Το κείμενο που ακολουθεί έχει αποτυπωθεί σε ένα τετρασέλιδο φυλλάδιο, το οποίο διανέμεται από την «Κόντρα» σε χώρους δουλειάς (εργοστάσια, αμαξοστάσια, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες κτλ.).
Είναι μια μεγάλη καμπάνια που σκοπό έχει να θέσει στην εργατική τάξη όλα τα μεγάλα επίδικα της περιόδου που διανύουμε. Μιας περιόδου που -χωρίς να έχουν εκλείψει οι απειλές από την πανδημία του κοροναϊού, λόγω της άθλιας διαχείρισης της από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τις πλάτες όλου του αστικού πολιτικού συστήματος- χαρακτηρίζεται από το άπλωμα της πανδημίας των αντεργατικών μέτρων, μέσω των οποίων η κεφαλαιοκρατία προσπαθεί να φορτώσει τα βάρη της καπιταλιστικής ύφεσης στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζόμενων στρωμάτων.
«Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα όπλα τα οποία σήμερα επιστρατεύουμε στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά το κορωνοϊού δεν θα σιγήσουν την επόμενη ημέρα. Ολα τα εργαλεία τα οποία αναπτύσσουμε για τη θωράκιση της χώρας θα γίνουν τα μέσα για την ανοικοδόμηση του αύριο».
Κ. Μητσοτάκης, Βουλή, 2 Απρίλη 2020
Από την περίοδο της καραντίνας ήδη, ο Μητσοτάκης φρόντισε να περάσει το μήνυμα. Μιλώντας στη Βουλή, στις 2 Απρίλη αποτύπωσε ξεκάθαρα την αντεργατική και αντιλαϊκή κατεύθυνση που θα ακολουθήσει, για ακόμα μια φορά, ο ελληνικός καπιταλισμός για να αντιπετωπίσει τη νέα οικονομική κρίση του. Κρίση που ωρίμαζε πριν από την πανδημία και βρισκόταν προ των πυλών, αλλά με την πανδημία και λόγω της καραντίνας, η εκδήλωσή της επιταχύνθηκε, βάθυνε και επεκτάθηκε σε περισσότερους τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας.
Τα αντεργατικά μέτρα πάρθηκαν για να μείνουν
Οταν ξεκίνησε η καραντίνα και λίγο πριν απ’ αυτήν, άρχισε ο χορός των αντεργατικών μέτρων:
• Μαζικές απολύσεις
• Mαζική διαθεσιμότητα (αναστολή εργασίας), με προνοιακό επίδομα 534 ευρώ το μήνα
• Γιγάντωση της εκ περιτροπής εργασίας με το μισό μισθό
• Νέα περικοπή των εργατικών μισθών τουλάχιστον κατά 20%
• Επαναφορά της πολιτικής επιστράτευσης
• Ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας με χρήση της τηλε-εργασίας
Μας είπαν ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κοροναϊού. Τα μέτρα γίνονται μόνιμα. Στο όνομα της αντιμετώπισης της καπιταλιστικής ύφεσης.
Είναι τα εργαλεία που παγιώνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και θα χρησιμοποιήσουν οι καπιταλιστές -μαζί φυσικά με τα εκατοντάδες εκατομμύρια που ήδη άρχισαν να παίρνουν, με τη μορφή κρατικών ενισχύσεων, επιχορηγήσεων, άτοκων ή χαμηλότοκων δανείων (οι εργαζόμενοι θα τα πληρώσουν και αυτά μέσω της ληστρικής φορολογίας)- για να διατηρήσουν το μέγιστο κέρδος.
Οπως τα χρόνια των μνημονίων, έτσι και τώρα, όλα τα βάρη της κρίσης επιχειρούν να τα φορτώσουν στις πλάτες των εργατών και των εργαζόμενων.
Η προδιαγεγραμμένη αυτή πορεία, η θύελλα μιας νέας φτωχοποίησης, το βάθεμα της κινεζοποίησης, μπορεί να ανασχεθεί μόνο από ένα οργανωμένο και αποφασισμένο πανεργατικό-παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης.
Την οργανωμένη επίθεση των καπιταλιστών και του κράτους τους, μπορεί να τη σταματήσει μόνο η οργανωμένη αντίσταση των εργατών. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Ας θυμηθούμε τι έχει συμβεί.
