Ντροπή
Ο πενηντάχρονος αγρότης Γιώργος Λυμπερακάκης είναι αυτός που βρήκε και έσωσε το κοριτσάκι από τη Συρία, ο πατέρας του οποίου άφησε την τελευταία του πνοή μόλις πέρασε με το παιδί τον Εβρο. «Φαντάζομαι ότι θα σοκαριστήκατε στη θέα ενός νεκρού ανθρώπου και από πάνω του το παιδάκι του να κλαίει», παρατηρεί ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής». Και ο αγρότης δίνει την απάντηση-σοκ:
«Κοίτα, εγώ έχω ζώα και ζω στον κάμπο. Είμαι συνηθισμένος σε τέτοιες εικόνες. Εχω βρει πολλούς νεκρούς. Πέρυσι βρήκα πνιγμένα δυο παιδάκια. Νωρίτερα, έναν άλλον άντρα πεθαμένο στη σκοπιά ενός εγκαταλελειμμένου στρατιωτικού φυλακίου και μάλιστα το πτώμα του το είχαν φάει τα ποντίκια και οι αλεπούδες. Ζούμε πολλά τέτοια εμείς εδώ στον Εβρο, μη βλέπετε που δεν μαθαίνονται. Αυτό το ποτάμι είναι το ποτάμι της ντροπής για τον πολιτισμό μας».
Την ίδια μέρα, ο Σαμαράς έκανε περιοδεία στον Εβρο, επισκεπτόταν το φράχτη της ντροπής και επιδιδόταν σ’ ένα χρυσαυγίτικου τύπου ρατσιστικό παραλήρημα.
Υπερόπλα-νεροπίστολα
Η fast track προεκλογική περίοδος κορυφώθηκε αναγκαστικά από τις πρώτες μέρες της κι εμείς εντοπίσαμε αμέσως ότι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ δε γίνεται καθόλου (ούτε καν υπαινικτικά) λόγος για τα «υπερόπλα» με τα οποία θα κάνει τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και θα τους αναγκάσει να γονατίσουν.
Θυμίζουμε ότι κατά την προεκλογική περίοδο του 2012 το «υπερόπλο» για το οποίο μιλούσε ο Τσίπρας ήταν η απειλή κατάρρευσης της Ευρωζώνης, αν αποχωρούσε η Ελλάδα, ενώ κατά την προεκλογική περίοδο των περσινών ευρωεκλογών σε μια συνέντευξή του βάφτισε «υπερόπλο» τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες (τους υδατάνθρακες που έλεγε ο Καμμένος), τους οποίους χρειάζεται η ΕΕ για ν’ αποκτήσει ενεργειακή ανεξαρτησία.
Στην τωρινή προεκλογική περίοδο (και αρκετούς μήνες πριν απ’ αυτή), ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται μόνο το «ρεαλισμό» των απόψεών του, οι οποίες οδηγούν σε «αμοιβαία επωφελείς λύσεις», έχοντας πετάξει τα «υπερόπλα» στα σκουπίδια. Τυχαίο; Οχι βέβαια. Τα «υπερόπλα» υπονοούσαν εκβιασμό επί των δανειστών, ενώ οι «αμοιβαία επωφελείς λύσεις» προετοιμάζουν το έδαφος για τις διαδοχικές κωλοτούμπες.
