Να τελειώνει με τους λεγόμενους «αιώνιους φοιτητές» επιθυμεί το υπουργείο Παιδείας γι’ αυτό και έχει βάλει μπροστά νέα σχέδια, αφού η ρύθμιση Γιαννάκου, που περιέχεται στον νόμο πλαίσιο κρίνεται αντιλειτουργική.
Σύμφωνα με τον ειδικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας Β. Παπάζογλου «όποια ιδρύματα προσπάθησαν να τον εφαρμόσουν (το νόμο πλαίσιο) στέλνοντας συστημένες επιστολές, οι περισσότερες επιστράφηκαν διότι ήταν άγνωστη η κατοικία των φοιτητών. Αρα πρέπει να βρεθεί άλλος τρόπος». Ο «άλλος τρόπος», που μελετάται από το υπουργείο δεν είναι ακόμα γνωστός. Ακούγεται ότι θα δοθεί μια προθεσμία, μέσα στην οποία θα κληθούν όλοι να δηλώσουν εάν θέλουν να πάρουν πτυχίο. Ανεξάρτητα από τι τρόπος θα επιλεγεί για να ξεπεταχτούν έξω από τα Πανεπιστήμια οι «αιώνιοι φοιτητές», σημασία έχει ο στόχος και η πρεμούρα όλων των πολιτικών ηγεσιών του υπουργείου Παιδείας. Θέλουν να μηνύσουν στους φοιτητές ότι πέρασε ο καιρός που «ξυπνούσαν» πολιτικά μέσα στο Πανεπιστήμιο και δραστηριοποιούνταν ενεργά όχι μόνο για τα δικά τους προβλήματα, αλλά και για ευρύτερα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Αυτά θεωρούνται πια χαμένος χρόνος και εμπόδιο για τις σπουδές. Οι φοιτητές οφείλουν να είναι υποταγμένοι και να ενδιαφέρονται μόνο για τα μαθήματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα μπορεί να διαχειριστεί τη σπουδάζουσα νεολαία, ιδιαίτερα στους καιρούς μας, που τα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα γιγαντώθηκαν και πνίγουν και αυτούς και τις οικογένειές τους και το σύνολο των εργαζόμενων. Γι’ αυτό έχει πρεμούρα το υπουργείο να ξεκαθαρίσει με τους «αιώνιους φοιτητές», γιατί πρακτικά δεν επιβαρύνουν αυτοί το Πανεπιστήμιο, αφού δεν έχουν δικαίωμα στη φοιτητική μέριμνα (πάσο, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα). Και για έναν ακόμη λόγο: να περικοπούν δραστικά οι δαπάνες για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, να περιοριστούν στις τελείως απαραίτητες και να αποδοθεί η οικονομική διαχείριση πλήρως στα ίδια τα ιδρύματα (θα επιβαρυνθούν και με τη μισθοδοσία του προσωπικού και με τη φοιτητική μέριμνα), που θα τα οδηγήσει σε έναν διαρκή αγώνα δρόμου για την επιβίωση. Η εφαρμογή του μέτρου για τους «αιώνιους φοιτητές», είναι σίγουρο ότι θα πλήξει ιδιαίτερα τους νέους που προέρχονται από μεσαία και φτωχά στρώματα, αφού εξαναγκάζονται να «παγώνουν» τις σπουδές τους και να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα και αυτή η πλευρά αποκτά ιδιαίτερη διάσταση σήμερα, που η ανεργία και η κρίση έχει χτυπήσει τα νοικοκυριά.
Γιούλα Γκεσούλη