Από τύχη γλιτώσαμε τα χειρότερα
Πέρασαν σχεδόν τέσσερις μήνες από το μερικό οικονομικό lockdown και τα μέτρα καραντίνας, χάρη στα οποία ο ελληνικός λαός στάθηκε τυχερός και γλίτωσε από εκατόμβες νεκρών. Και λέμε «τυχερός», γιατί η επιτυχία της καραντίνας δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιου οργανωμένου σχεδίου, όπως προσπαθούν να μας πείσουν η κυβέρνηση Μητσοτάκη, οι «ενσωματωμένοι» επιστήμονες και τα αστικά μέσα μαζικής παραπληροφόρησης.
Η επιτυχία της καραντίνας οφείλεται ξεκάθαρα σε δυο τυχαίες παραμέτρους:
– Πρώτον, στο γεγονός ότι η Ιταλία, πρώτη σε όλη την Ευρώπη, βίωνε τη διασπορά του ιού στην επικράτειά της και τις συνέπειες της επιδημίας COVID-19, δίχως μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και οικονομικού περιορισμού.
– Και δεύτερον, στον τρόμο που κυρίευσε τα κυβερνητικά στελέχη και τους «ενσωματωμένους» επιστήμονες στις αρχές Μαρτίου, από τα χιλιάδες κρούσματα, τους εκατοντάδες νεκρούς και τη γενικευμένη κατάρρευση του ιταλικού συστήματος υγείας, και τα οδήγησε στην απόφαση για lockdown. Οπως αποδείχτηκε, η διασπορά του ιού στη χώρα μας (και σε άλλες χώρες) ήταν ακόμα μικρή. Αυτό αποδείχτηκε σωτήριο.
Η κυβέρνηση, εκείνη τη χρονική στιγμή, δεν είχε την παραμικρή ιδέα για την έκταση της διασποράς. Δεν μπορούσε να έχει. Στη χώρα μας, ούτε στην αρχή ούτε κατά την εξέλιξη της πανδημίας, έγινε σοβαρός επιδημιολογικός έλεγχος, στηριζόμενος σε μαζικά μοριακά τεστ και τεστ αντισωμάτων. Η ζοφερή όμως εικόνα της Ιταλίας προοιώνιζε κάτι χειρότερο για τη χώρα μας, δίχως μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Ετσι, αναγκάστηκαν να κινηθούν προς την κατεύθυνση του lockdown. Με πόνο ψυχής για τις επιπτώσεις που θα επέφερε στην καπιταλιστική οικονομία.
Οπως όλες οι αστικές κυβερνήσεις, έτσι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι «ενσωματωμένοι» επιστήμονες έπαιξαν ρωσική ρουλέτα με την υγεία και τις ζωές του λαού μας. Μοναδικό κριτήριό τους υπήρξε (και εξακολουθεί να είναι) η μη διασάλευση της «κανονικότητας» του καπιταλισμού. Μοναδικός γνώμονας στη δράση τους είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Επαιξαν ρωσική ρουλέτα, όταν στις 31 του Γενάρη, με τον ιό να έχει αρχίσει να θερίζει στην Κίνα, ο Κικίλιας με τον πρόεδρο του ΕΟΔΥ Αρκουμανέα, βγαίνοντας από το Μαξίμου, δήλωναν ότι «η χώρα είναι προετοιμασμένη και θωρακισμένη», ότι «δεν πρέπει να υπάρχει ανησυχία», ότι «είναι μια λοίμωξη με χαμηλή μεταδοτικότητα, με μέτρια θνητότητα, σαν μια βαριά γρίπη. Αρα και να έρθει κάποια στιγμή στη χώρα μας, δε χρειάζεται να υπάρχει πανικός ή κάποια ανησυχία. Είμαστε έτοιμοι».
Επαιξαν ρωσική ρουλέτα, αφήνοντας ελεύθερη τη μετακίνηση ανθρώπων από την Ιταλία μέχρι τα μέσα Μάρτη. Μέχρι τότε, δεν είχε αποφασιστεί κανένα μέτρο καραντίνας για όσους έρχονταν από την, αποδεδειγμένα, πιο βαριά πληττόμενη από τον ιό χώρα της Ευρώπης.
