Από την ερχόμενη Δευτέρα αρχίζει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η συζήτηση πάνω στην Κοινή Θέση του Συμβουλίου Υπουργών Εργασίας της ΕΕ των 27 κρατών επί του σχεδίου οδηγίας με την οποία ελαστικοποιείται ακόμη περισσότερο η οδηγία 88 του 2003. Με την οδηγία 88 δίνεται η δυνατότητα στους καπιταλιστές να απασχολούν τους εργάτες και εργαζόμενους μέχρι 13 ώρες την ημέρα και 65 την εβδομάδα για ένα χρονικό διάστημα δύο μηνών και τους υπόλοιπους δύο μήνες να μειώνουν τις ώρες απασχόλησης έτσι ώστε σε διάστημα 4 μηνών να είναι 48 ώρες κατά μέσο όρο η εβδομαδιαία απασχόληση.
Αυτή η οδηγία είχε συζητηθεί για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 10 Μάη του 2005 και είχαν ψηφιστεί μερικές τροπολογίες της. Ομως, η τροπολογία 20 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με την οποία ζητούνταν να καταργηθεί η ρήτρα εξαίρεσης από το άρθρο 6 της οδηγίας μέσα σε τρία χρόνια (με την εξαίρεση μπορούσαν οι καπιταλιστές να απασχολούν τους εργάτες για 65 ώρες τη βδομάδα), δεν έγινε δεκτή από το Συμβούλιο Υπουργών και την Κομισιόν στην Κοινή Θέση που συμφώνησαν στις 15 Σεπτέμβρη του 2008. Η τροπολογία 20 είχε αρχικά προταθεί από τον πρόεδρο της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και είχε γίνει δεκτή από την Επιτροπή αυτή. Επόμενο ήταν να επαναφέρει την τροπολογία αυτή ο πρόεδρος της επιτροπής και να την υιοθετήσει πάλι η Επιτροπή κατά τη συζήτηση που έγινε στις 4 Νοέμβρη του 2008. Ακόμη, τόσο ο εισηγητής όσο η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχαν συμφωνήσει σε άλλες τρεις τροπολογίες:
α) Οτι όλος ο χρόνος εφημερίας (ακόμη και ο λεγόμενος ανενεργός) θεωρείται χρόνος εργασίας.
β) Οτι μπαίνουν αυστηρότερες προϋποθέσεις για την υπέρβαση του εβδομαδιαίου χρόνου των 48 ωρών κατά τη διάρκεια της τριετίας.
γ) Οτι κατά τον υπολογισμό του συνολικού χρόνου εργασίας λαμβάνονται υπόψη όλες οι συμβάσεις του χρόνου εργασίας σε ό,τι αφορά εργαζόμενους σε περισσότερες θέσεις.
Περιμένουμε την επόμενη βδομάδα για να δούμε τι στάση θα κρατήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εάν δηλαδή θα ξαναφήσει και τις τέσσερις αυτές τροπολογίες. Εάν τις υιοθετήσει ξανά, τότε θα πρέπει να ξανατοποθετηθούν το Συμβούλιο Υπουργών και η Κομισιόν πάνω στις τέσσερις τροπολογίες. Αναλυτικά θα ξαναμιλήσουμε μετά τις ψηφοφορίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το Κοινοβούλιο δεν αμφισβήτησε την Κοινή Θέση του Συμβουλίου και της Κομισιόν και δεν κλείνει το δρόμο στη δυνατότητα των καπιταλιστών να απασχολούν τους εργαζόμενους 65 ώρες τη βδομάδα. Ας αφήσει, λοιπόν, τη δημαγωγία ο Δ. Παπαδημούλης, που προσπάθησε να πιστωθεί τις τροπολογίες αυτές και το σπουδαιότερο να τις παρουσιάσει ως πολύ σημαντικές, που αναιρούν δήθεν την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
