Ο Καλογρίτσας έστειλε στην Προανακριτική της Βουλής κάποια τιμολόγια και κάποια SMS που είχε ανταλλάξει με τον Ν. Παππά. Πότε τα έστειλε; Οταν η Προανακριτική είχε ήδη ολοκληρώσει την ακροαματική διαδικασία και ο κατηγορούμενος είχε απολογηθεί (δι’ υπομνήματος, όπως έχει δικαίωμα)!
Γιατί ο Καλογρίτσας δεν προσκόμισε αυτά τα έγγραφα στη διάρκεια της πολυήμερης κατάθεσής του στην Προανακριτική; Γιατί δε δήλωσε, έστω, ότι έχει μερικά έγγραφα ακόμη, τα οποία θα τα βρει και θα τα στείλει; Δεν του είπαν οι δικηγόροι του ότι δεν μπορεί να στείλει έγγραφα σε μια ποινική διαδικασία που έχει ολοκληρωθεί και αναμένεται μόνο η απόφαση;
Και πώς η Προανακριτική δέχτηκε να παραλάβει στοιχεία μετά την απολογία του κατηγορούμενου; Κάθε χρήση αυτών των στοιχείων στο πόρισμα της Προανακριτικής είναι παράνομη, διότι ο κατηγορούμενος δεν ενημερώθηκε γι’ αυτά τα στοιχεία και δεν είχε τη δυνατότητα να τα αντικρούσει. Οι δικονομικοί κανόνες είναι σαφέστατοι: αν η πλειοψηφία της Προανακριτικής κάνει χρήση αυτών των εγγράφων για να παραπέμψει τον Παππά, η διαδικασία είναι άκυρη. Θα την προσβάλλουν στο επόμενο στάδιο (ενώπιον του δικαστικού συμβουλίου) οι συνήγοροι του Παππά. Και όμως, η νεοδημοκρατική πλειοψηφία της Προανακριτικής, όπως συνάγεται από το εννεασέλιδο προπαγανδιστικό κείμενο που σέρβιρε στους δημοσιογράφους, για να πάρουν «γραμμή» χωρίς να κάθονται να διαβάσουν το ογκώδες πόρισμα, όχι μόνο παρέλαβε τα στοιχεία που έστειλε «κατόπιν εορτής» ο Καλογρίτσας, αλλά και τα αξιολόγησε και τα έλαβε υπόψη της στην πρόταση για παραπομπή του Παππά, ρισκάροντας ακυρότητα όλης της προανακριτικής διαδικασίας.
Το συμπέρασμα που καταλήγουμε εμείς είναι ότι η νομική διαδικασία ποσώς τους ενδιαφέρει. Πολιτική υπεραξία θέλουν να αποκομίσουν και όχι να καθήσουν σώνει και καλά τον Παππά στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86 του Συντάγματος.
Είναι προφανές ότι ο Καλογρίτσας (και αυτοί με τους οποίους συνεργάζεται) περίμενε να διαβάσει το απολογητικό υπόμνημα του Παππά, να δει τυχόν «τρύπες» και να προσπαθήσει να τις καλύψει με διάφορα χαρτιά που κρατούσε στα χέρια του. Μιλάμε, δηλαδή, για παιχνίδι πολιτικού τζόγου και όχι για μια τυπικά και ουσιαστικά έγκυρη ποινική διαδικασία.
Το απολογητικό υπόμνημα του Παππά, συντεταγμένο προφανώς από έμπειρους δικηγόρους, είναι νομικά άρτιο, αλλά πολιτικά προβληματικό. Γιατί; Γιατί δεν λέει κουβέντα για τα SMS που αντάλλασσε με τον Καλογρίτσα. Κάνει σπαρταριστές περιγραφές για ν’ αποδείξει ότι το «White House» είναι ο ένας από τους αδερφούς Χούρι που έχει λευκή βίλα στα βόρεια προάστια και ότι η «White Porcha» είναι ο άλλος αδερφός Χούρι που κυκλοφοράει με μια άσπρη «Πόρσε», όμως για τα SMS που ο Παππάς αντάλλασσε με τον Καλογρίτσα δε λέει κουβέντα, αποδεικνύοντας έτσι ότι αυτά είναι που «πονάνε». Πρώτον γιατί ο Καλογρίτσας έχει αποδείξεις για τον πυρήνα αυτών που ισχυρίζεται (ότι ήταν «μπροστινός» του Παππά) και δεύτερον γιατί ο Παππάς ξέρει πως ο Καλογρίτσας έχει και άλλο υλικό, το οποίο κάλλιστα μπορεί να εμφανίσει σε επόμενη φάση της ποινικής διαδικασίας.
