ΣΕΠΕ; Ρητορικό είναι το ερώτημα. Πήρε άδεια η εταιρία για να δουλέψει Κυριακή; Ρητορικό ερώτημα και αυτό.
Περιττεύει να πούμε πως και αυτό το έγκλημα θα ξεχαστεί και θα συγκαλυφθεί. Ο νεαρός Ρομά που χαροπάλευε στο Νοσοκομείο ήταν το τελευταίο εμπόδιο. Ο θάνατός του δόθηκε ως μια «συνήθης είδηση». Πλέον, θα έχουμε την επιστροφή στην… κανονικότητα. Τα εγκλήματα θα εξακολουθούν να ονομάζονται «ατυχήματα» και να αποδίδονται στην «κακιά στιγμή». Θα προστίθεται και ολίγη «αμέλεια» (από τους εργοδηγούς και τους εργάτες, όχι από τις εταιρίες) και όλα θα διευθετούνται σε κάποια δικαστική αίθουσα στο μέλλον.
Ενας απλός υπολογισμός κόστους/οφέλους δείχνει στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις ότι δεν αξίζει να πληρώνουν έξοδα για μέτρα ασφάλειας. Παίζουν στη ρώσικη ρουλέτα τις ανθρώπινες ζωές, με τη βεβαιότητα πως αν γίνει κάποια «στραβή», η δαπάνη θα είναι πολύ-πολύ μικρότερη από τη δαπάνη που θα απαιτούνταν για λήψη διαρκών μέτρων ασφάλειας.
