Με ύφος ανθρώπων που πονάνε τον συνταξιούχο που αργεί να πάρει τη σύνταξή του εμφανίστηκαν ο Στουρνάρας με τον Σταϊκούρα, ανακοινώνοντας νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία και οι εργαζόμενοι του δημοσίου θα παίρνουν το 50% του βασικού μισθού τους μόλις συνταξιοδοτούνται και μέχρι να υπολογιστεί το ακριβές ποσό της σύνταξης που δικαιούνται.
Αν, όμως, ενδιαφέρονται για τον εργαζόμενο που βγαίνει στη σύνταξη, γιατί κάνουν το συγκεκριμένο μέτρο υποχρεωτικό; Γιατί δεν επιτρέπουν στον φρέσκο συνταξιούχο να επιλέξει αυτός αν θέλει να κάνει χρήση του μέτρου ή όχι; Ευεργέτημα και υποχρεωτικά είναι όροι αλληλοαποκλειόμενοι.
Αυτό που θεσπίζεται είναι η εξασφάλιση ρευστότητας σε βάρος εκείνων που βγαίνουν στη σύνταξη. Αυτοί θα πρέπει ν’ αρκεστούν σε ένα βοήθημα (τέτοιο είναι το 50% του τελευταίου βασικού μισθού) για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, το οποίο θα γίνεται ολοένα και μακρύτερο.
Φυσικά, από πλευράς υπουργών ακούσαμε και πάλι ότι η σύνταξη θα βγαίνει πιο γρήγορα. Αν ήταν έτσι, τότε τι χρειαζόταν το μέτρο και προπαντός τι χρειαζόταν η υποχρεωτικότητα; Η υποχρεωτικότητα έχει ως σκοπό να υπερσκελίσει τις διαμαρτυρίες για την καθυστέρηση υπολογισμού και καταβολής της σύνταξης. Τι φωνάζετε, παίρνετε το 50% του βασικού μισθού, θα είναι αυτό που θ’ ακούγεται.
Και βέβαια, η σύνταξη θα υπολογίζεται με πολύ μεγαλύτερη καθυστέρηση, δεδομένου ότι το προσωπικό σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες μειώνεται και στόχος είναι να μειωθεί ακόμη περισσότερο. Αν σήμερα ο υπολογισμός μιας σύνταξης καθυστερεί γύρω στους εφτά μήνες, στο άμεσο μέλλον θα πάει στο δωδεκάμηνο και στη συνέχεια θ’ αυξηθεί κι άλλο. Σκοπός είναι να κρατάνε τα λεφτά των συνταξιούχων εξασφαλίζοντας ρευστότητα για το κράτος, αντί να τους καταβάλλουν τη σύνταξη αμέσως. Πώς θα μπορού-σε να γίνει αυτό; Προσλαμβάνοντας το απαραίτητο προσωπικό, φυσικά. Οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι και μας το δείχνουν συνεχώς.
