Παρίσι, οδός Υδατόπυργου (Château d’Eau), πενήντα μέτρα πριν από την Πλατεία της Δημοκρατίας (Place de la Republique), όπου παραδοσιακά γίνονται οι πολιτικές συγκεντρώσεις στη γαλλική πρωτεύουσα.
Κάποιοι Γάλλοι έφτιαξαν στένσιλ και με κόκκινη μπογιά έγραψαν: «Λευτεριά σε όλους τους ομήρους της Χαμάς»!
Κάποιος (προφανώς μη Γάλλος) τους απάντησε γράφοντας με μαύρο μαρκαδόρο στα αγγλικά: «Να λευτερωθεί η Παλαιστίνη πρώτα».
Ο,τι πιο επιτυχημένο θα μπορούσε να γραφτεί σε απάντηση του προκλητικού στένσιλ. Ποιοι να το έγραψαν, άραγε; Κάτι μάς λέει ότι είναι αριστεροί. Ξέρετε, απ’ αυτούς της γαλλικής Αριστεράς με τις ιμπεριαλιστικές ιδέες και την τεράστια συμπάθεια στο σιωνισμό, μπροστά στα διαχρονικά εγκλήματα του οποίου κλείνουν τα μάτια.
Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γαλλία γίνονται οι μικρότερες σε όγκο συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Την προηγούμενη Πέμπτη συμμετείχαμε σε μια απ’ αυτές και μάς έπιασε απογοήτευση. Μόλιος δυόμισι χιλιάδες άνθρωποι μαζεύτηκαν στην απομακρυσμένη περιοχή του Μεγάρου των Απομάχων (όχι στην Πλατεία της Δημοκρατίας). Στο μετρό δεν τολμούσαν να φορέσουν παλαιστινιακές μαντίλες ή να τυλιχτούν με την παλαιστινιακή σημαία. Μόλις έβγαιναν, άνοιγαν τις τσάντες και έβγαζαν μαντίλες και σημαίες «Φοβούνται μην φάνε έλεγχο και προσαγωγή από τους μπάτσους», μας είπαν
Η «Ανυπότακτη Γαλλία» και το «Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα» του Μελανσόν, που είχαν καλέσει τη συγκέντρωση στο απομακρυσμένο σημείο, μάζεψαν καμιά τρακοσαριά άτομα (στο πικ), μπροστά στα οποία έκαναν πασαρέλα διάφοροι αιρετοί, με τις τρίχρωμες κορδέλες της Γαλλικής Δημοκρατίας περασμένες περήφανα στο στήθος τους, έλεγαν διάφορα (τα οποία δεν τα καταλαβαίναμε, διότι τα γαλλικά μας φτάνουν μέχρι την παραγγελία ενός καφέ-νεροπλύματος) και μετά έφευγαν.
Κολλητά μ’ αυτόν τον θλιβερό κύκλο των τριακοσίων εξελισσόταν άλλη συγκέντρωση, γεμάτη πάθος και παλμό, με συμμετοχή Γάλλων και Παλαιστίνιων της Γαλλίας και με τις παλαιστινιακές σημαίες να ανεμίζουν. Στον θλιβερό κύκλο της πασαρέλας των μελανσονιστών δεν υπήρχε ούτε μία παλαιστινιακή σημαία! Μόνο σημαίες των δύο σχημάτων (La France insoumise και Nouveau Parti Anticapitaliste) και δύο (αριθμός 2) σημαίες της CGT. «Δέχονται κατηγορίες για αντισημιτισμό, επειδή δεν καταδίκασαν εξαρχής και καθαρά τον Κατακλυσμό του Αλ-Ακσα και γι’ αυτό δεν εμφανίζουν παλαιστινιακές σημαίες», μας είπαν οι φίλοι που ζουν στη Γαλλία.
Tι είδους επαναστατική Αριστερά είναι αυτή που απολογείται στους ιμπεριαλιστές με τόση δουλοφροσύνη; ‘Η μήπως τους ιμπεριαλιστές τους έχει στο εσωτερικό της και είναι αυτοί που φτιάχνουν τα αηδιαστικά φιλοσιωνιστικά στένσιλ; Το δεύτερο ισχύει, φυσικά, και δεν είναι η πρώτη φορά. Τα ίδια (και χειρότερα) έκαναν και με τον πόλεμο της ανεξαρτησίας στην Αλγερία.
ΥΓ. Σ’ αυτή την Αριστερά, την διαποτισμένη με το ιμπεριαλιστικό δηλητήριο, έχει ειδικές αναφορές ο Σαΐντ Μπουαμαμά στο βιβλίο του Η Υπόθεση Ζορζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά.