Και αν στην αρχή της πανδημίας, μπορούσαν να κρύψουν τις αμαρτίες τους πίσω από την υποτίμηση του νέου ιού, τις παλινωδίες του ΠΟΥ και την απόκρυψη στοιχείων από την Κίνα και να τους αναγνωριστεί το ελαφρυντικό της ανικανότητας, από τις αρχές Μάρτη και μετά, κατά την κορύφωση της πανδημίας, που ο ιός είχε δείξει την αστραπιαία μεταδοτικότητά του και τα θανατηφόρα δόντια του, μόνο μια λέξη μπορεί να τους χαρακτηρίσει: εγκληματίες.
Εγκληματίες, αφού ποτέ δεν δημιούργησαν ένα μηχανισμό επιδημιολογικής επιτήρησης και συστηματικού δειγματοληπτικού ελέγχου, στηριζόμενο στην πραγματοποίηση μαζικού και επαναλαμβανόμενου τέστινγκ.
Που δεν προχώρησαν ούτε καν στη δημιουργία ενός μηχανισμού ελέγχου τήρησης των μέτρων προστασίας στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, τους οποίους και εξαίρεσαν από το lockdown, επιτρέποντας στους καπιταλιστές να ξεσαλώσουν. Το ιταλικό προλεταριάτο θρήνησε χιλιάδες νεκρούς γιατί οι καπιταλιστές του ιταλικού βορρά αρνήθηκαν να κλείσουν τις βιομηχανίες τους.
Στον τομέα της ενίσχυσης του διαλυμένου εθνικού συστήματος υγείας, παρά τους ψεύτικους αριθμούς και τις υποσχέσεις, το μόνο που έκαναν ήταν πρόχειρα μπαλώματα. Ακόμα και στη στελέχωση των νέων ΜΕΘ έκαναν ελάχιστες προσλήψεις επικουρικών και όχι μόνιμων γιατρών και κάλυψαν τα κενά με εσωτερικές μετακινήσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Με μεταθέσεις πήραν γιατρούς και νοσηλευτές από τα νοσοκομεία για να στελεχώσουν τις ΜΕΘ. Αδειασαν τα Κέντρα Υγείας για να καλύψουν τα κενά στα περιφερειακά νοσοκομεία. Και έκλεισαν τα περιφερειακά ιατρεία για να κρατήσουν ανοιχτά τα Κέντρα Υγείας, εκθέτοντας σε άμεσο κίνδυνο ηλικιωμένους ανθρώπους στα χωριά (δε σκοτώνει μόνο η CoviD-19).
Στις καθημερινές εκκλήσεις-καταγγελίες του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού για μέσα προστασίας και αναγκαίο εξοπλισμό, η κυβέρνηση απαντούσε με υποκριτικά χειροκροτήματα, ψεύτικους επαίνους και… χουντική λογοκρισία. Δεν ήταν καθόλου μικρός ο αριθμός του ιατρικού προσωπικού που νόσησε ή μπήκε σε αναγκαστική καραντίνα λόγω έκθεσης στον SARS-CoV-2, αποδυναμώνοντας ακόμα περισσότερο, σε κρίσιμες στιγμές, τα ήδη υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία (χαρακτηριστικό παράδειγμα το νοσοκομείο του Ρίου).
Και τώρα, που για χάρη των καπιταλιστών του τουρισμού, ανοίγουν άρον-άρον τα σύνορα της χώρας στους τουρίστες, ακόμα και από χώρες που επλήγησαν βαριά από την πανδημία του κοροναϊού, κάνουν ακριβώς την αντίστροφη κίνηση. Παίρνουν γιατρούς από τα κεντρικά νοσοκομεία της Αττικής και τους στέλνουν στα νησιά, με υποχρεωτική μετακίνηση και υπό την απειλή της επίταξης, για να αντιμετωπίσουν εισαγόμενα κρούσματα κοροναϊού. Ούτε είχαν, ούτε έχουν σκοπό να ενισχύσουν μόνιμα το εθνικό σύστημα υγείας.
Είναι άλλωστε δηλωμένα τα σχέδιά τους να προχωρήσουν σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) στοχεύουν να εκχωρήσουν στους ιδιώτες την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, να ανοίξουν το δρόμο στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα να μπουν μέσα στα νοσοκομεία, να δώσουν ακόμα και το μάνατζμεντ δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιώτες καπιταλιστές. Η πανδημία τους ανάγκασε να αναβάλουν τα σχέδιά τους. Δεν τα εγκατέλειψαν, όμως. Γι’ αυτό και δεν προχώρησαν ποτέ στην επίταξη του ιδιωτικού τομέα και τον άφησαν ελεύθερο να θησαυρίζει. Και να σκοτώνει ακόμα, όπως απέδειξε το έγκλημα στην ιδιωτική κλινική στο Περιστέρι με τους 13 νεκρούς νεφροπαθείς που άρπαξαν τον κοροναϊό ενώ πήγαιναν για αιμοκάθαρση.
