Οταν δε σου βγαίνει η δουλειά στο παρασκήνιο, κάνεις σόου στις κάμερες. Αυτό αποδεικνύει η διπλωματικά «άκομψη» ενέργεια του υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Ν. Χριστοδουλίδη, που πέτυχε τυχαία τον ομόλογό του της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου σ' ένα διάδρομο έξω από το μεγάλο αμφιθέατρο του ΟΗΕ και του την «έπεσε» φραστικά, για να τον δουν οι παρεπιδημούντες δημοσιογράφοι και να τον απαθανατίσουν οι φωτογράφοι. Μπορεί διάφορα παπαγαλάκια να έγραψαν επαίνους για τη «δημόσια διπλωματία» του Χριστοδουλίδη, όμως αυτά είναι τροφή για αφελείς. Σε ποιους ακριβώς «εξέθεσε» τον Τσαβούσογλου; Στις κυβερνήσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που κάνουν όλο το παιχνίδι; Αυτές δεν έχουν συγκινηθεί από την κατοχή του ενός τρίτου μιας χώρας-μέλους του ΟΗΕ εδώ και 45 χρόνια, θα συγκινηθούν από την «επίθεση φιλίας» που έκανε ο Χριστοδουλίδης στον Τσαβούσογλου όταν έτυχε να συναντηθούν σ' ένα διάδρομο;
Για να καταλάβει κανείς ότι αυτά είναι ανούσια σόου, αρκεί να σταθμίσει δυο γεγονότα. Και τα δύο έγιναν μετά το σόου «δημόσιας διπλωματίας» του Χριστοδουλίδη.
• Μιλώντας στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, ο Ερντογάν επανέλαβε τις πάγιες τουρκικές θέσεις και πέρασε στην αντεπίθεση. «Είναι καθαρό ότι αυτοί που διεκδικούν να λύσουν το κυπριακό πρόβλημα υπό τον όρο των μηδενικών εγγυήσεων ασφάλειας, έχουν κακές προθέσεις», είπε. Αρα, αποχώρηση τουρκικών στρατευμάτων γιοκ. Διότι αυτά βρίσκονται εκεί υποτίθεται για να προσφέρουν ασφάλεια στους Τουρκοκύπριους. Επιπλέον, αναφερόμενος στους υδρογονάνθρακες, ο Ερντογάν επανέλαβε τα περί αναζήτησης λύσης win-win και φωτογραφίζοντας Κύπρο και Ελλάδα συμπλήρωσε: «Ατυχώς ορισμένες χώρες της περιοχής προβαίνουν σε μονομερή βήματα, επιχειρώντας να σύρουν το ενεργειακό ζήτημα σε πεδίο σύγκρουσης»! Βλέπετε εσείς πρόθεση για ελάχιστη έστω υποχώρηση της Τουρκίας;
υ Δυο μέρες μετά το σόου «δημόσιας διπλωματίας» του Χριστοδουλίδη, ο Μητσοτάκης με τον Δένδια συναντήθηκαν με τους Ερντογάν και Νταβούτογλου και εξέπεμψαν το μήνυμα ότι επιτεύχθηκε «αλλαγή στον τόνο και στις αποχρώσεις του διαλόγου με την Τουρκία»! Είπατε τίποτα; Σύμφωνα με τις δηλώσεις που έγιναν, ο Μητσοτάκης είπε στον Ερντογάν ότι συντάσσεται με την πρόταση του Αναστασιάδη για εξασφάλιση δίκαιου μεριδίου και στις δυο κοινότητες, από την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της Κύπρου. Ναι, αλλά ο Αναστασιάδης έχει φτάσει μέχρι την πρόταση για το άνοιγμα καταπιστευτικού λογαριασμού, στον οποίο θα μπαίνουν τα λεφτά από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, με δυνατότητα να γίνονται -υπό όρους- αναλήψεις από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, χωρίς όμως να αμφισβητείται το κυριαρχικό δικαίωμα της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στον έλεγχο των πόρων και στον έλεγχο αυτού του λογαριασμού. Ενώ, αντίθετα, η τουρκοκυπριακή πλευρά έχει υποβάλει επισήμως διά του Ακιντζί πρόταση για τη δημιουργία μικτής επιτροπής που θα διαχειρίζεται όλα τα σχετικά με τους υδρογονάνθρακες.
Αυτά έγιναν στο προσκήνιο. Οταν όμως πρόκειται για χρονίζοντα διεθνή ζητήματα όπως το Κυπριακό, τα σημαντικά γίνονται στο παρασκήνιο. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κατέστησε σαφές στους Αναστασιάδη και Ακιντζί ότι πρέπει να τελειώνουν με τη συμφωνία επί των «όρων αναφοράς», γιατί το Συμβούλιο Ασφαλείας ενοχλείται από την έλλειψη προόδου. Ομως, τα δυο μέρη δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε σ' αυτό, αφού δε συμφωνούν καν στο τι συμφωνήθηκε (αν συμφωνήθηκε) στο Κραν Μοντανά. Και το κυριότερο: η τουρκοκυπριακή πλευρά προσθέτει στην ατζέντα και το ενεργειακό που δεν υπήρχε στο Κραν Μοντανά. Γι' αυτό και η Τουρκία προτείνει, πριν από την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, να συγκληθεί μία πενταμερής (οι εκπρόσωποι των δύο κοινοτήτων και οι εκπρόσωποι των τριών εγυητριών δυνάμεων, Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας), ώστε να συμφωνηθούν εκεί οι «όροι αναφοράς». Οταν διαβάζεις σε ανταπόκριση φιλοκυβερνητικής εφημερίδας («Τα Νέα», 24.9.2019) ότι «η Τουρκία αναμένεται να θέσει ευθέως ζήτημα ενέργειας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και μάλιστα ως μείζον ζήτημα, με τις ενδείξεις να συνηγορούν ότι δεν θα βρει αντίσταση από τους διεθνείς παίκτες», καταλαβαίνεις ότι Αναστασιάδης και Χριστοδουλίδης «έφαγαν πόρτα» από τους εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών χωρών που προσπάθησαν να προσεγγίσουν. Και βέβαια, από τουρκοκυπριακής πλευράς εξακολουθεί να υφίσταται και ο μεγάλος εκβιασμός για εποικισμό της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.
Σχετικά Αρθρα