Θίασοι ποικιλιών (1)
Για μια ακόμη φορά τα κόμματα προσπαθούν να φτιάξουν τα ψηφοδέλτιά τους σαν θιάσους ποικιλιών ή μάλλον σαν πανηγυρτζίδικα μπουλούκια που στήνουν τις τέντες τους το ένα απέναντι στο άλλο και προσπαθούν να τραβήξουν τους χωρικούς στο ταμείο τους. Εκτός από κάτι απίθανα πολιτικά σχήματα, τα οποία αποκτούν ξαφνικά αξία στο εκλογικό χρηματιστήριο και ανακοινώνουν συνεργασίες (αυτό αφορά κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ και τα μικρότερα σχήματα της «Κεντροαριστεράς», όπως το Ποτάμι και τη ΔΗΜΑΡ), αναζητούνται και λαμπερά ονόματα «των γραμμάτων, της τέχνης και του πολιτισμού» για να κοσμήσουν τα ψηφοδέλτια Επικρατείας, έστω και σε μη εκλόγιμες θέσεις. Αυτό επιβάλλει εδώ και χρόνια το πολιτικό μάρκετινγκ, αυτό γίνεται και τώρα. Οπότε το ενδιαφέρον περιορίζεται μόνο στα καινούργια ονόματα που θα καταφέρουν να προσελκύσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ.
Θίασοι ποικιλιών (2)
Και μια και μιλάμε για θιάσους ποικιλιών, να μην παραλείψουμε να σημειώσουμε το εσωκομματικό παζάρι που έγινε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ηρεμα κι ωραία, όπως ακριβώς το είχαμε προβλέψει. Οι Τσιπραίοι «έδωσαν» στους Λαφαζανικούς τον αποκλεισμό της ΔΗΜΑΡ και «πήραν» την Κοινωνική Συμφωνία της Κατσέλη, την Κίνηση Πράττω του Κοτζιά, την Κοινωνία Πρώτα των Βουδούρη-Παραστατίδη, την Αριστερή Προοπτική των Νεφελούδη-Μπαγεώργου (πρώην Δημαρίτες) και σίγουρα τους Τζάκρη-Μπόλαρη, που δεν ανακοινώθηκαν γιατί είναι άτομα.
Οι Λαφαζανικοί εξέφρασαν, βέβαια, τις αντιρρήσεις τους. Ομως, δεν έθεσαν σε ψηφοφορία την τροπολογία που είχαν ετοιμάσει. Επέλεξαν την αποχή από την ψηφοφορία, οπότε έμειναν όλοι ευχαριστημένοι. Οι Τσιπραίοι έκαναν τη δουλειά τους, όπως την είχαν σχεδιάσει, και οι Λαφαζανικοί διατήρησαν… τα νύχια τους καθαρά (βουτηγμένοι εξίσου στο βούρκο).
Γάτα με… ράσα
Λίγες μέρες πριν οριστικοποιηθεί στη Βουλή η αδυναμία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας και οδηγηθεί το πολιτικό σύστημα σε εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε το σόου της ευσέβειας, κανονίζοντας συνάντηση Τσίπρα-Ιερώνυμου στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης του ιερατείου, όπου ο Τσίπρας προσήλθε και έκανε αποθεωτικές δηλώσεις για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας.
Ο Ιερώνυμος, όμως, αφού πήρε ό,τι ήθελε, φρόντισε στο γεύμα να πετάξει το καρφί: «Οι καιροί είναι δύσκολοι και απαιτείται συναίνεση, ενότητα και σύνθεση για το καλό της πατρίδος και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής». Η δήλωση ερμηνεύτηκε, φυσικά, ως παρέμβαση υπέρ συναινετικής λύσης στην προεδρική εκλογή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να διαψεύσει ότι ο Ιερώνυμος έκανε τοποθέτηση για την προεδρική εκλογή, αλλά οι δεσποτάδες είναι… γάτες με ράσα. Το ίδιο βράδυ ο Ιερώνυμος πήγε να κάνει τα εγκαίνια ενός νέου μαγαζιού του ιερατείου («κοινωνικό παντοπωλείο») και επανήλθε: «Είμαι πατέρας πνευματικός και μπορώ να πω κάποια πράγματα παραπάνω. Το θέμα είναι τι βάζουμε πρώτα. Το κόμμα ή την πατρίδα. Χρειάζεται πολιτική και κοινωνική συναίνεση». Ετσι, απ’ όλο αυτό το νταραβέρι κερδισμένοι βγήκαν οι δεσποτάδες.
