«Πρώτα ο θεός, το μέλλον μας είναι κοινό όπως το παρελθόν μας. Για τον λόγο αυτόν, δεν θα μπούμε στα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών που διαχωρίζουν, διαιρούν, διχάζουν και κυριαρχούν με τακτικές, στρέφουν τους αδελφούς τον ένα εναντίον του άλλου και εκμεταλλεύονται τους πόρους τους. Δεν θα ξεγελαστούμε από εκείνους που προσπαθούν να σπείρουν τη διχόνοια σε αυτά τα εδάφη». Αυτά είπε, μεταξύ πολλών άλλων, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στο περιφεριακό συνέδριο του κόμματός του (ΑΚΡ) στην Τραπεζούντα. .
Αντιιμπεριαλιστής ο Ερντογάν; Οσο αντιιμπεριαλιστής ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο πρόεδρος της Τουρκίας ξέρει καλά τα αισθήματα που επικρατούν στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Και χρησιμοποιεί αντιιμπεριαλιστική ρητορική, που παραπέμπει στους αντιαποικιοκρατικούς αγώνες της περιόδου μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, αντικαθιστώντας την παλιά «παξ οτομάνα» με ένα σχέδιο «συνεργασίας», στο οποίο η Τουρκία θα παίζει εξέχοντα ρόλο, ως η ισχυρότερη περιφερειακή δύναμη της περιοχής.
Ο νεο-οθωμανισμός δεν πουλάει στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Στην εθνική συνείδηση των λαών της περιοχής η αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού κατέχει εξέχουσα θέση. Αυτό ο Ερντογάν το ξέρει καλά, γι’ αυτό και ντύνεται Μουσταφά Κεμάλ, θυμίζοντας στους λαούς της περιοχής τους αντιαποικιοκρατικούς αγώνες τους, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια ιδεολογική βάση για την αναγόρευση της Τουρκίας σε εγγυήτρια δύναμη της ειρήνης και των σχέσεων καλής γειτονίας στην περιοχή.
«Πρώτα απ’ όλα, όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η εποχή των όπλων, της βίας, της τρομοκρατίας και του να παριστάνουμε τους καντινιέρηδες στηριζόμενοι στους ιμπεριαλιστές έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί», κραυγάζει ο Ερντογάν. Και συνεχίζει: «Δεν θα επιτρέψουμε να χτιστούν νέα τείχη ανάμεσα σε εμάς και τους αδελφούς και τις αδελφές μας, με τους οποίους μοιραζόμαστε την ίδια γεωγραφία και ζούμε δίπλα-δίπλα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τούρκοι, Κούρδοι, Αραβες, Πέρσες, είμαστε οι αρχαίοι ιδιοκτήτες αυτής της γεωγραφίας. Είμαστε μαζί εδώ και αιώνες, είμαστε μαζί, μοιραζόμαστε ένα κοινό παρελθόν. Κανείς δεν θα μπορέσει να μπει ανάμεσά μας. Κανείς δεν θα μπορέσει να διαταράξει την παμπάλαιη ενότητά μας. Κανείς δεν έχει τη δύναμη να δυναμιτίσει αυτή την αδελφότητα και κανείς δεν θα μπορέσει να το κάνει. Είμαστε ένα και μαζί στα 783 τετραγωνικά χιλιόμετρα της πατρώας γης. Είμαστε όλοι αδέρφια από πάππου προς πάππο».
Ο προσεκτικός παρατηρητής βλέπει ότι από το λόγο του Ερντογάν απουσιάζει κάθε θρησκευτική αναφορά. Οι αναφορές του είναι καθαρά εθνικές. Κίνηση έξυπνη από τη μεριά του, καθώς οι δύο ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής, η Τουρκία και το Ιράν, μοιράζονται διαφορετικά δόγματα του Ισλάμ. Από την άλλη, στη Συρία, που αποτελεί το επίδικο αυτής της περιόδου, πέρα από τους σουνίτες της Χαϊάτ Ταχρίρ Αλ-Σαμ, υπάρχουν οι αλαουίτες και οι χριστιανοί, βασικά στηρίγματα του καθεστώτος Ασαντ και καθόλου αμελητέο πληθυσμιακό μέγεθος στον αραβικό πληθυσμό της Συρίας. Ο Ερντογάν, γνωρίζοντας πως το σουνιτικό Ισλάμ δεν μπορεί να αποτελέσει ιδεολογικό συνδετικό ιστό στην ευρύτερη περιοχή, επιλέγει τις αναφορές στα έθνη και στο αντιιμπεριαλιστικό τους παρελθόν.
