Επρεπε να φτάσει στη Διαιτησία η διαπραγμάτευση της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης του 2008 για να γνωστοποιήσει η διοίκηση της WIND, για πρώτη φορά εδώ και δυο χρόνια, τις θέσεις της απέναντι στα αιτήματα των εργαζόμενων. Και ποιες είν’ αυτές; Ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η WIND είναι μια… προβληματική επιχείρηση και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν «υπερβολικές απαιτήσεις». Ποιες είναι οι «υπερβολικές απαιτήσεις»; Το αίτημα για πραγματικές αυξήσεις, το αίτημα για επίδομα Αγγλικών (που το δέχεται μόνο για τις τουριστικές περιοχές), το αίτημα για Επίδομα Οθόνης Η/Υ, που το χλευάζει ως «επίδομα στυλό» (σωστά απαντά στο χλευασμό το σωματείο των εργαζόμενων: «Τους δικαιολογούμε, δεν μπορούν να γνωρίζουν την κατάσταση, την περισσότερη ώρα την περνάνε σε μίτινγκ και “γεύματα εργασίας”»…).
Την προβληματικότητα και τα χρέη τα θυμήθηκε η WIND μόλις οι εργαζόμενοι ζήτησαν αυξήσεις μισθών και επιδόματα. Οταν πανηγυρίζει διαφημιστικά για την επέκταση των καταστημάτων της στα 400 και για την είσοδό της στις υπηρεσίες Ιντερνετ μέσω της Tellas (που έχει και αυτή το ίδιο αφεντικό, τον μεγιστάνα Σαουΐρις), φαίνεται ότι αναφέρεται σε άλλη εταιρία.
Το σωματείο απορρίπτει την πρόταση για «μεσοσταθμική αύξηση λίγο πάνω από 3%». Απορρίπτει, επίσης, την πρόταση για διετή σύμβαση, διότι «η διετής σύμβαση είναι μια παγίδα, ιδιαίτερα με τα πενιχρά “ανταλλάγματα” που δίνει η διοίκηση. Θα “κλειδώσει” τους μισθούς, την στιγμή που η ακρίβεια καλπάζει και η ανάγκη αναπροσαρμογής τους γίνεται όλο και πιο επείγουσα».