Δεν τους καίγεται καρφί για την υγεία και τις ζωές των εργατών και των υπόλοιπων εργαζομένων. Κοινωνικά επικίνδυνοι, κυβέρνηση και «ενσωματωμένοι» επιστήμονες, κόπτονται μόνο για την ομαλή λειτουργία του συστήματος και για τις πολιτικές και επιστημονικές τους καριέρες. Γι’ αυτό και τέσσερις μήνες τώρα έχουν ταράξει το λαό στα ψέματα.
Με ψέματα πορεύτηκαν το δίμηνο της έξαρσης της πανδημίας, με ψέματα πορεύονται και τώρα. Με τη βοήθεια των αστικών ΜΜΕ, τα οποία μπούκωσαν με 20 εκατομμύρια ευρώ (χώρια την αναστολή καταβολής των 21 εκατ. ευρώ για τις τηλεοπτικές άδειες), για να «παίξουν» τα σποτάκια της Πολιτικής Προστασίας, έκρυψαν τις εγκληματικές τους ευθύνες πίσω από τη εκκωφαντική προπαγάνδα περί ατομικής ευθύνης. Μιλάνε για ατομική ευθύνη αυτοί που επέτρεψαν τη λειτουργία σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν είχαν να κάνουν με την παραγωγή και τη διανομή αγαθών πρώτης ανάγκης. Αυτοί που έστειλαν τα παιδιά μας στα σχολεία, αδιαφορώντας για τους κινδύνους, λόγω του αναπόφευκτου συνωστισμού. Μιλάνε για ατομική ευθύνη, ενώ έσπευσαν να ανοίξουν άρον-άρον την καπιταλιστική οικονομία, καταστρατηγώντας ακόμα και το αρχικό τους χρονοδιάγραμμα, για να στείλουν στον έξω κόσμο το μήνυμα της covid-free χώρας, με στόχο την ανάκαμψη του τουρισμού.
Κάτω από το χαλί της ατομικής ευθύνης προσπάθησαν να κρύψουν τις τεράστιες και εγκληματικές κρατικές ευθύνες, τόσο στον τομέα της διαχείρισης της πανδημίας όσο και στον τομέα της περίθαλψης αυτών που νόσησαν ή θα νοσήσουν. Ενώ κάνουν και την απαραίτητη προετοιμασία για να φορτώσουν στο λαό ένα ενδεχόμενο δεύτερο κύμα που μπορεί να κάνει την εμφάνισή του ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, λόγω της βιαστικής «επανεκκίνησης» της οικονομίας και του τουριστικού ανοίγματος.
Η «Κόντρα», από την αρχή αυτής της πανδημίας έχει ξεσκεπάσει, με πλούσια αρθρογραφία και ρεπορτάζ, με πολλές αποκαλύψεις, τα ψέματα και την παραπληροφόρηση της κυβέρνησης και των «ενσωματωμένων» επιστημόνων του ΕΟΔΥ και της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων. Οι οποίοι πρώτα έκαναν επικοινωνιακή και μετά ιατρική διαχείριση της πανδημίας. Θα χρειαζόμασταν όμως δεκάδες σελίδες για να τα εκθέσουμε αναλυτικά. Γι’ αυτό σας παραπέμπουμε στο site μας (www.eksegersi.gr – κατηγορία ΥΓΕΙΑ). Εκεί θα βρείτε όλο αυτό το τεκμηριωμένο και πλούσιο σε αποκαλύψεις υλικό.
Αντιμέτωποι με την πανδημία των αντεργατικών μέτρων
Η Ελλάδα ήταν και παραμένει ανοχύρωτη έναντι του κοροναϊού. Και αν στο πρώτο στάδιο της πανδημίας (με την οποία δεν έχουμε ξεμπερδέψει ακόμα) η εργατική τάξη στάθηκε «τυχερή» και γλίτωσε τους πολλούς θανάτους, που θα μπορούσαν όμως να ήταν σημαντικά λιγότεροι, στον εργασιακό τομέα μια άλλη «τύχη» την περιμένει. Εδώ τα πράγματα δεν ανήκουν στη σφαίρα του τυχαίου. Στη διαχείριση οικονομικών κρίσεων, οι καπιταλιστές και το κράτος τους, αιώνες τώρα, έχουν το know how.