Κατάντια
Οπως και να το κάνουμε είναι κατάντια για τον κυρ-Φώτη να εμφανίζεται ως συναρχηγός με τον Χρυσόγελο στο σχήμα «Πράσινοι – Δημοκρατική Αριστερά». Και μάλιστα το «Πράσινοι» να μπαίνει πριν από το «ΔΗΜΑΡ» στον τίτλο του σχήματος. Μέσα σε μια διετία, βρέθηκε από το ζενίθ στο ναδίρ. Από «σοφός γέρος» της αστικής πολιτικής σε απόβλητο του πολιτικού συστήματος που του υποβάλλει όρους ο κάθε τυχάρπαστος Χρυσόγελος ξέροντας ότι τον βρίσκει σε μεγάλη ανάγκη.
Ας πρόσεχε, όμως. Νόμιζε πως μπορεί να τους βάλει όλους στο βρακί του και να κάνει παιχνίδι μοναχά για πάρτη του. Και δεν υπολόγισε καν στο ότι τα Τσιπράκια είχαν ήδη εξοντώσει έναν δεινόσαυρο (Αλαβάνο) και δεν το είχαν σε τίποτα να εξοντώσουν άλλον ένα. Είχε τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και την πάτησε, με αποτέλεσμα σήμερα να τον οικτίρουν και να τον λοιδορούν ακόμη και τα κνώδαλα της αστικής δημοσιογραφίας.
Δείγματα γραφής
Ο ΣΥΡΙΖΑ, προετοιμάζοντας από τώρα τον καπνό παραλλαγής με τον οποίο θα σκεπάσει τις κωλοτούμπες στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, άρχισε να κάνει ντόρο για ριζική αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης, με μείωση των υπουργείων και κατάργηση της στρατιάς των συμβούλων και των μετακλητών υπαλλήλων που συνοδεύουν τους υπουργούς και υφυπουργούς. Τα γραφεία των υπουργών, υφυπουργών, γενικών γραμματέων και διοικητών θα στελεχώνονται από τις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων διακήρυξε ο Τσίπρας.
Πάνω σ’ αυτό το θέμα δεν χρειάζεται να κάνουμε μελλοντολογία. Εχουμε ήδη σαφή δείγματα γραφής από τις τοπικές διοικήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Στην Περιφέρεια Αττικής ο σύντροφος της Δούρου, χωρίς καμιά θεσμική ιδιότητα, έχει γραφείο απέναντι από το γραφείο της περιφερειάρχη και λύνει και δένει. Και στο δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας διόρισαν ειδικό συνεργάτη του δημάρχου αποτυχόντα υποψήφιο της παράταξης, ο οποίος έχει συμβουλευτικό ρόλο στα τεχνικά ζητήματα, αλλά παράλληλα διατηρεί και το μελετητικό του γραφείο ως πολιτικός μηχανικός.
Σύμπτωση;
Καθώς διαβάζαμε τη δραματική έκκληση του Λαλιώτη προς τον Γιωργάκη να μη φτιάξει καινούργιο κόμμα διασπώντας το ΠΑΣΟΚ, θυμηθήκαμε ότι υπάρχουν τρία κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έχουν παροπλιστεί πολιτικά με δικές τους αποφάσεις: Κώστας Λαλιώτης, Βάσω Παπανδρέου, Γιώργος Σουφλιάς. Υπάρχει κάτι κοινό που συνδέει αυτά τα στελέχη: και τα τρία διετέλεσαν υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ και το όνομά τους συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες συμβάσεις στον τομέα των δημόσιων έργων, που όλες τους καταγγέλθηκαν στην εποχή τους ως σκανδαλώδεις. Λέτε να πρόκειται για σύμπτωση; Εμείς πάντως δεν πιστεύουμε σε τόσο απίθανες συμπτώσεις.
