«Και το ΥΠΕΞ λάφυρο της οικογένειας Μητσοτάκη;» ρωτούσε στις 8 Μάη το Συγκρότημα Φιλιππάκη. Μιλούσε για «όργιο πληροφοριών, ψιθύρων και ανησυχιών, ότι η πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου προορίζεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για υπηρεσιακή υπουργός Εξωτερικών, μετά τις πρώτες εκλογές». Το δημοσίευμα ανέφερε ότι «η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, κατηγορείται στο παρασκήνιο από πολλούς διπλωμάτες , για την απαξίωση της διπλωματικής υπηρεσίας, της μετατροπής του ΥΠΕΞ σε πελατειακό-συγγενικό κλαμπ και την άνευ όρων στήριξη του δόγματος του προκεχωρημένου φυλακίου και αποτελεί επιλογή της οικογένειας Μητσοτάκη και όχι εθνική γραμμή. Πριν μεταβεί στην Ουάσιγκτον η κυρία Παπαδοπούλου, είχε αναλάβει για λίγους μήνες το διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού. Θα είναι πράξη αδιανόητη και κραυγαλέα αντιδεοντολογική να αναλάβει το ΥΠΕΞ. Ομως , η τοποθέτησή της απαιτεί λογικά και την συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ. Θυμίζουμε ότι η κυρία Παπαδοπούλου είχε απομακρυνθεί κακήν κακώς από την Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην ΕΕ, το 2015, καθώς , “συνελήφθη” να ενημερώνει συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά για τις διαπραγματεύσεις του Αλέξη Τσίπρα και της τότε κυβέρνησης με την ΕΕ, το πρώτο εξάμηνο του 2015, προκαλώντας την οργή του τότε πρωθυπουργού που απαίτησε την απομάκρυνσή της».
Πλέον ξέρουμε ότι η εν λόγω δεν έγινε υπηρεσιακή υπουργός Εξωτερικών. Πήγε στον κουβά το Συγκρότημα Φιλιππάκη ή κέρδισε «καίγοντας» την υποψηφιότητα Παπαδοπούλου; Δεν το ξέρουμε. Απλώς μάθαμε πως λύνουν τις διαφορές τους τα υψηλά κλιμάκια της κρατικής γραφειοκρατίας και πώς τα μιντιακά συγκροτήματα διαπλέκονται με τη διαχείριση της εξουσίας.
ΥΓ. Να ήταν άραγε ο Δένδιας, εκλεκτός του Συγκροτήματος Φιλιππάκη, η πηγή του «οργίου πληροφοριών, ψιθύρων και ανησυχιών»; Αυτού του τύπου οι πηγές δεν αποκαλύπτονται, όπως γνωρίζετε.
Για τα μπάζα
Ο ένας (Τζήμερος) ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την πολιτική (μην το δένετε και κόμπο). Ο άλλος (Κρανιδιώτης) ανακοίνωσε ότι δε θα κατέβει το μόρφωμά του στις επόμενες εκλογές και προτρέπει -εμμέσως πλην σαφέστατα- για ψήφο στη ΝΔ και «μέτωπο πάντα αριστερά». Ρίχνει κι ένα γλείψιμο στον Μητσοτάκη («ο Πρωθυπουργός έχει λοιπόν μια μοναδική ευκαιρία, πανίσχυρος ων, να κάνει σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, να ξεδοντιάσει τα αριστερόστροφα καρκινώματα στο κράτος…») και αναμένει.
Henry Kissinger is 100 years old, because neither God nor the Devil wants him!pic.twitter.com/AmNDWZuOhP
— Dr. Oddman 😷 aka Dark Brandon (@Iamoddman) May 24, 2023
O Kίσιντζερ έγινε 100 χρόνων και τα έχει τετρακόσια! Εσβησε και κεράκια σε ημερίδα του Economic Club της Νέας Υόρκης. Ζει γιατί δεν τον θέλουν ούτε ο θεός ούτε ο διάβολος έγραψε κάποιος Αμερικανός που δεν τον αγαπάει και πολύ (Δημοκρατικός προφανώς). Ο παππούς μου το έλεγε αλλιώς: «Δεν τρώει ο χάρος σκατά»!
Τα τιμαλφή του Θανάση
«Αρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή. Τα πέντε στάδια του πένθους είναι γνωστά. Πενθούμε λοιπόν αυτές τις μέρες. […] Ολα φυσιολογικά. Το αφύσικο είναι ότι δεν μας αφήνει ο Μητσοτάκης ούτε να πενθήσουμε στα σαράντα. Πάει για εκλογές σε έναν μήνα, να τελειώσει τη δουλειά. Να κερδίσει όχι αυτοδυναμία, αλλά παντοδυναμία. Ηγεμονία. […] Να τελειώσει και τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα που υποθέτει ότι τον έχει στο χέρι. Ζαλισμένο, καταπτοημένο, εν μέσω πένθους. Να προσφέρει, όπως κάποιοι πολιτικοί του πρόγονοι, το κεφάλι του Τσίπρα στους μεγάλους μάγιστρους». Κι αφού περιέγραψε «τα πάντα όλα» με την απαράμιλλη γραφίδα του, ο Θανάσης Καρτερός κατέληξε σε εγερτήριο σάλπισμα: «Ανατριχιάσατε; Αν ναι, τελειώνετε με το πένθος. Διατρέξτε γρήγορα όλα του τα στάδια κι αφήστε κάποια για μετά τις 25 Ιουνίου. Αντλήστε δύναμη από κάποιους που έμαθαν και μας έμαθαν να κάνουμε το πένθος πείσμα. Όπως ο Μανόλης Αναγνωστάκης: …όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα / έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω / πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες…». Ο Θανάσης Καρτερός στην «Αυγή», όταν οι υπόλοιποι συριζαίοι ήταν ακόμα παραζαλισμένοι.
Κοίτα, ρε παιδί μου, κάτι ταλεντάρες και τραγουδάνε στα νταμάρια της Κουμουνδούρου (παλαιότερα του Περισσού). Προτείνω να προσεγγιστούν τούρκοι παραγωγοί και να τους προταθεί ο Θανάσης ως σεναριογράφος σίριαλ με ηρωικό χαρακτήρα.
[Ολόκληρο το πόνημα του Θανάση, που προσφέρεται για στιγμές ευωχίας με παρέα και ούζο, φτάνει να βρεθεί ικανός στην απαγγελία συνδαιτυμών, εδώ]
Tο Χάρβαρντ βράβευσε τον Σαμαρά ως εξέχουσα προσωπικότητα των αποφοίτων του, απονέμοντάς του το βραβείο Alumni Achievement Award του Harvard Business School. Μας ενημέρωσε ο ίδιος ο Σαμαράς (σιγά μην ασχολούνταν κανένας άλλος) με… σεμνή ανάρτησή του στο facebook. Οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα, βέβαια, έχουν άλλοι γνώμη. Τον πέταξαν στο σκουπιδοτενεκέ κι αυτό ο Σαμαράς δεν το ξέχασε ποτέ. Οπως δεν ξέχασε τη σκηνή που αυτός παρακαλούσε τη Μέρκελ για λίγη χαλάρωση της μνημονιακής πολιτικής, μπας και καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές, και αυτή του έλεγε να κάνει τα μαθήματά του και να πάει στην τρόικα να τον εξετάσει.