Από τα μέσα Μάρτη, που άρχισαν να εφαρμόζονται μέτρα καραντίνας, φάνηκε καθαρά ότι η διαχείριση και αυτής της κρίσης θα γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο του κεφαλαίου. Η κεφαλαιοκρατία θα επιτεθεί με τη μεγαλύτερη σφοδρότητα στην εργατική τάξη, προκειμένου να της φορτώσει τα βάρη της κρίσης και να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία για περισσότερα κέρδη.
Είναι τα «όπλα» στα οποία αναφερόταν ο Μητσοτάκης και τα οποία «δεν θα σιγήσουν την επόμενη μέρα». Είναι «όλα τα εργαλεία τα οποία αναπτύσσουμε για τη θωράκιση της χώρας» και τα οποία «θα γίνουν τα μέσα για την ανοικοδόμηση του αύριο».
Μαζικές απολύσεις
Δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς ανεργία, χωρίς δεξαμενή με διαθέσιμους άνεργους εργάτες. Είναι βασικός οικονομικός νόμος του καπιταλισμού. Νόμος αναπόφευκτος και ισχυρός όπως οι νόμοι που ισχύουν στη φύση. Το μόνο που αλλάζει είναι το μέγεθος της ανεργίας. Μεγαλώνει σε περιόδους κρίσης, σαν τη σημερινή, και μικραίνει σε περιόδους που ο καπιταλισμός μπαίνει σε φάση σχετικής ανάκαμψης. Οι μαζικές απολύσεις αποτελούν βασικό εργαλείο που έχει στα χέρια του το κεφάλαιο για να αντιμετωπίσει την οικονομική του κρίση. Μόλις η καπιταλιστική παραγωγή μπει σε ύφεση και εμφανιστεί πτώση στην κατανάλωση (είτε παραγωγική, είτε ατομική), οι εργάτες σπρώχνονται κατά χιλιάδες έξω από την παραγωγή και τη διανομή. Πάντα με τις πλάτες των αστικών κυβερνήσεων.
Σαρανταπέντε μέρες από τη λήξη της «αναστολής της σύμβασης» είναι η περίοδος χάριτος που έδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην εργατική τάξη. Μετά τις σαρανταπέντε μέρες, οι καπιταλιστές θα μπορούν ελεύθερα να απολύουν εργάτες και εργαζόμενους. Απολύσεις που θα τις βαφτίσουν και αυτές οικειοθελείς αποχωρήσεις (απαιτείται μόνο η υπογραφή εργοδότη). Ετσι και τις αποζημιώσεις θα γλιτώνουν και τις απολύσεις θα κρύψουν.
Mαζική διαθεσιμότητα (αναστολή σύμβασης) με προνοιακό επίδομα 534 ευρώ το μήνα
Το προνοιακό βοήθημα των 800 ευρώ που τόσο διαφημίστηκε από τους προπαγανδιστές της κυβέρνησης, ως φιλεργατικό και φιλολαϊκό μέτρο, είναι επί της ουσίας, μέτρο ενίσχυσης των καπιταλιστών. Οχι μόνο δεν κατέβαλαν πλήρη μισθό και πλήρη ασφάλιση στους μοναδικούς παραγωγούς όλου του κοινωνικού πλούτου, αλλά η κυβέρνηση φρόντισε να τους απαλλάξει και από την υποχρέωση που ο νόμος 3198/1955 ορίζει. Να καταβάλλουν στους εργαζόμενους το 1/2 των αποδοχών τους και να τους ασφαλίζουν στο ΙΚΑ για όσο διάστημα η επιχείρησή τους βρίσκεται σε προσωρινή αναστολή της δραστηριότητάς της.
Οι εργάτες για τον ενάμιση μήνα του lockdown έπρεπε να πάρουν τουλάχιστον 1.300 ευρώ (650 + 325 + 325 δώρο Πάσχα). Ετσι, οι μεν καπιταλιστές δεν πλήρωσαν τίποτα, το δε κράτος κατέβαλε 500 ευρώ λιγότερα.
