Από αριστερά προς τα Δεξιά: Νικολά Σαρκοζί (δεξιός, πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, που έχει καταδικαστεί για διαφθορά), Γιαέλ Μπράουν-Πιβέ (πρόεδρος της Βουλής), Ζεράρ Λαρσέ (πρόεδρος της Γερουσίας), Ελιζαμπέθ Μπορν (πρωθυπουργός), Φρανσουά Ολάντ (σοσιαλδημοκράτης, πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας). Λείπει μόνο ο νυν πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η οποία ήταν παρούσα σε άλλο σημείο.
Τι έφερε όλες αυτές τις πριμαντόνες της γαλλικής αστικής πολιτικής στην πρώτη γραμμή της ογκώδους διαδήλωσης που έγινε την προηγούμενη Κυριακή στο Παρίσι; “For the Republic, against anti-Semitism” («με τη Δημοκρατία, ενάντια στον αντισημιτισμό») έγραφε το πανό που κρατούσαν. Διαδήλωση υπέρ του Ισραήλ έκαναν, αλλά ντράπηκαν να το πουν και βρήκαν τον «αντισημιτισμό» σαν φερετζέ.
Την «πρωτοβουλία» πήραν οι πρόεδροι των δύο νομοθετικών σωμάτων, όμως την ιδέα επεξεργάστηκε ο μηχανισμός προπαγάνδας του Ελιζέ. Μακρονιστές, Δεξιά και σοσιαλδημοκρατία συμφώνησαν. Αφησαν έξω την Ακροδεξιά της Λεπέν, για να κρατήσουν τα προσχήματα (και επειδή βλέπουν ότι η Λεπέν καλπάζει προς την προεδρική εξουσία και αποτελεί απειλή για όλους τους). Η κοινοβουλευτική Αριστερά δεν συμφώνησε. Ο Μελανσόν δήλωσε ότι η διαδήλωση θα είναι «μια συγκέντρωση των φίλων τής άνευ όρων σφαγής στη Γάζα».
Οι διοργανωτές ζήτησαν να μην υπάρχουν ισραηλινές σημαίες, αλλά μόνο γαλλικές. Οσοι έχουν αξιώματα (βουλευτές, δήμαρχοι και σύμβουλοι) φόρεσαν και τις γνωστές τρικολόρ λωρίδες χιαστί στο στήθος τους, για να υποδηλώσουν την προσήλωσή τους στη «Ρεπιμπλίκ», τη δημοκρατία, λέξη ιερή γι’ αυτούς που παριστάνουν τους κληρονόμους και συνεχιστές του αστικού Διαφωτισμού. Πράγματι, στο μπροστινό τμήμα της διαδήλωσης δεν ανέμιζαν σημαίες με το άστρο του Δαβίδ. Πιο πίσω, όμως, υπήρχαν κι απ’ αυτές, όπως υπήρχαν και ομάδες φανατικών σιωνιστών.
Μαζί τους ήταν η Λεπέν. Η ρατσιστική Ακροδεξιά μαζί με τους σιωνιστές! Σας φαίνεται παράξενο; Το ίδιο δεν κάνει η φασίστω Μελόνι στην Ιταλία; Εμείς δεν είμαστε ακροδεξιοί, αλλά αφού ήρθε η Λεπέν δεν μπορούσαμε να τη διώξουμε, δήλωσαν κάποιοι… δημοκράτες σιωνιστές σε ρεπόρτερ τηλεοπτικών καναλιών.
Η αστυνομία υπολόγισε τους συγκεντρωθέντες σε 105.000. Φούσκωσε, ασφαλώς, το νούμερο, κάνοντας το αντίθετο απ’ αυτό που κάνει με τις φιλο-παλαιστινιακές (και όχι μόνο) διαδηλώσεις. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες, όμως, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι ήταν μια ογκώδης διαδήλωση. Και οι μισοί απ’ όσους «μέτρησε» η αστυνομία να ήταν, πάλι έχουμε τη μοναδική μεγάλη διαδήλωση υπέρ του Ισραήλ στην Ευρώπη. Ηταν η απάντηση της αστικής Γαλλίας στη Γαλλία των αγώνων, του αντιιμπεριαλισμού, της αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.
Οι οπαδοί της »Ρεπιμπλίκ», μεταμφιεσμένοι σε «πολέμιους του αντισημιτισμού» (είναι γνωστός ο φιλισταϊσμός του γάλλου αστού και μικροαστού), έκαναν μια ανατριχιαστική παρέλαση που -τηρουμένων των αναλογιών- θύμιζε τη διαδήλωση των οπαδών του Ντε Γκολ κατά του Μάη του ’68 και την παράταξη των ίδιων στα φαρδιά πεζοδρόμια των βουλεβάρτων για ν’ απαιτήσουν τη θανάτωση των αιχμάλωτων μαχητών της Κομμούνας το 1871.
Περιττεύει να θυμίσουμε ότι τη μέρα που αυτοί διαδήλωναν «κατά του αντισημιτισμού», το κέντρο του αντισημιτισμού, το Ισραήλ, είχε σκοτώσει σχεδόν 11.000 αμάχους στη Λωρίδα της Γάζας, μεταξύ των οποίων περισσότερα από 5.000 παιδιά και συνέχιζε να βομβαρδίζει και να πολιορκεί τα νοσοκομεία στην πόλη της Γάζας.