Περιττεύει να πούμε ότι ο Παππάς αποδεικνύεται… μέγας συνωμότης (τρομάρα του)! Ο Μιωνής τον έγραφε, με τον Καλογρίτσα αντάλλασσε SMS! Οπου πήγαινε άφηνε πίσω του στοιχεία. Ηταν τέτοια η αλαζονεία του (αλλά και τόση η ανικανότητά του) που δεν έπαιρνε ούτε στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης, νομίζοντας ότι θα έχει για πάντα στο τσεπάκι του ανθρώπους σαν τον Μιωνή και τον Καλογρίτσα! Μιλάμε για έναν στην κυριολεξία πυγμαίο της αστικής πολιτικής.
Το απολογητικό υπόμνημα του Παππά είναι νομικά πολύ καλό, όμως πολιτικά είναι προβληματικό. Οπως πολιτικά προβληματική είναι η στάση του Παππά και του Τσίπρα μετά την κατάθεση του πορίσματος της Προανακριτικής. Εστησαν πανηγύρι διότι νεοδημοκράτες και πασόκοι δεν προτείνουν παραπομπή Παππά για το κακούργημα της δωροληψίας πολιτικού αξιωματούχου, λες και η κατηγορία της παράβασης καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση είναι τιμητικό για έναν πρώην υπουργό. Και ως αδίκημα αυτό καθεαυτό, αλλά και με το συγκεκριμένο περιεχόμενο (ότι προσπάθησε να «στήσει» το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, ώστε να πάρει μία άδεια ο «μπροστινός» της κυβέρνησης Καλογρίτσας, με αφανείς μετόχους τους Χούρι της CCC, που κανονικά δεν μπορούν να έχουν δραστηριότητες στην Ελλάδα, πέρα από την έδρα της μητρικής εταιρίας τους).
Και οι νεοδημοκράτες έχουν, βέβαια, τρύπα στην πολιτική τους. Εκαναν Προανακριτική για το κακούργημα της δωροληψίας πολιτικού αξιωματούχου και τώρα ισχυρίζονται ότι «υπάρχουν απλές και όχι επαρκείς ενδείξεις που να δικαιολογούν την άσκηση ποινικής δίωξης». Πρόκειται για πολιτική απατεωνιά. Από την αρχή δεν υπήρχε τίποτα άλλο έξω από τα 3 εκατ. ευρώ από τη CCC προς τον Καλογρίτσα. Δεν προέκυπταν άλλα λεφτά, ούτε προέκυπτε ότι ο Παππάς «παντελόνιασε» κάποια απ’ αυτά. Τότε γιατί έβαλαν και το κακούργημα της δωροληψίας; Για να φουσκώσουν την υπόθεση, προφανώς.
Τώρα, όμως, που πρέπει να προχωρήσουν σε παραπομπή και να στείλουν την υπόθεση στο δικαστικό συμβούλιο, κάνουν γαργάρα τη δωροληψία, καθώς δεν προκύπτει από πουθενά. Τώρα στέκονται μόνο στο «στήσιμο» του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες και ρίχνουν όλο το βάρος της προπαγάνδας πάνω σ’ αυτό, θεωρώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Τσίπρας θα υπερασπιστούν αναγκαστικά τον Παππά, οπότε δε θα κυριαρχήσει η απαλλαγή για τη δωροληψία αλλά η παραπομπή για την παράβαση καθήκοντος. Μπορεί το αδίκημα να είναι πλημμέλημα, όμως μπορεί κάλλιστα να εξυπηρετήσει την αντι-ΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδα.