Αλλά και πόσοι εργαζόμενοι πήραν τελικά το περιβόητο βοήθημα; Στις δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, το νούμερο αυτό έφτασε μέχρι και 1,7 εκατομμύρια. Ο Χαρδαλιάς, όμως, άθελά του, τους ξεμπρόστιασε. Στις 10 Μάη δήλωνε: «Στο δεύτερο στάδιο δηλαδή της επανεκκίνησης της οικονομίας, επανέρχονται στην εργασία τους 155.962 εργαζόμενοι, δηλαδή το 22,5% των εργαζομένων που τέθηκαν σε αναστολή». Αρα το 100% των εργαζομένων που τέθηκαν σε αναστολή και πήραν το προνοιακό επίδομα, είναι το πολύ 693.164.
Από το προνοιακό βοήθημα των 800 ευρώ, εξαιρέθηκαν φυσικά με το καλημέρα, όλοι οι ανασφάλιστοι και εποχικοί εργάτες και εργαζόμενοι.
Εκ περιτροπής εργασία
Με το ένατο άρθρο της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 20ής Μάρτη, η κυβέρνηση επέτρεψε στους καπιταλιστές να αλλάξουν μονομερώς τις συμβάσεις εργασίας όλων των εργατών και εργαζόμενων και να τις μετατρέψουν, για έξι μήνες, σε συμβάσεις εκ περιτροπής εργασίας. Οι καπιταλιστές θα μπορούν να απασχολούν τους εργάτες για δύο εβδομάδες το μήνα και να τους καταβάλλουν τον μισό μισθό. Από το άλλο μισό, ένα 60% (30% του συνόλου) θα πληρώνει το κράτος. Αρα, ο εργαζόμενος θα υποστεί μια μείωση 20% και όλοι οι μισθοί θα συμπιεστούν στα επίπεδα του κατώτατου μισθού των 650 ευρώ.
Για να μην παραπονιούνται οι καπιταλιστές, η κυβέρνηση θέσπισε και επιδότηση του 60% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για το διάστημα που δε θα εργάζεται ο εργαζόμενος.
Το αντεργατικό μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας μπορούν να το χρησιμοποιούν όλες οι επιχειρήσεις, αρκεί ο τζίρος τους την προηγούμενη περίοδο να είναι μειωμένος κατά 20% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι σε έξι μήνες, με την κρίση να βρίσκεται στη κορύφωσή της, η κυβέρνηση θα δώσει νέα παράταση σε αυτό το επαίσχυντο μέτρο. Αυτή, άλλωστε, είναι και η κατεύθυνση της ΕΕ. Το πρόγραμμα SURE της Κομισιόν, συνολικού ύψους 100 δισ. ευρώ από δάνεια, καταρτίστηκε για να επιδοτήσει αυτήν την εκ περιτροπής εργασία.
Πολιτική Επιστράτευση
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, φρόντισε με το δωδέκατο άρθρο της ΠΝΠ της 20ής Μάρτη, να ενεργοποιήσει τον αντιδραστικό θεσμό της πολιτικής επιστράτευσης και της κάθε μορφής επίταξης των εργατών και εργαζόμενων για την αντιμετώπιση απεργιών.
Ξεσαλωμένοι οι καπιταλιστές, ζητούν να μετατραπούν οι εργαζόμενοι σε πράγματα που θα μπορεί να τα νοικιάζει ο ένας καπιταλιστής στον άλλον. Με την χρήση της τηλε-εργασίας σπρώχνουν την εργάσιμη μέρα στα ακρότατα όριά της, απομυζώντας ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι απλήρωτης εργασίας.
Την ώρα που στήνουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους, που μονιμοποιούν νέα αντεργατικά μέτρα, τα οποία έρχονται να προστεθούν πάνω στη δεκάχρονη μνημονιακή βαρβαρότητα, την ίδια ώρα κυβέρνηση και ευρωπαϊκοί θεσμοί ετοιμάζονται να μπουκώσουν με κρατικό χρήμα τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Η ευρωπαϊκή «αλληλεγγύη», στην οποία αναφέρονται, είναι αλληλεγγύη στο Κεφάλαιο.
Ταξική οργάνωση
Ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ιστορικά τελειωμένο. Ενα σύστημα εχθρικό προς τους εργαζόμενους. Ενα σύστημα εχθρικό ακόμα και για τον αέρα που αναπνέουμε. Μπροστά στην εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους, είναι ικανός να διαπράξει οποιοδήποτε έγκλημα κατά της φύσης και της ανθρωπότητας. Η πανδημία του νέου κοροναϊού αποκάλυψε από μια άλλη σκοπιά τον αγριανθρωπισμό του. Το δόγμα «πρώτα η οικονομία», σημαίνει πρώτα τα κέρδη, έστω κι αν χρειαστεί να οδηγηθούν στο θάνατο χιλιάδες άνθρωποι μέσα σε λίγο χρόνο.
