Από SAMIDOUN.NET
Η 17η Aπρίλη είναι η Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων, η ετήσια διεθνής ημέρα αφιερωμένη στον αγώνα και την απελευθέρωση των φυλακισμένων Παλαιστίνιων. Το 2025 σηματοδοτεί τη δεύτερη Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων εν μέσω της κορύφωσης της εντατικοποιημένης γενοκτονίας που διαπράττεται από τις ΗΠΑ και το σιωνιστικό καθεστώς ενάντια στον παλαιστινιακό λαό, ιδιαίτερα στη Λωρίδα της Γάζας και σε ολόκληρη την κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Η Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων, που τιμάται από το 1974, αναδεικνύει τον αγώνα των παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων πίσω από τα σιωνιστικά κάγκελα, το ρόλο τους ως ηγέτες στην αντίσταση και την επανάσταση, και ενισχύει το διαρκές αίτημα για την πλήρη απελευθέρωση όλων των παλαιστίνιων κρατουμένων – ένα αναπόσπαστο μέρος της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης «από τον ποταμό ως τη θάλασσα».
Το Δίκτυο Αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους Κρατουμένους Samidoun ενώνεται με το κίνημα των παλαιστίνιων κρατουμένων, το κίνημα για την απελευθέρωση και τις φωνές για δικαιοσύνη σε όλο τον κόσμο, καλώντας σε δράση και οργάνωση για την Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων 2025 παντού, ως μέρος μιας παγκόσμιας κλιμάκωσης για τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα τώρα.
Από το 1948, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι έχουν φυλακιστεί από το καθεστώς κατοχής, προερχόμενοι από όλα τα στρώματα της κοινωνίας – και ιδιαίτερα από τις λαϊκές τάξεις στους προσφυγικούς καταυλισμούς, τα χωριά και τις πόλεις της Παλαιστίνης. Σχεδόν καμία παλαιστινιακή οικογένεια δεν έχει μείνει ανεπηρέαστη από το αποικιοκρατικό σύστημα φυλάκισης. Κάθε Παλαιστίνιος κρατούμενος είναι πατέρας, μητέρα, γιος, κόρη, θείος, θεία, ξάδελφος, φίλος, αγαπημένος. Η Κατοχή επιδιώκει να τους απομονώσει από τις οικογένειες, τις κοινότητες και τον λαό τους – αλλά και από το παλαιστινιακό, αραβικό και διεθνές κίνημα – πίσω από τα κάγκελα. Η πρόκληση για εμάς είναι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να σπάσουμε αυτή την απομόνωση, να σταθούμε δίπλα στους κρατουμένους και την Αντίσταση και να ενισχύσουμε τον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, απέναντι στην καταστολή, την ποινικοποίηση και την ιμπεριαλιστική επίθεση.
Οι γυναίκες κρατούμενες, όπως η Χανίν Τζάμπερ και η Σατίλα Αμπού Αϊάντ, οι φοιτητές όπως ο Άμρ Καΐεντ και η Κάρμελ Χαουάτζα, οι εργαζόμενοι στην υγεία όπως ο δρ. Χουσσάμ Αμπού Σαφίγια, οι ηγέτες του κινήματος όπως ο Ιμπραήμ Χάμεντ, ο Άχμαντ Σα’αντάτ, ο Μαχμούντ Αλ-Άρντα και ο Μαρουάν Μπαργούτι: η ζωή και το μέλλον του καθενός από αυτούς είναι πολύτιμα. Η Παλαιστινιακή Αντίσταση και ο λαός, ιδιαίτερα στη Γάζα, συνεχίζουν να σηκώνουν το βάρος της γενοκτονίας με σκοπό την απελευθέρωσή τους – και την απελευθέρωση ολόκληρης της Παλαιστίνης από τη σιωνιστική και ιμπεριαλιστική αποικιακή κυριαρχία.
Αυτήν την Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων, εν μέσω του Κατακλυσμού του Αλ-Άκσα και του Κατακλυσμού των Ελεύθερων, είναι η στιγμή για το παγκόσμιο κίνημά μας να κλιμακώσει τον αγώνα, να γκρεμίσει τα τείχη των φυλακών, να σταθεί δίπλα στην Αντίσταση που υπερασπίζεται την Παλαιστίνη και την ανθρωπότητα και να αναλάβει δράση για να σταματήσει το σιωνιστικό καθεστώς, τους ιμπεριαλιστές υποστηρικτές του και τις ροές όπλων και καταστροφής που συντηρούν τη συνεχιζόμενη γενοκτονία.
Απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των παλαιστίνιων κρατουμένων – τόσο στις σιωνιστικές φυλακές όσο και στις φυλακές των ιμπεριαλιστών και των αραβικών αντιδραστικών καθεστώτων και της Παλαιστινιακής Αρχής – που συνεχίζουν να πολιορκούν την Αντίσταση, ακόμη και την ώρα που αυτή υπερασπίζεται τον παλαιστινιακό λαό που αγωνίζεται για την ίδια του την ύπαρξη.