Αλαουίτες είναι στην πλειοψηφία τους και οι Κούρδοι. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ερντογάν τους συγκαταλέγει ανάμεσα στα έθνη της περιοχής. Είναι έτοιμος να αναγνωρίσει την κουρδική εθνική ταυτότητα, να αναγνωρίσει μια περιορισμένη «πολιτιστική αυτονομία» (το είχε κάνει τα πρώτα χρόνια της μακράς ηγετικής του θητείας στην Τουρκία, όταν επέτρεψε τηλεοπτικές εκπομπές στην κουρδική γλώσσα), φτάνει οι Κούρδοι να απεμπολήσουν το δικαίωμά τους στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους και να παραμείνουν ως μειονότητες στα τέσσερα κράτη της περιοχής: Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Ιράν.
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, ο λόγος του Ερντογάν είναι ο παραδοσιακός κεμαλικός σκληρός εθνικιστικός λόγος, διανθισμένος με ολίγον Κάιζερ: «Οσοι κάνουν δουλειές με το μυαλό των εχθρών της Τουρκίας θα έρθουν τελικά αντιμέτωποι με τις αναλλοίωτες πραγματικότητες της γεωγραφίας. Ο άλλος τρόπος θα ήταν να δείξουμε τη σιδερένια γροθιά της Τουρκίας, που είναι τυλιγμένη σε βελούδινο γάντι, καθώς η χώρα διανύει την πιο ισχυρή της περίοδο». Αναφέρεται, φυσικά, στο ΡΚΚ.
Και συνεχίζει: «Με τη λαϊκή επανάσταση στη Συρία στις 8 Δεκέμβρη, οι ελπίδες της αυτονομιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης προσέκρουσαν και εδώ σε τοίχο. Η νέα κυβέρνηση στη Συρία είναι ανένδοτη όσον αφορά την εδαφική ακεραιότητα της χώρας». Στην τελευταία αναφορά περικλείεται και μια προειδοποίηση προς τον Αλ-Ζολάνι. Ο Ερντογάν υποδεικνύει στην κυβέρνηση της Δαμασκού να συνοδέψει τις φιλοτουρκικές δυνάμεις του Συριακού Εθνικού Στρατού στις επιθέσεις εναντίον των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία, ώστε αυτοί να εκδιώξουν τους αντάρτες του ΡΚΚ από την περιοχή τους και να δηλώσουν απόλυτη υποταγή στη Δαμασκό.
Επειδή ο Αλ-Ζολάνι και η Χαϊάτ Ταχρίρ Αλ-Σαμ δεν έχουν κάνει κίνηση εναντίον των Κούρδων, ο Ερντογάν τους χαρακτηρίζει μεν «ανένδοτους», προειδοποιεί όμως, εμμέσως πλην σαφώς, πως αν η Δαμασκός δεν υποτάξει τους Κούρδους, θα αναλάβει να τους υποτάξει η Τουρκία. Η προειδοποίηση απευθύνεται και προς τις ΗΠΑ, που έχουν εξοπλίσει με ελαφρύ οπλισμό τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις για να πολεμήσουν ενάντια στο ISIS, να μην στηρίξουν οποιοδήποτε σχέδιο πολιτικής αυτονομίας των κουρδικών περιοχών της Συρίας, γιατί κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου και θα τροφοδοτούσε με νέο αέρα το αίτημα των Κούρδων της Τουρκίας για ανεξαρτησία.
«Το τέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης πλησιάζει. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να παραδώσουν τα όπλα τους, να εγκαταλείψουν την τρομοκρατία και να διαλύσουν την οργάνωση. Διαφορετικά, θα αντιμετωπίσουν τη σιδερένια γροθιά της Τουρκίας», κατέληξε ο Ερντογάν.
Οι κινήσεις προς τον φυλακισμένο Οτζαλάν, να ανταλλάξει τη φυλάκισή του με κατ’ οίκον περιορισμό, φτάνει να ρίξει το βάρος του υπέρ του αφοπλισμού των ανταρτών του ΡΚΚ, εντάσσονται στην ίδια στρατηγική του Ερντογάν που θεωρεί την κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ και την εικόνα χάους που ακόμα επικρατεί στη Συρία μια ευκαιρία για να υποτάξει τους Κούρδους της Τουρκίας και ταυτόχρονα να αναβαθμίσει το ρόλο της Τουρκίας, του μοναδικού κράτους μέλους του ΝΑΤΟ στην περιοχή.