Αρχηγάρα
«Κάνουμε μια πολιτική συμμαχία, η οποία είναι μεγάλη αυτή τη στιγμή και αυτή η πολιτική συμμαχία θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές, γιατί όλοι αποδέχονται ότι αυτό που θα ακολουθήσουν είναι να ακολουθήσουν τις αποφάσεις του Ποταμιού, τις αποφάσεις του επικεφαλής, τις αποφάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ποταμιού». Ο Θεοδωράκης αυτοανακηρύσσεται σε… αρχηγάρα, προσπαθώντας να δείξει σε όσους μάζεψε και εξακολουθεί να μαζεύει στο Ποτάμι ότι πρέπει να τον υπακούν. Δεν είναι καθόλου δύσκολο, όμως, να αντιληφθεί κανείς πού τον έχουν γραμμένο όχι μόνο πολιτικά στελέχη με πολύχρονη πείρα, όπως ο Λυκούδης και η ομάδα του, αλλά ακόμη και νεοσσοί της αστικής πολιτικής όπως ο Τατσόπουλος.
Φουλ ακροδεξιά
Από την ακροδεξιά ατζέντα του Σαμαρά, μέσω της οποίας φιλοδοξεί να επαναπατρίσει ψήφους από τη Χρυσή Αυγή, δε θα μπορούσε να λείψει και μια επίσκεψή του στο φράχτη του Εβρου, η οποία συνοδεύτηκε από μια ανατριχιαστικά ρατσιστική δήλωση, την οποία θα ζήλευαν η Ζαρούλια με τον Κασιδιάρη: «Αυτός ο φράχτης που είναι πάνω από 10 χιλιόμετρα είναι το αποτρεπτικό εμπόδιο που απέτρεψε την εισροή χιλιάδων λαθρομεταναστών, που έμπαιναν ανεξέλεγκτα μέσα στην Ελλάδα μέσω Θράκης και που είχαν δημιουργήσει χρόνια το τεράστιο πρόβλημα που έζησε όλος ο ελληνικός λαός. Και είναι αυτός ο ίδιος ο φράχτης που ορισμένοι θέλουν να τον γκρεμίσουν, να τον ρίξουν. Γιατί η δική τους άποψη είναι ότι πρέπει να μπαίνουν οι λαθρομετανάστες και από πάνω να τους δίνουμε και ιθαγένεια και να τους δίνουμε και ασφαλιστικά ταμεία και νοσοκομειακή περίθαλψη. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να το επιτρέψει ο ελληνικός λαός».
Ανανέωση!
Oι αρχικές πληροφορίες από το επιτελείο της Χαριλάου Τρικούπη επιβεβαιώθηκαν και ο Βενιζέλος συναντήθηκε επίσημα με τον Φλωρίδη, για να ανακοινώσει ότι αυτός δέχτηκε να τοποθετηθεί επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Την απελπισία του Μπένι, ειδικά μετά το χτύπημα του Γιωργάκη, μπορούμε να την καταλάβουμε. Πού να βρει φίρμες που θα δεχτούν να ξεφτιλιστούν μ’ ένα κόμμα που κινδυνεύει ακόμη και να μη βρίσκεται στην επόμενη Βουλή; Ετσι, αναγκάστηκε να κάνει τεμενάδες στον Φλωρίδη, ένα δευτεροκλασάτο πολιτικό της περιόδου Σημίτη, ο οποίος «εδοξάσθη κρυπτόμενος». Τόσα χρόνια εκτός πολιτικής πασχίζει να φανεί πως είναι «κάτι», πότε παρέα με τον Αλέκο Παπαδόπουλο (που είναι ικανός μόνο στο τάβλι) και πότε παρέα με τη Διαμαντοπούλου, άλλο μισητό στην κοινωνία πρόσωπο, την οποία εγκατέλειψε την τελευταία στιγμή.