Τρέχουσα Κατάσταση των Παλαιστίνιων Κρατουμένων
Η φυλάκιση υπήρξε πάντα όπλο της αποικιοκρατίας στην Παλαιστίνη. Από τους βρετανούς αποικιοκράτες, που κατέστειλαν τις παλαιστινιακές εξεγέρσεις μέσω μαζικών φυλακίσεων, κατεδαφίσεων σπιτιών και εκτελέσεων – και που πρώτοι επέβαλαν τον «νόμο έκτακτης ανάγκης» της διοικητικής κράτησης, που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα ενάντια στους Παλαιστίνιους – έως τους σιωνιστές αποικιοκράτες που εδώ και 77 χρόνια επιβάλλουν ένα σύστημα κατοχής, απαρτχάιντ, ποινικοποίησης, ρατσισμού και εκτοπισμού στον παλαιστινιακό λαό, οι αποικιοκράτες της Παλαιστίνης έχουν φυλακίσει αγωνιστές, ηγέτες, μαχητές και οραματιστές.
Η φυλάκιση στοχεύει όλα τα στρώματα του παλαιστινιακού λαού: εργάτες, αγωνιστές, δασκάλους, δημοσιογράφους, γιατρούς και υγειονομικούς, αγρότες και ψαράδες· από την Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας, την Κατεχόμενη Παλαιστίνη του ’48· πρόσφυγες στους καταυλισμούς εντός της Παλαιστίνης και σε όλο τον κόσμο – εκατομμύρια στερούνται του δικαιώματος επιστροφής, ενώ όσοι οργανώνονται και αντιστέκονται διώκονται και φυλακίζονται και σε αραβικές αντιδραστικές φυλακές και διεθνείς ιμπεριαλιστικές φυλακές.
Αυτή τη στιγμή περίπου 9.900 Παλαιστίνιοι βρίσκονται φυλακισμένοι από το σιωνιστικό καθεστώς κατοχής, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν 3.500 υπό διοικητική κράτηση, δηλαδή φυλάκιση χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη, βάσει «μυστικού φακέλου» που μπορεί να ανανεώνεται επ’ αόριστον – με Παλαιστίνιους να παραμένουν συχνά για χρόνια φυλακισμένοι με αυτές τις αυθαίρετες εντολές. Επιπλέον, περιλαμβάνονται 400 ανήλικοι κρατούμενοι, 29 γυναίκες, και 200 Παλαιστίνιοι από την Κατεχόμενη Παλαιστίνη του ’48.
Αυτοί οι αριθμοί, ωστόσο, δεν αποκαλύπτουν την πλήρη έκταση της κράτησης και αιχμαλωσίας που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή ενάντια στους Παλαιστίνιους που έχουν απαχθεί από τη Γάζα από τις γενοκτονικές δυνάμεις εισβολής. Παρά το γεγονός ότι 1.000 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα απελευθερώθηκαν από την Αντίσταση στη συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων «Κατακλυσμός των Ελεύθερων» (Toufan al-Ahrar), άγνωστος αριθμός παραμένει αιχμάλωτος σε διάφορες φυλακές, καθώς και στα διαβόητα στρατόπεδα βασανιστηρίων όπως το Σντέ Τεϊμάν (Sde Teiman) και το Ανάτοτ (Anatot), που δημιουργήθηκαν για την κράτηση Παλαιστίνιων από τη Γάζα υπό τις πιο ακραίες συνθήκες. Τουλάχιστον 1.555 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα είναι γνωστό ότι κρατούνται αιχμάλωτοι από το σιωνιστικό καθεστώς, σύμφωνα με οργανώσεις κρατουμένων.
Οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι υφίστανται συστηματικά βασανιστήρια, κακομεταχείριση, στέρηση ιατρικής περίθαλψης, λιμοκτονία, σεξουαλική, σωματική και ψυχολογική βία και την πλήρη παραβίαση των πιο βασικών τους δικαιωμάτων. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι κανένα δικαίωμα δεν παραχωρήθηκε στους παλαιστίνιους κρατούμενους από το σιωνιστικό καθεστώς· όλα κερδήθηκαν με αγώνα και ηγεσία από το ίδιο το κίνημα των παλαιστίνιων κρατουμένων – μέσα από απεργίες πείνας και οργανωμένη δράση. Εδώ και χρόνια, η κατάργηση αυτών των κατακτήσεων αποτελεί κεντρικό στόχο του σιωνιστικού καθεστώτος και βασικό πρόγραμμα για φασίστες «ηγέτες» του σιωνιστικού σχεδίου, όπως ο Γκιλάντ Ερντάν και ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ.