Γιατί; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να αφήνει αναπάντητα τα πολιτικά ερωτήματα: αν ο Παππάς δεν προσπαθούσε να «στήσει» το διαγωνισμό για να πάρει μια άδεια ο Καλογρίτσας, αν όλα ήταν απλώς μια επιχειρηματική συναλλαγή μεταξύ των ιδιωτών Καλογρίτσα και Χούρι, όπως ισχυρίζεται ο Παππάς (και η συριζαϊκή μειοψηφία της Προανακριτικής στο αντι-πόρισμά της), τότε πώς εξηγούνται τα αγαπησιάρικα SMS με τα «Νίκο μου, καμάρι μου…» και τα παρόμοια;
Ο Παππάς, διά της απόλυτης σιωπής του επ’ αυτών που αποκάλυψε ο Καλογρίτσας, επιβεβαιώνει πλήρως ότι προσπάθησε να «στήσει» το διαγωνισμό ώστε να πάρει άδεια (και) ο Καλογρίτσας. Αυτό είναι ο ορισμός της παράβασης καθήκοντος. Αν είχε λίγη τσίπα, θα ζητούσε μόνος του την παραπομπή του, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την αποχώρησή του από την πολιτική. Αυτός, όμως, έβαλε τους δικηγόρους να του φτιάξουν ένα απολογητικό υπόμνημα σαν αυτά που έφτιαχναν παλιά οι κλεφτοκοτάδες, υποστηρίζοντας ότι δεν έκλεψαν, έσφαξαν, μάδησαν, έβρασαν και έφαγαν την κότα, αλλά ότι αυτή πέταξε πάνω από το φράχτη και εξαφανίστηκε.
Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής επί του πορίσματος αναμένεται πραγματικά απολαυστική. Ο Παππάς δε θα μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα της σιωπής και να απολογηθεί δι’ υπομνήματος, όπως έκανε στην Προανακριτική, ασκώντας μεν ένα δικονομικό δικαίωμά του ως ποινικά ελεγχόμενος, ταυτόχρονα όμως παραδεχόμενος –εμμέσως πλην σαφώς- ότι δεν μπορούσε ν’ αντέξει μια διά ζώσης απολογία, με τους κατήγορους να του κουνάνε τα ραβασάκια που αντάλλασσε με τον Καλογρίτσα. Στην Ολομέλεια της Βουλής θα τους ακούσει και θα τους δει να να του κουνάνε τα ραβασάκια (SMS) κι άμα επιλέξει να μην απαντήσει, όταν πάρει το λόγο, θα τους ακούσει να τον διακόπτουν και να τον καλούν να απαντήσει και να μην τα κάνει αβαβά.
Οσο για την παραπομπή, ενδεχομένως να μη φτάσει ποτέ στο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 86 του Συντάγματος (ειδικά άμα οι δικηγόροι του παίξουν καλά με τις ακυρότητες). Μέχρι να γίνει αυτό, όμως, θα περάσει καιρός (η υπόθεση Παπαγγελόπουλου ακόμα βρίσκεται στο στάδιο της ανάκρισης από τον ανακριτή του δικαστικού συμβούλιου), οπότε η ΝΔ θα μπορεί να συνεχίζει τον πολιτικό θόρυβο. Ο δε Παππάς θα γίνεται ολοένα και πιο αποκρουστικός στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ως ο πολιτικός-παιδική χαρά που τον έδεσαν φιόγκο κάτι τύποι σαν τον Καλογρίτσα και τον Μιωνή.
Παιδική χαρά, βέβαια, ήταν ολόκληρη η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο και καλύτερο τον Τσίπρα, όμως ο τελευταίος είναι ακόμα η ιερή αγελάδα που ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ τολμά ν’ αγγίξει. Και όλοι δείχνουν κατανόηση βλέποντάς τον να υπερασπίζεται τον Παππά, γιατί ξέρουν ότι το κάνει αναγκαστικά, μιας και ο Παππάς γνωρίζει «τα πάντα όλα».