Η ώρα των ιρακινών εκλογών έφτασε επιτέλους, αλλά το προεκλογικό κλίμα στο Ιράκ αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Μέσα στη βδομάδα πριν από τις εκλογές εκτελείται ο Γενικός Γραμματέας του δικαστικού συμβουλίου στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αντάρτες επιτίθενται ανοίγοντας πυρ στα γραφεία τριών πολιτικών κομμάτων στη Μπακούμπα, 65 χιλιόμετρα απ’ την πρωτεύουσα, μπαράζ εκρήξεων συγκλονίζει την περιοχή βόρεια του Κιρκούκ στο βορρά, παγιδευμένο αυτοκίνητο ανατινάζεται έξω απ’ τα γραφεία του «Δημοκρατικού Κόμματος Κουρδιστάν» στη Μοσούλη, βόμβα εκρήγνυται ακόμα και δίπλα στο κεντρικό γραφείο του κόμματος του δοτού «πρωθυπουργού» Ιγιάντ Αλάουι στην πράσινη ζώνη της Βαγδάτης και ο κατάλογος των επιθέσεων δεν έχει τελειωμό.
Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, δεν είναι πώς θα γίνουν αυτές οι εκλογές που παρά τη μικρή συμμετοχή που αναμένεται (ένας στους τέσσερις θα ψηφίσουν σύμφωνα με τον υπουργό Ηλεκτρισμού της δοτής κυβέρνησης!), τη νοθεία που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη προκειμένου να ενισχυθεί ο κατοχικός «πρωθυπουργός» Ιγιάντ Αλάουι (αν δεν κατορθώσουν να τον εκλέξουν) και τις επιθέσεις που θα τη σημαδέψουν, αλλά η επόμενη μέρα. Μια μέρα που θα ξημερώσει με περισσότερα προβλήματα απ’ την προηγούμενη. Κι αυτό γιατί οποιαδήποτε έκβαση της εκλογικής διαδικασίας είναι καταδικασμένη να καταλήξει σε πολιτική κρίση.
Εάν «εκλεγεί» ο Αλάουι, πράγμα που θα χρειαστεί εκτεταμένη νοθεία (δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε γι’ αυτό, γιατί θα υποτιμούσαμε τη νοημοσύνη των αναγνωστών μας), οι Σιίτες κληρικοί θα αντιδράσουν και οι οπαδοί των πιο ριζοσπαστικών απ’ αυτούς θα ξαναβρεθούν στους δρόμους με τα όπλα, μιας και ο Αλάουι δεν πρόκειται να δώσει τίποτα περισσότερο απ’ αυτά που έχει ήδη δώσει: δολοφονίες, βασανιστήρια, στήριξη της κατοχής. Ο ίδιος μάλιστα βγήκε προκλητικά πριν τις εκλογές και απέκλεισε κάθε σκέψη για χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων!
Απ’ την άλλη, εάν κερδίσει το φαβορί, δηλαδή η «Ιρακινή Εθνική Συμμαχία» του συνασπισμού των σιιτικών κομμάτων που ηγείται ο Σιστάνι, τα πράγματα δεν θα είναι καλύτερα. Γιατί οι υποστηρικτές του θα περιμένουν να ανακοινωθεί γρήγορα χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων και όσο θα αργούν να φύγουν τόσο θα φθείρεται η νέα κυβέρνηση που στα μάτια του ιρακινού λαού θα βαρύνεται με το ότι εκλέχτηκε με τις πλάτες των Αμερικάνων.
Οι Αμερικάνοι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το Ιράκ έτσι εύκολα, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει μια δική τους κυβέρνηση που θα κατορθώσει να καταστείλει το αντάρτικο. Επομένως, το αδιέξοδο θα ενταθεί και οι Αμερικάνοι θα βρεθούν απέναντι σε πολύ δύσκολες καταστάσεις με το ηθικό των στρατιωτών τους στο ναδίρ και το αντάρτικο ενισχυμένο. Αυτόν τον κίνδυνο παραδέχονται πια οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές και ΜΜΕ που περιγράφουν την κατάσταση με τα πιο μελανά χρώματα. Πολλοί απ’ αυτούς πιπιλίζουν την καραμέλα του εμφυλίου πολέμου, με την έννοια ότι οι Ιρακινοί Σιίτες και Σουνίτες θα αρχίσουν να πλακώνονται μεταξύ τους αφήνοντας κατά μέρος την αμερικάνικη κατοχή. Το να μιλάει κανείς για εμφύλιο πόλεμο στη συγκεκριμένη στιγμή είναι το ίδιο παράλογο σα να παρουσίαζε κανείς ως εμφύλιο την αντίσταση του ΕΛΑΣ στους Γερμανούς επειδή εκτελούσε συνεργάτες τους!
Ομως, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με εμφύλιο πόλεμο όπως τον παρουσιάζουν, αλλά με αντίσταση κατά της κατοχής και των συνεργατών της που δεν έχουν καμία επιρροή ακόμα και στις σιιτικές μάζες που θα ψηφίσουν τον Σιστάνι. Γιατί κι αυτές οι σιιτικές μάζες θα περιμένουν απ’ τον τελευταίο να δώσει τέλος στην κατοχή κι όχι να παίζει το δικό του παιχνίδι με τις πλάτες της, κάτι που έχει κάνει μέχρι τώρα. Κι αν μέχρι τώρα μπορούσε να το κάνει αυτό όντας στην αντιπολίτευση, δεν θα έχει τα περιθώρια να το συνεχίσει αν βγει κυβέρνηση.
Ενός κακού μύρια έπονται λοιπόν. Αν ένα πράγμα προκύπτει αβίαστα απ’ την εκλογική φάρσα και την όλη πορεία των γεγονότων είναι η παντελής αποτυχία των κατακτητών να σταματήσουν την αντίσταση του ιρακινού λαού και η κατάρρευση όλων των θεωριών για το αήττητο του αμερικάνικου στρατού. Οσοι διαλαλούν ότι το αντάρτικο δε μπορεί να μάχεται στα ίσα τον αμερικάνικο στρατό, είναι είτε αθεράπευτα ηλίθιοι είτε πολιτικοί απατεώνες.