Οι Μάρτυρες του Κινήματος των Κρατουμένων
Παράλληλα με τη γενικευμένη και εντεινόμενη γενοκτονία στη Γάζα, τον μαζικό εκτοπισμό και την κλοπή γης στη Δυτική Οχθη και τη συνεχιζόμενη επίθεση ενάντια στον παλαιστινιακό λαό σε όλη την κατεχόμενη Παλαιστίνη και στη διασπορά, το σιωνιστικό καθεστώς διεξάγει έναν ολομέτωπο πόλεμο κατά των παλαιστίνιων κρατουμένων. Από τις 7 Οκτώβρη 2023, κατά την περίοδο της Επιχείρησης «Κατακλυσμός του Αλ-Ακσα» και εν μέσω της γενοκτονίας στη Γάζα, τουλάχιστον 64 Παλαιστίνιοι έχουν μαρτυρήσει μέσα στις φυλακές της Κατοχής. Αυτός ο αριθμός δεν είναι ακριβής, καθώς το καθεστώς κατοχής αρνείται συστηματικά να αποκαλύψει πληροφορίες για την κατάσταση των Παλαιστίνιων που απήχθησαν από τη Γάζα.
Οι μάρτυρες του κινήματος των παλαιστίνιων κρατουμένων τους τελευταίους 18 μήνες περιλαμβάνουν τους εξής:
• Ομάρ Νταραχμέχ
• Αραφάτ Χαμντάν
• Μάτζεντ Αχμαντ Ζακούλ
• Αμπντέλ-Ραχμάν Αλ-Μπαχς
• Άτα Γιούσεφ Χασάν Φαγιάντ
• Ζουχέιρ Ομάρ Σαρίφ
• Ρατζά Ισμαήλ Σαμούρ
• Ουαλίντ Αμπντέλ-Χάντι Χαμίντ
• Αμπντέλ-Ραχμάν Μάρι
• Δρ. Ιγιάντ Αλ Ραντίσι
• Θάερ Σάμιχ Αμπού Ασάμπ
• Φαράτζ Χουσεΐν Χασάν Άλι
• Χαμντάν Χασάν Ανάμπα
• Χουσεΐν Σάμπερ Αμπού Ομπάιντα
• Άλι Αμπντουλάχ Σουλεϊμάν Αλ-Χούλι
• Αραφάτ Αλ-Χαουάτζα
• Μοχάμεντ Άχμαντ Αλ-Σάμπαρ
• Μοχάμεντ Αμπού Σνέινεχ
• Άχμαντ Ρίζκ Κουντάιχ
• Ιζ αλ-Ντιν Ζιγιάντ Αλ-Μπάννα
• Άσιφ Αμπντέλ-Μουτί Αλ-Ριφάι
• Χάλεντ Μούσα Τζαμάλ Αλ-Σάουις
• Μάτζεντ Χάμντι Ιμπραήμ Σαουαφίρι
• Άχμαντ Αμπντέλ Μαρτζάν Αλ-Ακάντ
• Τζουμάα Αμπού Γκανίμα
• Δρ. Ζιγιάντ Μοχάμεντ Αλ-Νταλού
• Ουάφα Αμίν Μοχάμεντ Αμπντελχάντι
• Καμάλ Χουσεΐν Άχμαντ Ράντι
• Ουαλίντ Νιμρ Ντακκά
• Φάθι Μοχάμεντ Μαχμούντ Τζαντάλα
• Αμπντέλ-Ραχίμ Αμπντέλ-Καρίμ Άμερ
• Δρ. Αντνάν Αλ-Μπουρς
• Καρίμ Αμπού Σάλεχ
• Ισμαήλ Αμπντέλ-Μπάρι Χάντερ
• Μοχάμεντ Σαρίφ Αλ-Ασάλι
• Ομάρ Αμπντελαζίζ Τζουναΐντ
• Αντνάν Ασούρ
• Ισλάμ Αλ-Σαρσάουι
• Σεΐχης Μουσταφά Αμπού Ούρα
• Νασρ Ελ-Ντιν Ζιγιάρα
• Κιφάχ Νταμπάγια
• Αϊμάν Ράτζεχ Ίσσα Άμπεντ
• Ζάχερ Ταχσίν Ραντάντ
• Μοχάμεντ Μουνίρ Μούσα
• Ουαλίντ Άχμαντ Χαλίφα
• Σαμίρ Μαχμούντ Αλ-Καχλούτ
• Μοάθ Χάλεντ Ραγιάν
• Ανουάρ Άσλιμ
• Σεΐχης Σαμίχ Σουλεϊμάν Μοχάμεντ Αλίουι
• Μουνίρ Αμπντουλάχ Αλ-Φακάουι
• Γιασίν Μουνίρ Αλ-Φακάουι
• Μοχάμεντ Αμπντέλ-Ραχμάν Ιντρίς
• Μοχάμεντ Ανουάρ Λαμπάντ
• Αλάα Μαρουάν Χάμζα Αλ-Μαχλάουι
• Μοχάμεντ Ουαλίντ Χουσεΐν Αλ-Άρεφ
• Μοχάμεντ Ρασίντ Σαΐντ Αλ-Άκα
• Άσραφ Μοχάμεντ Αμπού Ουάρντα
• Μοτάζ Μαχμούντ Αμπού Ζνέιντ
• Μουσάμπ Χάνι Χανίγε
• Άλι Ασούρ Άλι Αλ Μπατς
• Ταϊσίρ Σαμπάμπα Αμπού Αλ Σαΐντ
• Χαλίλ Χανίγε
• Αϊμάν Αμπντέλ-Χάντι Κουντάιχ
• Μοχάμεντ Γιασίν Τζαμπρ
• Ρααφάτ Αντνάν Αμπού Φαννούνεχ
• Χάλεντ Μαχμούντ Κάσεμ Αμπντάλα
• Ουαλίντ Χάλεντ Άχμαντ
• Μουσάμπ Χασάν Αντίλι
Υπάρχουν τουλάχιστον δύο ακόμα εργάτες από τη Γάζα που έχουν μαρτυρήσει, των οποίων τα ονόματα δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί.
