Νέα 24ωρη απεργία ενάντια στις απολύσεις και συγκέντρωση από το πρωί έξω από το κτίριο του ΤΣΜΕΔΕ πραγματοποιούν σήμερα οι εργαζόμενοι στην Τράπεζα Αττικής. Παραθέτουμε σχετική ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων:
Δευτέρα 5 Ιούλη απεργούμε και συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση 7-10 π.μ. στο κτίριο διοίκησης της πλ. Κλαυθμώνος
Η υψηλή συμμετοχή στην απεργία της Τρίτης 29/6 και η παραπάνω από ευπρόσωπη παρουσία στην απεργιακή κινητοποίηση στην Κλαυθμώνος έδειξε ότι οι εργαζόμενοι της AtticaBank έχουν τη θέληση να αγωνιστούν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και να αποτρέψουν τους κανιβαλικούς σχεδιασμούς της εργοδοσίας.
Σε πείσμα των διαχρονικά και συστηματικά καλλιεργουμένων αντιλήψεων για το μάταιο των αγώνων, στην πραγματικότητα η κινητοποίησή μας ενόχλησε και μάλιστα αρκετά. Τόσο ώστε κλήθηκε μέχρι και διμοιρία των ΜΑΤ για την περιφρούρηση του κτιρίου απέναντι σε ανύπαρκτες απειλές για να αποχωρήσει κάποια ώρα αργότερα ελλείψει αντικειμένου και εν μέσω ειρωνειών. Oταν η πλευρά μας παύει να παρακολουθεί αδρανής και κάνει πράγματα, έστω και φαινομενικά μικρά, ο φόβος αλλάζει εύκολα στρατόπεδο.
Μια 24ωρη δεν θα αντιστρέψει τη ροή των γεγονότων, μπορεί όμως να γίνει αφετηρία ενός αγώνα που θα φέρει αποτελέσματα αν έχει συνέχεια και προοπτική, συνέπεια λόγων και έργων και αναβαθμιστεί ποιοτικά και ποσοτικά, όλο αυτό που είθισται να περιγράφεται μονολεκτικά ως κλιμάκωση.
Κλιμάκωση στην περίπτωσή μας σημαίνει πρωταρχικά διεύρυνση του αγωνιστικού μετώπου με υπέρβαση του στενά επιχειρησιακού πλαισίου και μετατροπή του σε κλαδικό καθώς κατεξοχήν κλαδικό είναι το ζήτημα. Ανάλογες εξελίξεις τρέχουν σε όλες τις τράπεζες, οι διοικήσεις τους κορυφώνουν τη βιαιότητα της επίθεσής τους σε διαφορετικούς χρόνους στην καθεμία προκειμένου οι αντιδράσεις να παραμένουν κατακερματισμένες.
Απέναντι στις επιθέσεις αυτές, η εκκωφαντική σιωπή της ΟΤΟΕ που δεν καταδέχτηκε να βγάλει ούτε ένα τυπικό μήνυμα συμπαράστασης στην κινητοποίηση ενός σωματείου μέλους της εν μέσω απολύσεων, είναι απολύτως ενδεικτική του που οδηγούν τα πράγματα και πόσο μας υπολογίζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Η κλιμάκωση του αγώνα μπορεί να γίνει μόνο από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Την Τρίτη οι εργαζόμενοι της τράπεζας έπειτα από πολύ καιρό βρεθήκαμε σε μια κοινή δράση: (ξανά)γνωριστήκαμε, συζητήσαμε, χαμογελάσαμε, στεναχωρηθήκαμε, κλάψαμε, θυμώσαμε, διαφωνήσαμε, αλλά τελικά κάναμε όλοι μαζί ένα βήμα μπροστά. Αυτά τα χαρακτηριστικά καθιστούν τις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες αναντικατάστατες.
Ζητάμε την άμεση σύγκλιση γενικής συνέλευσης του Συλλόγου. Δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου, οι εξελίξεις τρέχουν και οι εργαζόμενοι αγωνιούν. Οι συνθήκες της εποχής ευνοούν τη διεξαγωγή μιας διαδικασίας με όλες τις υγειονομικές προϋποθέσεις ασφαλείας (σε ανοιχτό χώρο και με επικουρική χρήση ηλεκτρονικών μέσων). Η ηγεσία του Συλλόγου οφείλει χωρίς δικαιολογίες και μισόλογα να δώσει τη δυνατότητα στους συναδέλφους να αποφασίσουν οι ίδιοι πώς θα δώσουν τη μάχη για να σώσουν τις δουλειές τους και κατ’ επέκταση τις ζωές τους.
Ο μόνος δρόμος για τους τραπεζοϋπαλλήλουςείναι η οργάνωση από τα κάτω, η συναδελφική αλληλεγγύη, ο σκληρός και δυναμικός αγώνας. Oπως βρεθήκαμε την Τρίτη έξω από το κτίριο του ΤΣΜΕΔΕ και τη Διοίκηση της AtticaBank, έτσι θα βρεθούμε και στη νέα 24ωρη απεργία στις 5/7 και κυρίως στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να επιστρέψουν οι δύο συνάδελφοί μας στη δουλειά, για να μην απολυθεί κανένας άλλος συνάδελφος.
