Διαβάσαμε στον «Μικροπολιτικό» του Συγκροτήματος Μαρινάκη ότι ο «εσωτερικός έλεγχος» που έγινε στο υπουργείο Εσωτερικών για τη διαρροή των προσωπικών δεδομένων των εκλογέων εξωτερικού στην Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου βρίσκεται στη φάση της σύνταξης του πορίσματος και πως «δεν θα πρέπει από τον έλεγχο αυτόν να περιμένουμε να γίνουμε σοφότεροι για το πώς έφτασε ο εκλογικός κατάλογος εξωτερικού των εκλογών του 2023 στα χέρια του τέως «γαλάζιου» τομεάρχη αποδήμων, Νίκου Θεοδωρόπουλου και της Ασημακοπούλου». Σημειώνει με νόημα ο σχολιαστής του Συγκροτήματος: «Υποτίθεται πως η εσωτερική έρευνα θα μπορούσε να διαλευκάνει το ποιος ήταν ο υπάλληλος που έκανε τη διαρροή, αλλά οι ως τώρα πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι δεν προβλέπεται να αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες».
Αν τη δουλειά την είχε κάνει ένας υπάλληλος, εν αγνοία της πολιτικής ηγεσίας, αμφιβάλλετε ότι θα τον είχαν ήδη σκίσει; Ακόμα και νεοδημοκράτης να ήταν, θα τον χρησιμοποιούσαν σαν αποδιοπομπαίο τράγο. Ομως η δουλειά έγινε με εντολή άνωθεν και ο όποιος υπάλληλος ήταν απλά το εκτελεστικό όργανο. Οπότε τον καταλαμβάνει η ασυλία του «άνωθεν». Ποιος ή μάλλον ποια ήταν η «άνωθεν», όταν δόθηκαν τα δεδομένα στην βασιλοβαφτισιμιά; Η Κεραμέως, βεβαίως, βεβαίως.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Μαλλιοτραβήγματα ΒουΠου
Οπως ποδόσφαιρο…
Δεν καταλαβαίνουμε τα κακεντρεχή σχόλια για τη μεταγραφή του Ζαγοράκη από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ. Ποδοσφαιριστής δεν ήταν ο Ζαγοράκης; Δεν άφησε τον ΠΑΟΚ και πήγε στην ΑΕΚ. Δεν έχουν σπαταληθεί τόνοι μελανιού για να εξηγήσουν πως η εποχή της «φανέλας» και της «σημαίας» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και πως οι επαγγελματίες αθλητές είναι μόνο επαγγελματίες και όχι οπαδοί και γι’ αυτό έχουν κάθε δικαίωμα να αλλάζουν φανέλα, αν κρίνουν πως αυτό είναι προς συμφέρον τους. Γιατί να ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά στον επαγγελματικό αθλητισμό και άλλα στην επαγγελματική αστική πολιτική; Τα υπόλοιπα θα φανούν όταν ο ρέφερι σφυρίξει τη λήξη. Αν θα ξαναβγεί ο Ζαγοράκης, με πράσινη φανέλα πλέον, αν θα φέρει ψήφους στον πρόεδρο κραταιό Νικόλα ή αν θα του βγει «παλτό» κτλ.
Eπαγγελματίας του εθνικισμού
Ούτε η αντίστροφη (σε σχέση με τον Ζαγόρ) μεταγραφή του Πύρρου Δήμα από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ εντυπωσιάζει. Επαγγελματίας είναι ο άνθρωπος, «μεροκάματο» ψάχνει. Με τη διαφορά ότι τώρα πρέπει να διεκδικήσει ψήφο, ενώ ο Γιωργάκης του είχε χαρίσει μια έδρα στη Βουλή μέσω του ψηφοδέλτιου Επικρατείας. Κάποιοι σχολίασαν τη φωτογράφισή του στο φράχτη του Εβρου. Και πού θέλατε να πάει να φωτογραφιστεί, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής; Ψήφους από το ακροδεξιό εκλογικό ακροατήριο ψάχνει. Θα πουλήσει ό,τι ενδιαφέρει αυτό το ακροατήριο. Επειδή κάποτε είπε καναδυό κουβέντες ότι τον φώναζαν «βρομοαλβανό»; Αυτό που εννούσε και τότε ήταν πως αυτός είναι Ελληνάρας και δεν θα έπρεπε να τον συγχέουν με τους Αλβανούς, για τους οποίους έχει την ίδια γνώμη που έχει κάθε Ελληνάρας. Αντε τώρα…
Και στην κορφή ΜΑΒΗ…
Ο γιος και ο αδερφός Μπελέρι στο Μαξίμου. Ο γιος Μπελέρι στο συνέδριο της ΝΔ. «Ψήνεται» η υποψηφιότητα του έγκλειστου Φρέντι με το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Την επόμενη Δευτέρα θα ξέρουμε, αν η Χιμάρα της Αλβανίας θα αντιπροσωπεύεται με δύο υποψήφιους (Δήμα και Μπελέρι) στις ευρωεκλογές της Ελλάδας. Και για μεν τον Δήμα, εκείνο που θα σχολιαστεί είναι ο πολιτικός σαλταδορισμός του, που δεν είναι και τίποτα πρωτότυπο. Για τον Μπελέρι, όμως, αν τελικά θα είναι υποψήφιος της ΝΔ, θα έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι ταυτόχρονα εκλεγμένος δήμαρχος (έστω και σε αναστολή, λόγω ποινικής καταδίκης) σε μια χώρα και υποψήφιος ευρωβουλευτής σε μια άλλη χώρα.
Το μείζον, βέβαια, είναι η… ποιότητα αυτού του αδάμαντα του εθνικισμού. Η συμμετοχή του στη δολοφονική ΜΑΒΗ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Υπόθεση Μπελέρι: 30 χρόνια δεν μπορούν να εξαφανίσουν τόση βρομιά
Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο
Μπουμπούκος και Καρανίκας love! Τι δεν καταλαβαίνετε; Ο καθένας από τους δύο έχει ανάγκη τον άλλο. Ο ακροδεξιός Μπουμπούκος χρειάζεται λίγο αριστερό λούστρο και ο καταποντισμένος Καρανίκας χρειάζεται να δείχνει ότι είναι κάποιος.