Οι παρακάτω απελευθερωμένοι κρατούμενοι μαρτύρησαν είτε σχεδόν αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους, λόγω βασανιστηρίων και στέρησης ιατρικής περίθαλψης, είτε – στην περίπτωση του Κάζεμ Ζαουάρε – μετά την ανταλλαγή κρατουμένων, όταν μεταφέρθηκε σε παλαιστινιακό νοσοκομείο σε κώμα:
• Ράμι Ατίγια Τζουμάα Αμπού Μουσταφά
• Φαρούκ Άχμαντ Ίσα Χατίμπ
• Κάζεμ Ίσα Ζαουάρε
Το μαρτύριο των παλαιστίνιων κρατουμένων αποτελεί μαρτυρία για πολλαπλές μορφές κακοποίησης από το σιωνιστικό καθεστώς, όπως η άρνηση ιατρικής φροντίδας, σκληρά σωματικά και σεξουαλικά βασανιστήρια, πείνα και υποσιτισμός, καθώς και η στέρηση οικογενειακών και νομικών επισκέψεων, εμποδίζοντας οποιονδήποτε εξωτερικό έλεγχο στις φρικαλεότητες που υφίστανται οι φυλακισμένοι Παλαιστίνιοι.
Η φυλάκιση των Παλαιστίνιων υπήρξε πάντοτε μορφή “αργής εξόντωσης”, μέσω της συστηματικής ιατρικής αμέλειας από την Κατοχή. Πλέον, έχει μετατραπεί σε συστηματική πολιτική δολοφονιών, στοχεύοντας το παλαιστινιακό κίνημα, όπως αποδεικνύεται από περιπτώσεις όπως:
• Ο Ουαλίντ Ντακκά, παλαιστίνιος συγγραφέας, αγωνιστής της ελευθερίας και διανοούμενος της επανάστασης, που μαρτύρησε στις 7 Απρίλη 2024 μετά από σκόπιμη στέρηση ιατρικής περίθαλψης και απόρριψη κάθε αιτήματος για αποφυλάκισή του.
• Ο Μοχάμεντ Ουαλίντ Χουσεΐν Άλι Αλ-Άρεφ από το στρατόπεδο Νουρ Σαμς στην Τουλκαρέμ, που μαρτύρησε στις 4 Δεκέμβρη 2024 αφότου απήχθη από το σπίτι του και ξυλοκοπήθηκε άγρια, στο πλαίσιο της ευρύτερης στοχοποίησης της αντίστασης στην Τουλκαρέμ, τη Τζενίν και την Τουμπάς.
Το μαρτύριό τους ήταν ξεκάθαρα στοχευμένη δολοφονία, με σκοπό να αποσπαστούν από το παλαιστινιακό κοινωνικό και πολιτικό τους περιβάλλον.
• Πιο πρόσφατα, ο Παλαιστίνιος-Βραζιλιάνος ανήλικος κρατούμενος Ουαλίντ Χάλεντ Άχμαντ από τη Σιλουάν, 17 ετών, ένας από τα λεγόμενα “λιονταράκια” και “λουλούδια” του κινήματος των κρατουμένων – τα παιδιά και οι έφηβοι που απάγονται από τα σπίτια τους σε βίαιες νυχτερινές εφόδους, στερούνται της εκπαίδευσης και υποβάλλονται σε βασανιστήρια – μαρτύρησε μέσα στις σιωνιστικές φυλακές. Το σώμα του παρουσίαζε ξεκάθαρα σημάδια πείνας, υποσιτισμού, ψώρας και λοιμώξεων λόγω της παροχής ακατάλληλου και μη υγιεινού φαγητού. Το καθεστώς κατοχής αρνήθηκε να ψύξει το φαγητό κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμα και κατά τον ιερό μήνα του Ραμαζανιού.
