Η Καϊλή φώναζε ότι είναι αθώα και οι συνήγοροί της κατήγγειλαν ότι οι βελγικές αρχές παραβίαζαν τα δικαιώματά της ως μητέρας και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου με τις συνεχείς παρατάσεις της προφυλάκισής της, που ήταν αδικαιολόγητες.
Είδατε το ελληνικό κράτος να κάνει οποιαδήποτε παρέμβαση για να διερευνήσει τις καταγγελίες μιας ελληνίδας πολίτη ότι παραβιάζονται τα δικαιώματά της; Είδατε κανέναν πρέσβη ή άλλο διπλωμάτη να επισκέπτεται την Καϊλή και μετά τις βελγικές αρχές για να διερευνήσει αν ισχύουν τα καταγγελλόμενα; Είδατε το ελληνικό ΥΠΕΞ να βγάζει ανακοινώσεις;
Δεν λέμε, βέβαια, ότι έπρεπε να γίνει η οποιαδήποτε παρέμβαση υπέρ της Καϊλή, αλλά τα δυο μέτρα και δυο σταθμά με την υπόθεση Μπελέρη «βγάζουν μάτια». Χθες, αλβανικό δικαστήριο αποφάσισε την παράταση της προφυλάκισης του Μπελέρι και του συνεργάτη του, που κατηγορούνται για εξαγορά ψήφων. Το ελληνικό ΥΠΕΞ έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση για να καταγγείλει ότι «η παράταση της κράτησης του Φρέντι Μπελέρη, εκλεγμένου πλέον Δημάρχου Χείμαρρας, προσκρούει στο κοινό περί δικαίου αίσθημα και στην ευρωπαϊκή αντίληψη για το κράτος δικαίου».
Οταν στην Ελλάδα γίνεται επίκληση του κοινού περί δικαίου αισθήματος, η απάντηση από την κυβέρνηση και τα μιντιακά παπαγαλάκια της είναι πως στις οργανωμένες δημοκρατίες δεν δικάζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά η τακτική Δικαιοσύνη. Οταν διώκεται στην Αλβανία πολίτης-πολιτικός που έχει διπλή υπηκοότητα (τονίζουμε: διπλή υπηκοότητα και όχι στάτους μέλους της αναγνωρισμένης ελληνικής μειονότητας, που δεν έχει ο Μπελέρι), τότε επιστρατεύεται το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Ποιο ακριβώς; Του αλβανικού λαού (ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής) ή του εθνικιστικού εσμού στην Ελλάδα και των υπηρεσιών του ελληνικού κράτους που «ασχολούνται» με τους Μπελέρηδες;
Και ποια ακριβώς είναι η «ευρωπαϊκή αντίληψη για το κράτος δικαίου»; Να μην ερευνώνται ποινικά τα πολιτικά πρόσωπα; Να μην προφυλακίζονται πολιτικά πρόσωπα σε βάρος των οποίων εκκρεμεί ποινική κατηγορία; Να μην παρατείνεται η προφυλάκισή τους ενόσω εκκρεμεί η ανακριτική διαδικασία και υπάρχει κίνδυνος να εργαστούν για να αποκρύψουν στοιχεία; Γιατί αυτό δεν ίσχυσε στην περίπτωση της Καϊλή αλλά ισχύει στην περίπτωση του Μπελέρι;
Ενας είναι ο λόγος. Στην περίπτωση της Καϊλή δεν είχαν «τον κώλο» (για να το πούμε χοντρά) να τα βάλουν με το δικαστικό μηχανισμό μιας ιμπεριαλιστικής χώρας. Αφήστε που η Καϊλή είναι ένα πρόσωπο φορτισμένο αρνητικά. Αντίθετα, στην περίπτωση του Μπελέρι, που έχουν φροντίσει να τον φορτίσουν θετικά (μόνο… εθνικό ήρωα δεν τον έχουν αποκαλέσει), έχουν απέναντί τους τις αρχές μιας χώρας που θεωρούν ότι είναι του χεριού τους, ότι μπορεί να την εκβιάσουν.
Αξίζει να θυμηθούμε και την περίπτωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών που είχαν περάσει σε τουρκικό έδαφος στον Εβρο και συνελήφθησαν από τις τουρκικές αρχές. Στην αρχή, η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων πήγε να πουλήσει τσαμπουκά, όμως στο τέλος έβαλε την ουρά στα σκέλια και διαπραγματεύτηκε το ζήτημα με την τουρκική κυβέρνηση. Τη λύση την έδωσε ο Ερντογάν, οι Τσιπροκαμμένοι έκοψαν τη ρητορική περί παράνομης σύλληψης και οι στρατιωτικοί παραδόθηκαν στην Ελλάδα, αφού προηγουμένως αναγνώρισαν την τουρκική ποινική διαδικασία και δικάστηκαν από τουρκικό δικαστήριο.
Χθες παρενέβη και ο ίδιος ο Δένδιας, δηλώνοντας κατά την άφιξή του στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ: «Σήμερα θα συζητήσουμε με τους συναδέλφους στο Συμβούλιο το θέμα των Δυτικών Βαλκανίων. Θα αδράξω την ευκαιρία να θέσω ξεκάθαρα το θέμα της κράτησης του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας, του κυρίου Μπελέρη. Και από εκεί και πέρα, έχω την πρόθεση να συναντηθώ αμέσως μετά με την Αλβανίδα ομόλογό μου. Νομίζω ότι θα είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνομιλία».
Η δήλωση Δένδια, αν και εμφανώς σε πιο χαμηλούς τόνους από την ανακοίνωση του ΥΠΕΞ, περιέχει δύο στοιχεία. Το ένα είναι απειλή: θα θέσει το θέμα στο Συμβούλιο της ΕΕ. Δηλαδή, θα απαιτήσει από την ΕΕ να παρέμβει στη Δικαιοσύνη μιας τρίτης χώρας. Με ποιο δικαίωμα; Μπορεί ο Δένδιας να αποδείξει ότι οι κατηγορίες κατά Μπελέρι δεν ευσταθούν; Προφανώς, δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα. Θέλει να κάνει ένα χαμηλής έντασης παζάρι στο ιμπεριαλιστικό όργανο, μπας και του προσφέρει κάποια βοήθεια. Και «θα χρωστάει χάρη».
Το δεύτερο στοιχείο είναι η «ενδιαφέρουσα συνομιλία» που ανάμενε να έχει με την αλβανίδα ομόλογό του. Πάει σε διπλωματική διαπραγμάτευση, δηλαδή, χωρίς τσαμπουκάδες. Οι τσαμπουκάδες είναι για εθνικιστική κατανάλωση στην Ελλάδα.
Πάντως, η ΥΠΕΞ της Αλβανίας, Ολτα Τσάτσκα, υπήρξε αποστομωτική: «Δεν καταλαβαίνουμε πώς το να είναι έλληνας υπήκοος τον εξαιρεί από τον νόμο ως πολίτη της Αλβανίας. Προτρέπουμε τους έλληνες φίλους μας να απέχουν από δηλώσεις που δεν δείχνουν σεβασμό προς τους ανεξάρτητους θεσμούς της χώρας μας».
Αναμένοντας τη συνέχεια, παραπέμπουμε στα όσα γράψαμε για την ουσία αυτής της υπόθεσης, που τη χειρίζονται με ψέματα και εθνικιστικές κορόνες: