Ξεπέρασαν κάθε όριο. Κοινή στρατιωτική άσκηση πραγματοποίησε στην Κύπρο ο ισραηλινός στρατός με την κυπριακή εθνοφρουρά, υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Αρματα Φωτιάς»!
Πρόκειται για πρόκληση εξ ορισμού. Η Κύπρος που αντιμετωπίζει κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της πραγματοποιεί κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το στρατό μιας κατοχικής δύναμης, αναγνωρισμένης ως τέτοιας από τον ΟΗΕ. Ποιο είναι το μήνυμα; Δεν υπάρχει κατοχή, γενικά! Οταν αναγνωρίζεις το Ισραήλ που κατέχει την Παλαιστίνη, γιατί να μην αναγνωρίσεις και την τουρκική κατοχή στη Βόρεια Κύπρο;
Η άσκηση δεν ήταν τυπική. Πήραν μέρος χερσαία τμήματα, πολεμικά πλοία και αεροπλάνα της σιωνιστικής οντότητας. Ηταν προφανές ακόμα και στους μη μυημένους στα τεχνικά στρατιωτικά ζητήματα, ότι η Κύπρος χρησιμοποιήθηκε ως προσομοιωτής του Λιβάνου και του Ιράν. Τη σημασία των ασκήσεων επιβεβαιώνει και η διάρκειά τους, που έφτασε τον ένα μήνα.
Οι χερσαίες πεζοναυτικές δυνάμεις του Ισραήλ εκπαιδεύτηκαν σε επιχειρήσεις σε υψίπεδα και κατοικημένες περιοχές (κάτοικοι κυπριακών κωμοπόλεων διαμαρτυρήθηκαν για τον αφόρητο θόρυβο των ασκήσεων), που μοιάζουν με το εσωτερικό του Λιβάνου. Η δε σιωνιστική αεροπορία (100 αεροπλάνα!) έκανε μεγάλες διαδρομές πάνω από τη Μεσόγειο μέχρι να πλήξει στόχους στην Κύπρο, προσομοιώνοντας αυτούς τους στόχους με τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Ο πρέσβης της Κύπρου στη Βηρυττό, Παναγιώτης Κυριακού, κλήθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών του Λιβάνου, Aμπντάλα Μπου Χαμπίμπ, ο οποίος ζήτησε εξηγήσεις για τις κοινές ασκήσεις Κύπρου-Ισραήλ. Ο Κυριακού έκανε δήλωση στην οποία αρνήθηκε ότι οι κοινές ασκήσεις είχαν τέτοιο χαρακτήρα (τι άλλο θα έλεγε;). Φυσικά, δεν έπεισε κανένα.
Οι σιωνιστές το είχαν τούμπανο και οι Κύπριοι κοινό καμάρι. Μια ματιά στον σιωνιστικό Τύπο αρκεί για να πείσει. Η Jerusalem Post, η Haaretz, oι Times of Israel έγραψαν για προσομοίωση πολέμου «βαθιά στο εσωτερικό του Λιβάνου».
To AKEΛ μίλησε για «εξέλιξη επίκίνδυνη για τη χώρα» και κάλεσε την κυβέρνηση Αναστασιάδη να αποφύγει «τη συνεργασία με έναν ξένο στρατό και ένα ιστορικό, κατοχής, αποικισμού, εγκλημάτων πολέμου και παραβίαση των διεθνών νόμων, που όλα μας θυμίζουν την τουρκική κατοχή στο νησί». Τώρα, το ΑΚΕΛ έχει την… πολυτέλεια της αντιπολίτευσης. Θυμόμαστε πολύ καλά, όμως, πώς η κυβέρνηση Χριστόφια παρεμπόδιζε διεθνείς εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό (π.χ. το Στολίσκο της Ελευθερίας το 2010).