Σχεδόν όλα τα σώματα των μαρτύρων κρατουμένων εξακολουθούν να κρατούνται από το καθεστώς κατοχής, μαζί με εκατοντάδες σώματα παλαιστίνιων μαρτύρων που κρατούνται επί δεκαετίες, όπως:
• η εμβληματική μαχήτρια Νταλάλ Αλ-Μουγκράμπι,
• ο μάρτυρας σεΐχης Χάντερ Αντνάν,
• ο Ουαλίντ Ντακκά, συγγραφέας της επανάστασης.
Η φυλάκιση των σωμάτων των μαρτύρων αποτελεί μέσο συλλογικής τιμωρίας για τις οικογένειες και τις κοινότητες που αγάπησαν, στερώντας τους την αποχαιρετιστήρια τελετή, αλλά και εργαλείο πολιτικής πίεσης, χρησιμοποιούμενο ως “διαπραγματευτικό χαρτί” για την απόσπαση παραχωρήσεων από την Παλαιστινιακή Αντίσταση στις μελλοντικές ανταλλαγές κρατουμένων.
Οι Παλαιστίνιοι Κρατούμενοι και η Αντίσταση
Η Ημέρα των Παλαιστινίων Κρατουμένων δεν τιμά μόνο τις φρικτές εμπειρίες βασανιστηρίων και κακοποίησης που έχουν υποστεί οι φυλακισμένοι Παλαιστίνιοι, αλλά γιορτάζει επίσης την ηγεσία τους και τη συμβολή τους στην παλαιστινιακή αντίσταση.
Το κίνημα των παλαιστίνιων κρατουμένων χρονολογείται από την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας στην Παλαιστίνη (περίοδος κατά την οποία εισήχθη και η διοικητική κράτηση στην περιοχή), όταν Παλαιστίνιοι που αντιστέκονταν τόσο στη βρετανική όσο και στη σιωνιστική αποικιοκρατία φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν. Οι κρατούμενοι ανέπτυξαν ποίηση, μουσική, τέχνη, πολιτική οργάνωση, αντίσταση και σταθερότητα μέσα στα κελιά, από τα πρώτα σιωνιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας κατά τη διάρκεια της Νάκμπα έως τους οργανωμένους θεσμούς του σύγχρονου κινήματος των κρατουμένων στην εποχή της Παλαιστινιακής Επανάστασης.
Μέσα στα κελιά και τις σκηνές των φυλακών, οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι έχτισαν ένα κίνημα που μετέτρεψε τα σιωνιστικά μπουντρούμια σε επαναστατικά σχολεία. Δεν είναι τυχαίο ότι ολόκληρες γενιές ηγετών της Παλαιστινιακής Αντίστασης και Επανάστασης πέρασαν χρόνια στις σιωνιστικές φυλακές ανάμεσα στους συντρόφους τους — κι ότι η σιωνιστική οντότητα επιδιώκει διαρκώς να τους απομονώνει σε πλήρη απομόνωση, αποκομμένους από τον λαό τους και το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης που τους στηρίζει.
Κάθε πολιτική οργάνωση της Παλαιστίνης έχει αναπτύξει ισχυρές οργανώσεις εντός των φυλακών, όπου οι μαχητές διαβάζουν συλλογικά, αναπτύσσουν τη σκέψη τους και ενισχύουν την ικανότητά τους για στρατηγική και οργανωμένη δράση. Ηγέτες της παλαιστινιακής επανάστασης και αντίστασης που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα — Αχμαντ Σααντάτ, Μαρουάν Μπαργούτι, Αμπντουλά Μπαργούτι, Ιμπραήμ Χάμεντ, Χασάν Σαλαμέχ, Μπάσεμ Χαντακτζί και Αμπάς Αλ-Σαγιέντ — όχι μόνο συμβολίζουν την ηγεσία στον αγώνα και την αταλάντευτη αντίσταση κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, αλλά συνεχίζουν να ηγούνται ενεργά του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος και της παγκόσμιας, συνολικής αντίστασης.
Ο μάρτυρας ηγέτης Γιάχια Σινουάρ έγραψε γι’ αυτό το φαινόμενο στο μυθιστόρημά του “Το Αγκάθι και το Γαρύφαλο”, το οποίο συνέγραψε και δημοσίευσε ενώ εξέτιε τέσσερις ισόβιες ποινές στη φυλακή Μπιρ αλ-Σαμπάα το 2003, περιγράφοντας γεγονότα της μεγάλης λαϊκής Ιντιφάντα.
