Οσο περισσότερο υπονομεύεται συνολικά το κύρος της κυβέρνησης, και στη συνέχεια όσο διαλύονται δεσμοί που έγιναν ισχυροί την προηγούμενη δεκαετία, στην προσπάθεια των δημοκρατικών πολιτών να διασωθεί η χώρα και να μείνει στην ευρωζώνη και στην Ευρώπη, τόσο ενισχύεται ο ΣΥΡΙΖΑ: ένας χώρος που δεν φαίνεται να έχει διακριθεί ιδιαίτερα στην προάσπιση της δημοκρατίας – από τον Σεπτέμβριο δύο ειδικά δικαστήρια θα μας θυμίσουν μερικά από εκείνα τα επεισόδια. (…) Νομίζω ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης, το κόμμα του οποίου τραυματίστηκε ιδιαίτερα στην προσπάθεια να διασωθεί η χώρα, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της και η δημοκρατία, έχει κάθε λόγο να διαμαρτύρεται – αλλά δεν έχει κανένα λόγο να κάνει διαλυτική αντιπολίτευση. Οι φωνές με στόχο την υπονόμευση της σταθερότητας ευνοούν μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ και το σχέδιό του για επιστροφή στην εξουσία.
Ηλίας Κανέλλης
(Δεν νομίζουμε πως ο Ανδρουλάκης και η παρέα του ενδιαφέρονται για το «κύρος της κυβέρνησης» Μητσοτάκη. Αν το έκαναν, τότε θα ήταν χειρότεροι από γιουσουφάκια. Σε… τρύπια αυτιά απευθύνονται οι εκκλήσεις του κάθε Κανέλλη να μην κάνει το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ «διαλυτική αντιπολίτευση». Το πολύ ν’ ακούσουν ο Λοβέρδος και η Καΐλή και κάτι μπάζα του παλιού ΠΑΣΟΚ τύπου Φλωρίδη και Διαμαντοπούλου. Οσο για τους «ισχυρούς δεσμούς της προηγούμενης δεκαετίας», τους έκοψε ακόμη και ο Βενιζέλος! Τι μένει; Ο θρήνος του παπαγάλου που τον έχει ζώσει η φωτιά και του έχουν κόψει τα φτερά για να μην μπορεί να πετάξει)