Οι εργαζόμενοι, οι μοναδικοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, καταδικάζονται ακόμα μια φορά στη φτώχεια, τη μιζέρια, την πείνα και τη δυστυχία. Καλούνται να σηκώσουν ξανά τα βάρη μιας νέας κρίσης της καπιταλιστικής παραγωγής.
Κανένα μέλλον δεν υπάρχει για την εργαζόμενη κοινωνία σ’ αυτό το σύστημα. Μόνο εκμετάλλευση, καταπίεση, ακόμα και θάνατος. Για να αντιμετωπίσει, όμως, αποτελεσματικά την νέα επίθεση που δέχεται από τους καπιταλιστές και το κράτος τους, για να καταφέρει να σπάσει τον κύκλο της κινεζοποίησης, να σταματήσει την πορεία προς τη νέα φτωχοποίηση, η εργατική τάξη πρέπει να οργανωθεί ταξικά.
Χωρίς ταξική οργάνωση, αναθέτοντας την σωτηρία της σε πολιτικούς μεσσίες κι εκτονώντας την οργή της στις κοινοβουλευτικές κάλπες, η εργατική τάξη θα βιώσει ακόμα μια φορά τον πόνο, την απόγνωση και τη δυστυχία που βίωσε την περίοδο των μνημονίων. Και αυτήν τη φορά από πολύ χειρότερη αφετηρία. Χωρίς οργανωμένη, ισχυρή και αποτελεσματική αντίσταση θα ξαναδεί μαζικά την πείνα να επιστρέφει στις εργατικές οικογένειες, τα παιδιά της να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, τους ανθρώπους της να κρεμιούνται από τα δέντρα της πλατείας Συντάγματος ή να πνίγνονται από τις αναθυμιάσεις από τα μαγκάλια, που θα ανάβει για να ζεσταθεί.
Πρέπει να οργανωθούμε ταξικά στους εργασιακούς χώρους για τον καθημερινό οικονομικό αγώνα. Για να μπορέσουμε να αγωνιστούμε σκληρά και νικηφόρα για καλύτερο μεροκάματο, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, πλήρη ασφάλιση, υψηλότερες συντάξεις. Για να μπορέσουμε να προστατευτούμε από τον ηθικό και φυσικό εκφυλισμό του καπιταλισμού. Για να διεκδικήσουμε την προστασία των άνεργων μελών της τάξης μας και την προστασία της δημόσιας υγείας. Για να είμαστε «ελεύθεροι» να επιλέγουμε τα μέσα πάλης με κριτήριο την αποτελεσματικότητά τους και όχι με βάση την αστική νομιμότητα. Για να χρησιμοποιούμε εκείνες τις μορφές αγώνα που θα τραντάζουν συθέμελα την ομαλή λειτουργία του συστήματος και θα δημιουργούν όρους νίκης κάθε μικρού ή μεγάλου αγώνα.
Η εργατική τάξη πρέπει να οργανωθεί ταξικά και στο πολιτικό επίπεδο. Να αποκτήσει ξανά την δική της ταξική πολιτική οργάνωση που θα της δώσει τα εφόδια για να καθαρίσει τη συνείδησή της από τη χρόνια αστική βρωμιά, από τα ιδεολογήματα με τα οποία την έχουν ποτίσει, δεκαετίες τώρα, οι κρυφοί και φανεροί μηχανισμοί του κεφαλαίου. Για να ξαναδεί καθαρά το ιστορικό της καθήκον και να φωτίσει τον δρόμο που θα την οδηγήσει σε ένα μέλλον πανανθρώπινο, υγιές, απαλλαγμένο από την εκμετάλλευση και την καταπίεση, το μόνο μέλλον που της αρμόζει: τον κομμουνισμό. Μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς καπιταλιστές και εργάτες, με την πιο πλατιά δημοκρατία για τους ανθρώπους της δουλειάς.
Το χρωστάμε στους ταξικούς μας προγόνους. Το οφείλουμε στους ταξικούς μας απογόνους.
ΙΟΥΝΗΣ 2020