Η φυλακή μετατράπηκε σε ακαδημία που δίδασκε την κουλτούρα και τις τέχνες της Ιντιφάντα. Σε μία σκηνή, γινόταν μάθημα για την ιστορία του Παλαιστινιακού Ζητήματος· σε άλλη, γινόταν μάθημα για τις επιστήμες ασφαλείας και τις μεθόδους ανάκρισης· σε τρίτη, συζήτηση για τη νομολογία της τζιχάντ και του μαρτυρίου. Υπήρχαν τάξεις εγγραμματισμού, μαθήματα αραβικής καλλιγραφίας και άλλα. Νέοι άνδρες έμπαιναν στις φυλακές αγράμματοι και έπειτα από έξι μήνες έβγαιναν γνωρίζοντας να διαβάζουν και να γράφουν, εξοπλισμένοι με δεξιότητες αναγκαίες για το σκοπό τους.
Φίλοι, οργανωμένοι σε ομάδες σε διάφορες περιοχές ή τζαμιά, σχεδίαζαν τις μελλοντικές τους δράσεις μόλις απελευθερώνονταν, δίνοντας όρκο να συνεχίσουν και να εξελίξουν την Ιντιφάντα… Η φυλακή της Νεγκέβ, που είχε φιλοξενήσει δεκάδες χιλιάδες κρατούμενους, μετατράπηκε σε πραγματική ακαδημία. Κύματα νέων εισέρχονταν και αποφοίτησαν, όλοι μελετώντας, αποκτώντας εμπειρία και ανταλλάσσοντας γνώση.
Οι παλαιστίνιοι κρατούμενοι παραμένουν η πυξίδα του αγώνα, που δείχνει προς την απελευθέρωση και την επιστροφή. Η απελευθέρωσή τους είναι τόσο επείγουσα και ουσιαστική για τον παλαιστινιακό λαό, ώστε παραμένει ύψιστη προτεραιότητα για την Παλαιστινιακή Αντίσταση, η οποία εξαπολύει επιχειρήσεις προκειμένου να εξασφαλίσει ανταλλαγές κρατουμένων. Εχει αποδειχτεί ξανά και ξανά ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να επιτευχθεί η απελευθέρωση των παλαιστίνιων κρατουμένων είναι μέσω ανταλλαγής με τον κατακτητή – με τη σύλληψη σιωνιστών στρατιωτών και εποίκων και την κράτησή τους ως αιχμάλωτων πολέμου από την Αντίσταση.
Πρόσφατα, 1.777 παλαιστίνιοι κρατούμενοι απελευθερώθηκαν μέσω της ανταλλαγής Toufan al-Ahrar, στο πλαίσιο της πρώτης φάσης της εκεχειρίας στη Γάζα — τα επόμενα στάδια της οποίας το σιωνιστικό καθεστώς αρνείται να εφαρμόσει — επίτευγμα της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Ανάμεσά τους ήταν εκατοντάδες κρατούμενοι με ισόβιες και πολυετείς ποινές, οι οποίοι εξέφρασαν την αγάπη και τον θαυμασμό τους για το λαό της Γάζας και την Αντίσταση, για τις τεράστιες θυσίες και τον πόνο που υπέστησαν στον αγώνα για την απελευθέρωση των κρατουμένων και όλης της Παλαιστίνης.
Σε αυτή τη συγκυρία, κατά την οποία το σιωνιστικό καθεστώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις – η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, ο Καναδάς – καθώς και τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα με τα οποία συνεργάζονται, όπως η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, απαιτούν τον αφοπλισμό της Αντίστασης, είναι ξεκάθαρο ότι μόνο τα όπλα της Αντίστασης απελευθέρωσαν τους φυλακισμένους, τους βασανισμένους και τους καταπιεσμένους από τα μπουντρούμια του κατακτητή.
Οποιαδήποτε επίθεση στα όπλα της Αντίστασης είναι επίθεση στους παλαιστίνιους κρατούμενους και σε ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό, μία απαίτηση να παραδοθούν τα νόμιμα όπλα τους και το δικαίωμα στον ένοπλο αγώνα — δικαίωμα κατοχυρωμένο τόσο από το διεθνές δίκαιο όσο και από τις βασικές αρχές της ανθρωπότητας — προκειμένου να ολοκληρωθεί η γενοκτονία ενός ιμπεριαλιστικού, παράνομου εποικιστικού σχεδίου που τους επιβλήθηκε.
Στην πραγματικότητα, αυτό το παράνομο καθεστώς είναι που πρέπει να αφοπλιστεί, καθεστώς που οπλίζεται κυρίως από τις ΗΠΑ και τους άλλους ιμπεριαλιστές υποστηρικτές του, και οι αξιωματούχοι του να λογοδοτήσουν για τα εκτεταμένα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττουν.
Μόνο τα όπλα της Αντίστασης, από την Παλαιστίνη στον Λίβανο και την Υεμένη, σε συνδυασμό με τα λαϊκά όπλα — από το μποϊκοτάζ έως την άμεση δράση — που υποστηρίζονται από τη λαϊκή βάση της Αντίστασης σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, μπορούν να φέρουν ένα μέλλον δικαιοσύνης.
Τονίζουμε επίσης τη σημασία της απελευθέρωσης των παλαιστινίων κρατουμένων που βρίσκονται στις φυλακές της Παλαιστινιακής Αρχής στη Ραμάλα, για τον ρόλο τους στην αντίσταση κατά της Κατοχής. Τη στιγμή που το σιωνιστικό καθεστώς πολιορκεί, εκδιώκει πρόσφυγες και καταστρέφει σπίτια στη Τζενίν, την Τουλκαρέμ, την Τουμπάς, τη Νάμπλους και σε όλη τη Δυτική Όχθη, εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έχουν απαχθεί, βασανιστεί και παραμένουν φυλακισμένοι από την ΠΑ – ανάμεσά τους φοιτητές ηγέτες, κοινωνικοί ακτιβιστές, αγωνιστές της Αντίστασης – και ακόμη και άνθρωποι που οργάνωσαν διαδηλώσεις προς τιμήν του μάρτυρα Σαγιέντ Χασάν Νασράλα ή συμμετείχαν στην παγκόσμια απεργία για τη Γάζα στις αρχές Απριλίου.
Η φυλάκιση παλαιστίνιων οργανωτών και αγωνιστών αποτελεί μέρος του “συντονισμού ασφαλείας” με το σιωνιστικό καθεστώς και μορφή άμεσης συνεργασίας με τον εχθρό εν καιρώ γενοκτονίας, ενώ συνοδεύεται και από τις προσπάθειες της ΠΑ να στερήσει τις οικογένειες των Παλαιστίνιων κρατουμένων από την οικονομική τους στήριξη, αντικαθιστώντας την με ιδιωτική φιλανθρωπία.
Ο διεθνής αγώνας για την απελευθέρωση των κρατουμένων του Σιωνισμού και του Ιμπεριαλισμού
Την Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων, επαναβεβαιώνουμε τη δήλωση του 2022 των παλαιστίνιων κρατουμένων στις φυλακές της Κατοχής, σε αλληλεγγύη με όλους τους επαναστατικούς κρατούμενους του ιμπεριαλισμού:
«Ο αγώνας μας για απελευθέρωση ήταν και παραμένει αναπόσπαστο μέρος του διεθνούς αγώνα ενάντια στις δυνάμεις της αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού, του σιωνισμού και της αντίδρασης. Στο πλαίσιο αυτό, χαιρετίζουμε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους στον κόσμο, τον αγώνα του κινήματος Μαύρης Απελευθέρωσης στην Αμερική, τον αγώνα των Αυτοχθόνων λαών για αυτοδιάθεση και απελευθέρωση, και όλες τις δυνάμεις απελευθέρωσης παγκοσμίως, και καλούμε για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ αυτών των κινημάτων και όλων των παλαιστινιακών κοινοτήτων στην εξορία και τη διασπορά».
Ας είναι αυτή η ημέρα επίσης μια ευκαιρία να απαιτήσουμε την απελευθέρωση όλων των κρατουμένων της παλαιστινιακής υπόθεσης, του αγώνα απελευθέρωσης και της αντίστασης που βρίσκονται φυλακισμένοι στις φυλακές των ιμπεριαλιστικών και αντιδραστικών κρατών:
• Ζορζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά, ο λιβανέζος άραβας κομμουνιστής αγωνιστής για την Παλαιστίνη, φυλακισμένος στη Γαλλία εδώ και 40 χρόνια και σε αναμονή της πολυκαθυστερημένης απελευθέρωσής του.
• Ανάν Γιαΐς, μαζί με τον Άλι Αράρ και τον Μανσούρ Ντογκμούς, που διώκονται στην Ιταλία σε μια νέα επίθεση κατά της Παλαιστινιακής Αντίστασης.
• Οι Filton 18 και όλοι οι κρατούμενοι της Palestine Action στις βρετανικές φυλακές, φυλακισμένοι για άμεση δράση για το κλείσιμο της πολεμικής μηχανής.
• Οι Γκασάν Ελάσι και Σούκρι Αμπού Μπέικερ των “Holy Land Five”, που εκτίουν ποινές 65 ετών σε ομοσπονδιακές φυλακές των ΗΠΑ επειδή παρείχαν φιλανθρωπική στήριξη για την Παλαιστίνη.
• Οι Μαχμούντ Χαλίλ, Ρουμέισα Οζτούρκ, Μπαντάρ Χαν Σούρι, Μοχσέν Μαχντάουι, Γιουνσέο Τσουνγκ, Λεκάα Κορντία και οι τέσσερις διεθνείς φοιτητές στη Γερμανία που φυλακίστηκαν από ιμπεριαλιστικές μεταναστευτικές αρχές επειδή μίλησαν υπέρ της Παλαιστίνης – καθώς και όλοι όσοι φυλακίζονται, καταστέλλονται και ποινικοποιούνται για τη δέσμευσή τους στον αγώνα για απελευθέρωση.
Με αυτή την ευκαιρία, επαναλαμβάνουμε το αίτημα να καταργηθούν οι “λίστες τρομοκρατικών οργανώσεων” των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, λίστες που χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για την καταστολή των παγκόσμιων απελευθερωτικών κινημάτων, για να απομονώσουν τις κοινότητες στην εξορία από τον λαό τους που μάχεται, να ποινικοποιήσουν τον νόμιμο ένοπλο αγώνα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και να δαιμονοποιήσουν τη φωνή και την οργάνωση υπέρ της παλαιστινιακής απελευθέρωσης και του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.
Έχει έρθει προ πολλού η ώρα να απαιτήσουμε την άμεση αφαίρεση της Χαμάς, της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, των Ταξιαρχιών Μαρτύρων Αλ-Ακσα, της Χεζμπολά και της Ανσαραλά από αυτές τις λίστες “τρομοκρατίας”. Οι οργανώσεις αυτές ασκούν αυτοάμυνα, εθνική απελευθέρωση και λειτουργούν ως προστάτες της ανθρωπότητας ενάντια στη σιωνιστική-ιμπεριαλιστική γενοκτονία.
Την ίδια στιγμή, το ίδιο το Samidoun έχει απαγορευτεί, χαρακτηριστεί, του έχουν επιβληθεί κυρώσεις και στοχοποιηθεί από το σιωνιστικό καθεστώς, τη Γερμανία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες – με φασιστικές και σιωνιστικές οργανώσεις να απαιτούν την επέκταση αυτής της καταστολής στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γαλλία και αλλού – σε μια προσπάθεια να υπονομευτεί η λαϊκή υποστήριξη προς την Αντίσταση στην Παλαιστίνη και σε όλη την περιοχή, να διαδοθεί ο φόβος και ο τρόμος γύρω από τη διάδοση και δημοσιοποίηση του κινήματος των παλαιστίνιων κρατουμένων και της Αντίστασης που αυτό ηγείται και οργανώνει, και να ανακοπεί το αναπτυσσόμενο παγκόσμιο κίνημα για τον τερματισμό της γενοκτονίας και την απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τον ποταμό ως τη θάλασσα. Προσπαθούν να διαλύσουν το αναδυόμενο διεθνές λαϊκό λίκνο της Αντίστασης μέσω της ποινικοποίησης, της καταστολής και της φυλάκισης και είναι δική μας ευθύνη να ανταποκριθούμε στο παράδειγμα της αταλάντευτης σταθερότητας που μας δίνει καθημερινά το κίνημα των παλαιστίνιων κρατουμένων κάτω από τις πιο φρικτές συνθήκες.
Την Ημέρα Παλαιστίνιων Κρατουμένων του 2025, καλούμε όλους να δράσουν, να κινητοποιηθούν, να οργανωθούν για την απελευθέρωση των παλαιστίνιων κρατουμένων και την απελευθέρωση της Παλαιστίνης· να υπερασπιστούν τα όπλα της Αντίστασης και το ακατάλυτο δικαίωμα και θέληση να αντιστέκεται· και να απορρίψουν την πολιτική κρατικής τρομοκρατίας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση ενάντια στους χαρακτηρισμούς “τρομοκρατίας” και υπέρ των δυνάμεων της Αντίστασης που υπερασπίζονται την ανθρωπότητα απέναντι στη γενοκτονία.
Η απελευθέρωση των παλαιστίνιων κρατουμένων είναι απαραίτητο μέρος της απελευθέρωσης της γης και του λαού της Παλαιστίνης από τον σιωνιστικό αποικισμό, αλλά και της απελευθέρωσης του αραβικού έθνους και της περιοχής από τον ιμπεριαλισμό. Κάθε μέρα, οι παλαιστίνιοι κρατούμενοι αγωνίζονται πίσω από τα κάγκελα, όπως ο λαός της Παλαιστίνης αντιμετωπίζει γενοκτονία· σε αυτή την ημέρα, ας χτίσουμε το διεθνές λαϊκό λίκνο της Αντίστασης, μέχρι να απελευθερωθεί και ο τελευταίος κρατούμενος και μέχρι να είναι η Παλαιστίνη ελεύθερη, από τον ποταμό ως τη θάλασσα.
